Gebeurtenissen in het Openbaar Vervoer (1)

Af en toe signaleer ik hem her en der. Hij behoort tot de mensensoort die eveneens geen enkele degradatie verdient; hij behoort tot onze mongoloïde medemensen. Hij onderhoudt relaties met vrijwel alle chauffeurs van "Veolia" en voert op plagerige, joviale dan wel serieuze wijze luidkeels gesprekken met hen zodat de overige passagiers gewild of ongewild mee kunnen luisteren terwijl het voertuig voorthobbelt door de troosteloze straten die geen schoonheidsprijs verdienen.

Eens bezette ik een zitplaats in het midden van de bus, zag hem binnenkomen en herkende hem onmiddellijk aan het massieve postuur, de brede lippen en de forse zwarte bril. Hij kwam naast me zitten en gaandeweg, terwijl de straten en bushaltes onze ogen passeerden, vlijde hij zijn gehele lichaam stilzwijgend tegen het mijne aan en uit een soort van naïviteit of vanwege het gebrek aan weerbaarheid dat mij siert dan wel misstaat, liet ik toe wat andere dames furieus zouden opvatten als "ongewenste intimiteit".
En zo vervolgden we onze weg, wellicht zelfs tot de verbazing die in zijn gemankeerde brein wellicht ontstond over mijn grenzeloze verdraagzaamheid.

Later zag ik hem nog wel eens en als we elkaar herkenden, moest ik maar gissen welke sporen of indruk het incident, weliswaar na lange tijd, nog had nagelaten in de voor mij duistere en onbekende regionen van zijn geheugen en persoonlijkheid. We spraken elkaar niet aan en het gebeurde zakte weg in de vergetelheid die tweederde van alle menselijke ondernemingen en strevingen gelukkigerwijs of ten onrechte ten deel valt......

openbaar vervoer int intimiteit zwakzinnige

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 137