Een morgen in het Twee Steden Ziekenhuis
Een laaghangende kobaltblauwe hemel bevindt zich in de morgenuren achter de monumentale ramen van het restaurant van het Twee Steden Ziekenhuis.
De wachtkamer van de Polikliniek Longgeneeskunde kan men wellicht vergelijken met een kapel, maar dan met een seculiere kapel als die tenminste bestaat of bestaansrecht heeft
Hoe dit ook zij, de lichtval op de witgekalkte wanden is fraai en daarop neemt men silhouetten waar van boogvormige ramen
In de wachtkamer is het op een winterse dag druk, hoewel men bezwaarlijk kan wensen dat grote delen van de bevolking ten prooi zijn gevallen aan de longziekte die mijn leven en lotsbestemming beheerst
Een deur zal voor me opengaan en de gestalte van een arts zal opdoemen
De terugweg zal ik nog goed gestemd kunnen aanvaarden
Geplaatst in de categorie: ziekte

Geef je reactie op deze inzending: