Longperikelen (vervolg)
Met wellicht verbazingwekkend enthousiasme en een ondanks alles onterechte blijmoedigheid had ik te voet in de vroege morgen koers gezet naar het Twee Steden Ziekenhuis, een "medisch bolwerk" dat door haar architectuur slechts tot gevoelens van doodsheid en vergaande lusteloosheid aanleiding kan geven. Maar ik moet wel opmerken dat het menselijk gevoelsleven en mijn gevoelsleven in het bijzonder een merkwaardig, onbetrouwbaar en onberekenbaar kompas betreft waarvan de naald naar believen in alle denkbare richtingen uitzwenkt....
Vandaag zal ik mijn tanden moeten zetten in het mondstuk van een machine, als voerde ik een kus uit en de computer zal "enthousiast" op haar scherm de curves laten zien die mijn ademhaling als het ware representeren....
In april en oktober zie ik de longarts. De fatale ziekte heeft postgevat in mijn lichaam.
Buiten is de lente ingetreden en een koor van opgewekte vogels zal mij begroeten als ik buiten kom
4 april 2024
Geplaatst in de categorie: ziekte