Afscheid op de Bosbaan

De langgerekte Bosbaan waarop zich af en toe de energieke roeiers in hun wedstrijden en meedogenloze competitie voortspoeden strekt zich met haar diepzwarte water uit in de nabijheid van Amsterdam.

Daar zwommen wij ook eens: mijn jeugdvriendin Lucia en ik. Het was 1967. We waren veertien jaar oud. Ik herinner me dat ze een zeegroen badpak droeg.

Na onze thuiskomst uit Amsterdam vond op vooreerst onvoorspelbare, onherroepelijke wijze de fatale wending in onze relatie plaats, namelijk de breuk; het plotselinge "vaarwel"; het definitieve afscheid dat ons voor altijd van elkaar zou vervreemden.

Er moest iets gebeurd zijn dat mij ontgaan was in Amsterdam. Dit mogelijke incident bleef voortaan altijd onduidelijk, onbegrijpelijk en onnaspeurlijk voor mij. Het had ons voorgoed van elkaar vervreemd.

We hadden voordien nog gespeeld met onze Barbie- en Midge-poppen en de Hanky-Panky gedanst in het patronaatsgebouw. Dat alles was nu voorgoed voorbij.

Veel later vernam ik dat Lucia verkoopster was geworden in een schoenenwinkel aan de Korvelseweg.

De jaren vorderden. Puberteit en volwassenheid overrompelden het beeld van Lucia in mijn geest en gemoed zoals sneeuw op een winterse dag de wereld overdekt.

Maar toch zou ik me altijd ons onschuldige kinderspel blijven herinneren....

afscheid vriendin incident

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 41