Oh het is maar een kater zouden veel mensen denken en zeggen maar deze was er eentje die zijn bazinnetje vertroetelde, omdat zij dat ook deed voor het dier, het was zo’n kater die bijna stond te lachen als ze thuis kwam, Binky stond achter de deur te wachten op haar- het bazinnetje en die twee vulden elkaar aan als de vork en de lepel, als het bordje en het kopje, ze waren metgezellen, partners, al was zij het bazinnetje en hij de kater…Binky.
Er was altijd wel iets om te vragen, hoe is het…

Een heerlijke zonnige dag noopt natuurlijk om naar buiten te gaan en zo deden we dat ook. Normaal lastig op donderdag maar vandaag dus niet, hoewel de voortekenen wezen op een minder geslaagd uitje want: buiten gekomen wordt ons pad geblokkeerd door een enorme vrachtwagen aan onze gebruikelijke afrit en- aan de andere kant een opengebroken stoep, dus na overleg het meest irritante pad gekozen waarbij gezegd moet worden dat je nieren bijkans achter je blijven, zo hotst en botst dat dus.
De…

Gisteren liep ik op weg naar de apotheek, even de buurtwinkel binnen, een paar kleine dingetjes kopen.
Zoals gewoonlijk deed ik buiten een mondkapje op en stapte de winkel binnen.
Op zoek naar wat ik nodig had, fluistert een van de winkelbediendes mij heel voorzichtig toe: ‘Meneer, vanaf vandaag hoeft het niet meer hoor.’
‘Wat bedoelt u jongedame?’…

Verhalen in de jeugd over de diverse oorlogen die grootouders en ouders hadden meegemaakt, ja natuurlijk kregen we dat mee, net als de verhalen van schoonouders, die veel acties meegemaakt hadden en dus de oorlog op een andere manier hadden meegemaakt, omdat ze in een andere omgeving vertoefden en dus, was mijn beleving en waarneming van die ellendige tijd er eentje vanuit: een ver en grijs verleden waar ik niet rouwig om was, zeer zeker niet!
Natuurlijk werden er ook later diverse oorlogen…

Lugubere verhalen maskeren het nieuws. Bloederige toestanden komen de woonkamer binnen. Daar, waar we voorheen moeite hadden met het gedrag van de vorige Amerikaanse president, je weet wel die met dat blonde haar, daar worden we nu geconfronteerd met een idioot die een land regeert alsof hij een spelletje stratego speelt. Zou hij niet doorhebben dat het om levende mensen gaat? De toon in zijn interviews is die van: ik wil, ik zal, ik moet!
Vanmiddag in een interview met een journalist bleek dat…

Gisteren liep ik de plaatselijke apotheek binnen om enkele medicijnen te bestellen. Ik vroeg voor de zekerheid of dat mogelijk was. Ze bekeek m’n medisch dossier en zei: ‘Dat kan, maar van dat ene middel weet ik het niet zeker. Ik zal het nakijken. Zo niet dan bel ik u.’ Het was een middel dat ik blijkbaar voor het eerst bij hun bijbestelde. Meestal loop ik naar de apotheek in het ziekenhuis zelf, als ik er ben, omdat ik toch een poos op de taxi moet wachten.
De volgende dag belde ze me,…

Koster Willem Bloembol gaat de laatste tijd steeds harder achteruit en hij doet steeds gekkere dingen. Dat is dominee Henk Terkerke ook opgevallen, maar die gedoogt inmiddels alle malligheid van zijn medewerker. Zelfs toen koster Willem de kansel met honderden narcissen had versierd, kon dominee Henk daar alleen maar om lachen, echter, toen Willem een keer een gekooide kanarie op de preekstoel had gezet, ging hij voor Henk ook iets te ver. Die heeft hij trouwens zonder mokken weer weggehaald.…

Het ziekenfonds houdt van me en niet een klein beetje maar een beetje veel! Ze zijn smoor op me, eerlijk waar! Kijk, elke inwoner van dit heerlijke landje betaalt ziekenfondspremie en dat is logisch, alhoewel sommige mensen ervan uitgezonderd zijn natuurlijk, de dak- en thuislozen, net als de mensen die in centra’s zitten, immers krijgen die een zakcentje, of is het nou een zak-eurootje, dat kan natuurlijk ook, omdat we de guldens kwijt zijn? Dit terzijde, er zijn dus mensen die geen premie…

Het coronavirus is nog niet verslagen of er duikt al weer een nieuw op. De digitalisering is hier samen met het coronavirus debet aan. Sommige ouderen kunnen het niet meer volgen wat je allemaal online kunt bestellen en/of aan gekkigheid uitvreten. Ze wagen zich er niet meer aan. Net zoals sommige schrijvers die alles nog met pen opschrijven en het later op hun remmington uittikken.
Het nieuwe virus, heeft zich door de digitalisering van onze samenleving verder kunnen ontwikkelen. Alhoewel…

Een troosteloze zondag met een stormachtige zaterdag er voorafgaand, een vrijdag die- een klein zesje verdiende en dat: terwijl het winter is, nog steeds! Zelden zaten we in een weekend zo ontzettend met de voeten in het water, stonden de bomen ( die de storm overleefden dan ) eveneens met wortels in de kletsnatte grond, langzaam lopen de boom spiegels vol water. Een troosteloze dag die- je eigenlijk alleen op kunt leuken als je een goede hobby hebt als je jezelf dus niet hoeft te vervelen,…

We logeren in Bandung, bij de oom en tante van mijn vrouw. Vandaar maken we verschillende tochten door het bewonderde eilandenrijk van het verre Oosten.
Hierbij vertel ik over een uitstapje, dat mijn aanverwante neef en ik gemaakt hebben.
Samen met mijn neef stap ik op de trein naar Sukabumi. In deze plaats stappen we uit om verder te reizen met een bus. De grote wagen wacht lang met vertrekken. Intussen stappen er bijna te veel mensen in. De reizigers wringen zich langs elkaar heen.…

Wat een regen en wind, ik duik het plaatselijke café restaurant in; even een lekkere cappuccino met een warm broodje bestellen.
Ik ga alvast aan de leestafel zitten, waar een oudere man de krant zit te lezen. ‘Goedemorgen,’ zei de man.
‘Ook een goede morgen meneer,’ wenste ik hem, terwijl ik m’n jas en de paraplu op hing.
‘Wat een regen toch hè, en het houdt maar niet op, de hele week al,’ bracht ik als open deur in, om een gesprek met de oude man op te starten.…

Wat een rel, wat een absurd gedrag van een moeder die ook nog eens “in de picture staat” als het ware? Je kunt je als bekende (nou ja) Nederlander nou eenmaal geen fratsen veroorloven, zoveel is zeker maar als je leest waarom Glennis nu dus achter de tralies zit, snap je best waarom want wat is het geval?
Haar zoon A, die gezellig in de Jumbo (oké, niet mijn favoriete zaak maar wel heel leuke reclames) een E- sigaret rookt, wat trouwens best knap is want de mondkapjes moeten nog steeds op…

Ergens in het mooie, rustige Groene Hart van de provincie Zuid-Hollend speelt een klein dartel meisje op de kwekerij van haar vader.
De vrolijke Tess danst heen en weer tussen bloemenrijen, die heerlijk geuren en haar wilde bewegingen bemoedigen. Vlinders, kevers en bijen smullen hier naar hartenlust en laten Tess hun meerstemmig lied horen:
"Lieve meid, jij hebt begrip en oor voor onze stemmen."
Het kind wordt geestdriftig en gaat zelf ook zingen. De fee van zang en toonkunst benadert haar.…

Soms komen dingen van toen, bovendrijven zegt ze en ineens luister ik met aandacht naar het verhaal wat ze vertelt, een verhaal van lang geleden, meer dan een halve eeuw zelfs? Soms - zo zegt ze, denk ik terug aan : toen ik kind was met een paar broers en 1 zusje, een stel ouders waarvan de vader dusdanig streng was dat je er ( mits je de hand niet omdraaide voor straf dan ) niet over dacht om iets uit te halen wat niet kon- mocht of wat: beter achterwege kon blijven, immers de straffen logen…

'Doe mij maar twee haringen met uitjes!', zegt Rinke Bokkinga tegen de jonge medewerkster in de 'Lemster Vishal' aan de Kortestreek 3 in Lemmer. Wietske Schippers krimpt in elkaar van de angst en de walging, maar ondanks haar trillende handen weet ze toch twee gesneden haringen met uitjes op een wit kartonnetje te krijgen. 'Vergeet je niet wat?', zegt Rinke stuurs en duidelijk geërgerd. 'O, pardon, wilt u er ook wat zuur bij?', vraagt Wietske gauw. 'Nee, meisje, het leven is al zuur genoeg,…

Ze zijn zo heerlijk bezig op de prikpoli, blijven dag in dag uit de poli bezetten, op een goede manier natuurlijk, mensen een naald in de arm parkeren en een aantal buisjes bloed afnemen. Talloze naalden, gaasjes, buisjes en pleisters komen door hun handen en ook vandaag mocht ik me weer present melden, want wat was het geval, wel: vorige week was ik ook al aan bod, de uitslag werd me telefonisch meegedeeld: de arts vertelde dat er veel dingen goed waren maar: er was er ook eentje die dus echt…

Morgenkou gaat over het wonderbare Sprookjesrijk. Het gebouw aan de spoorweg "Station de Oost" is een groot eethuis voor treinreizigers en rustig wandelende mensen.
De onbekende elfen en kabouters die daar in de verborgen hoeken van zalen en keukens leven, praten die ochtend met vogels. Ja, als het nog vroeg is, huppen daar dikwijls mussen en mezen door de ruimtes. Gauw wat kruimels oppikken voordat er mensen komen!
"Vogeltjes, hoor eens," zeggen de elfen en kabouters. "Gaan jullie eens gauw…

De Winter is nu. Maar waar is de sneeuw?
Ooit, een aantal jaren geleden, was er altijd sneeuw.
Ieder jaar, soms meer en soms minder.
Maar de sneeuw is verdwenen. Jammer, vind je ook niet?…

Het stelt niks voor, is amper 3 mm groot en toch: zorgt het voor een enorm probleem, nooit geweten dat: iets van zo’n omvang je zo vreselijk voor het blok kan zetten, maar toch is dat precies wat hier gebeurde! Dwergjes zijn leuk, lief ook, maar als we het hebben om een inimini klein niemendalletje, dan wordt het een heel ander verhaal, zoveel is zeker! Een paar weken geleden moet- zoals bij iedereen die een stofzuiger in huis heeft, de zak worden vervangen, op zich een actie die dus niks…