Alle inzendingen van Bjarne Gosse

De schilder uit het boek dat ik aan het lezen was genoot van lokale bekendheid. Zijn boeiende schilderwerk was te vinden in kroegen, kleine winkels, meubelzaken en kantoorgebouwen. Maar zijn belangrijkste werk, de echte topstukken en een deel van zijn inkomsten moest hij afstaan aan een afperser. Het verhaal maakte nog steeds niet duidelijk waarom Ancel…

De late voorjaarsmiddag fietste ik weer terug naar de woning van de zes jaar oudere Berend, waar ik tijdelijk logeerde. Ik vertelde hem het verhaal. Hij geloofde me niet en vroeg of ik sleutelgeld had betaald. “Nee, ik hoefde geen sleutelgeld te betalen”, zei ik en ik begon op te scheppen over de schoonheid van mijn toekomstige hospita. “Heb je gevraagd…

Hoezeer ik ook worstelde met de schuldgevoelens die de jaloerse Emma mij probeerde aan te praten, ik was er achter gekomen dat ik mijn hart op de juiste plaats had. Mijn gevoelens voor Kees Broodakker waren oprecht. En ik kon merken dat mijn humeur er onder leed wanneer hij lange tijd niets van zich liet horen. Het was Peter Halm niet ongemerkt gebleven…

Het was een fraaie najaarsdag in Utrecht, de stad waarin ik op kamers woonde bij mijn wispelturige hospita. Ik was verward over de liefde. De tanende gevoelens voor Emma, die steeds meer een schim van zichzelf werd en de onbeantwoorde gevoelens voor Kees. Het najagen van de hersenschim van liefde die ik in mijn dromen had gevonden had behalve nadelen…

Emma Petronella was kritisch op de schrijvers die schreven om aandacht te vragen voor hun eigen leven, alsof ze net zo belangrijk waren als een succesvolle filmster of een bekende liedjeszanger. Ze noemde het met een denigrerende ondertoon 'snackbar lectuur'. Vermakelijke teksten die je onmiddellijk weer kon vergeten. Het had niets te doen met hetgeen…

Het verbaasde en verwarde me dat mijn liefdeshart in slechts drie weken tijd in plaats van voor mijn robuuste hospita Emma was gaan kloppen voor de fragiele homoseksueel Kees, die als achternaam Broodakker had. Het was dezelfde Broodakker die mij wees op het bestaan van dichtersvereniging het Vlijtige Liesje en de dichterswedstrijden die zij organiseerden…

We waren niet van gisteren, mijn lieftallige erudiete hospita en ik, minnaar en scholier. Terwijl Emma de Nederlandse boekenmarkten aan het afstruinen was, op zoek naar eerste drukken van Couperus, Jean Genet en andere bekende door haar zo geliefde auteurs, schreef ik geheime liefdes gedichten aan mijn oude schoolmakker Kees Broodakker. Ik hield mezelf…

“In de liefde en de politiek is alles geoorloofd” sprak Emma plotseling terwijl ze een krant aan het lezen was. Het was de eerste keer dat ik een sarcastische ondertoon in haar stem hoorde. Ze was weer begonnen met roken en liet een gemene kuch horen na alles wat ze zei. Ik begreep niet wat ze mij wilde vertellen. Ik had de krant nog niet gelezen en…

Emma was een vrouw van de wereld. Ze had een brede belangstelling voor literatuur, ze vertelde over de gedichten uit de bundel 'Het zingend hart' van de schrijver Gerard Reve en over de verhalen van de Amerikaanse schrijver James Purdy, die in haar ogen een cultuurheld was. Ze wist veel te vertellen over de dichters Fernando Pessoa en Arthur Rimbaud…

De warme voorjaarszon bracht een weemoedig gevoel in de gedachten van de autistische Bjarne, die worstelde met de problemen in zijn onderbuik. Het was nu precies dertig jaar geleden dat hij een gesprek had met zijn verleidelijke hospita met de welluidende naam Emma Petronella over de dieren die met uitsterven werden bedreigd. Het was een van de vele…

Het volgende Christelijk feest dat op de lijst van de gewilde tradities in ogenschouw genomen moest worden was het feest Pasen. Het was een heerlijk feest waarbij eieren werden genuttigd, soms van chocolade. En zoals alle Christelijke feesten was het een feest van bezinning. Even de tijd nemen om er een verhaaltje over te schrijven. Advies inwinnen…

Emma was inmiddels al twee weken in Amerika toen Christiaan, die via een telefoonverbinding contact met haar had gehad, mij vertelde over haar nieuwe bevlieging. Ze wilde dat de hartstocht die de kunstenaars die zij bewonderde voelden, meer en meer in het dagelijkse leven werd geïntrigeerd. Zij had daar allerlei ideeën over. Zo vond zij dat geliefden…

Het was tegen het einde van de sombere januarimaand van 2019 toen de vriendschap tussen Bjarne en de economiestudent een bijzondere wending kreeg omdat Bjarne via een groepje oude koeien in de sloot het onderwerp had gebracht op het roofdier de tijger. Al vijf maanden kenden de twee mannen elkaar inmiddels van de datingsite. En steeds was er sprake…

Het was dat liedje van Blind Willie McTell, over zijn moeder die was gestorven, toen het opnameapparaat voor geluiden aanstond, en Bjarne hoge koorts had. Het was een week voor de dood van zijn moeder, nu precies een jaar geleden, toen Bjarne meezong met dat liedje. Het was bijna niet om aan te horen, die pijn en dat gekreun, dat mondgeluiden martelen…

Homoseksualiteit is gewoon iets wat bestaat, al eeuwenlang, net zoals er mensen met blonde haren en blauwe ogen bestaan. Je uitspreken tegen homoseksualiteit is hetzelfde als je uitspreken tegen een konijn, totaal zinloos. Het komt altijd al voor en het heeft altijd bestaan. Wie heeft het recht om dat te veroordelen. Het is net zo normaal als diversiteit…

Bjarne was dan misschien niet honderd procent monogaam en op zoek naar de eeuwige levenspartner, erg trouw en aanhankelijk was hij wel. Want wat was hij blij dat hij tijdens de moeizame kerstdagen op eerste kerstdag een berichtje kreeg van de economiestudent, die de kerstdagen op eenvoudige wijze doorbracht in het huis van zijn ouders in de oude stad…

En weer ging de zorgpremie omhoog. Bjarne betaalde zich iedere maand al blauw met de laatste restjes maand die van zijn geld overbleven. Het nieuwe ondergoed moest maar weer uitgesteld worden, gelukkig had hij een zuinig kontje. Maar hij kreeg er natuurlijk wel iets voor terug, als zijn eigen risico op was werd de hulp die hij kreeg van de ggz-organisatie…

Door alle misère in zijn privéleven had de schrijver Bjarne Gosse het af en toe niet allemaal op een rijtje, maar gelukkig kwam professor Havermout op bezoek om zijn geheugen op te frissen met intelligente opmerkingen die rijp waren voor de tijd. “In de wandelgangen gaat alles wandelend zijn gangetje”, sprak professor Havermout tegen de door de slecht…

Het was de achtste dag van de novembermaand van 2017. Er was een stille vervreemding gaande omdat ik graag in de rust van het alleen zijn nadacht over hetgeen waarvoor ik op de wereld was. Het lastige probleem was dat ik weer terug was bij mijn mystieke obsessie. Ik kon het geheim van de liefde maar niet uit mijn hoofd krijgen. Het bleef in mijn gedachten…

Die zonnige dinsdag in de meimaand die met haar warme temperaturen bijna tot einde was gebracht had ik de oudere casemanager op bezoek voor de geestelijke gezondheidszorg. Ze gaf overal correcte sociale antwoorden op, maar het waren geen woorden of gedachten die ik zelf niet kon bedenken. Ze kon niet vermoeden hoe zeer ik mij nog met mijn internetvriend…

Het mooiste gedeelte van het songfestival kwam toen Ella Fiona al weer naar huis was en ik de rest van de fles cider van de Hema had genuttigd. De Portugese winnaar van vorig jaar kwam een gastoptreden doen tijdens de opwarming voor de puntenwaardering. Het was subtieler dan wat we eerder op de avond te horen hadden gekregen. Deze zanger zocht een prachtige…

Ella Fiona kocht twee keer per maand een groot stuk rosbief bij de ambachtelijke slager. Ik bakte er dan aardappeltjes bij en er was appelmoes en een speciale soort mayonaise. Rucola om een eenvoudige salade van te maken met klein gesneden ui en een vinaigrette. En natuurlijk een fles rode wijn om de maaltijd soepel te laten verlopen. Ik dronk een glaasje…

Die sombere dinsdag 1 mei 2018 was het aangenaam mijn huisarts weer eens te spreken. Het was een goedlachse vlot pratende vrouw die met nauwkeurigheid nieuwsgierig was naar de vorm en omvang van mijn ontlasting. Ik moest doorgaan met het extra vezels slikken en proberen om overdag ook wat te eten. Het was verstandig om een darmonderzoek, dat plaatsvond…

De Nederlandse oranje gekleurde koningsdag was naar omstandigheden rustig verlopen in de grote Noord Hollandse stad aan de Amstel. Er waren veel uitgedoste mensen in de stad, maar de sfeer was gemoedelijk. Vooral in mijn woning. Als in een oude westernfilm viel ik, die middag na het hossen en dansen in de polonaise door de stad met lekkernijen en…

Ik had de Zeeuwse man met roots uit India slechts in mijn vorige verhaal ten tonele gevoerd als afleidingsmanoeuvre, om schoon schip te maken en mijn datingsiteprofiel weer helemaal te ontdoen van vage mannen, die bezig waren met flauwe spelletjes. Ik wist dat hij te vrouwelijk was om mij werkelijk te bekoren en dat het hem niet zo veel interesseerde…

Er waren altijd weer mensen die je als schrijver lieten nadenken of het eigenlijk wel relevant was wat je deed als Bjarne. Ik proefde daar soms de voordelen van, maar veel vaker deed het mij vervelen. Want wie kon er in de gedachten van een schrijver kijken en hoe haalde iemand zich het in zijn of haar hoofd om voor een ander te gaan bepalen wat relevant…

Het grootste deel van de bevolking van het Zuid Amerikaanse Colombia bestond uit wat op de Wikipedia Mesties werden genoemd. Een mix van Spaanse en Indiaanse voorouders. Mijn twee kornuiten die ik op de homoplaneet had ontmoet en die nu allebei Facebook-vrienden waren, behoorden waarschijnlijk ook tot de Mesties aan hun uiterlijk te zien. Juan was…

Omdat ik een romanpersonage was in een verzonnen stad vonden de mensen dat mijn mening er niet toe deed. Ik was het strijden tegen deze misvatting meer dan zat en ik besloot dat te vieren met een biertje dat ik speciaal voor deze gelegenheid in mijn voorraadkast had bewaard. Tijdens het consumeren van dit drankje kwam ik er achter dat het me wel beviel…

De Cockerspaniël van mijn Russische bondgenoot keek droevig in de camera. Maar het was een lieve hond en dat liet ik mijn bondgenoot ook weten. Ik kon de pijn door de pijnstillers redelijk verdragen, maar als ik er een biertje bij dronk begon ik te zweven. Dan keek ik in de ogen van die Russische hond en trachtte ik zijn baasje te vergeten. Vladimir…

Het was voor mij belangrijk om mij van de schuilnaam Bjarne Gosse te bedienen. Alles wat ik beschreef was letterlijk gebeurd. Ik had gewoon niet het vermogen om te liegen over dingen die echt waren gebeurd. Er ontstond een enorme fantasiewereld in mijn hoofd over mijn zestien jaar oudere hospita Emma Petronella. Deze fantasiewereld begon zich steeds…