Taal van de zomer 50

Er hing een bijzondere wolk in de lucht die maar langzaam in beweging kwam, maar die ook geen regendruppels liet vallen. Het viel Bjarne op omdat er verder geen wolken waren te zien, behalve die ene wolk, die maar niet in beweging kwam. Een wolk die op een dier leek. Een kameel met twee bulten.

Alhoewel Bjarne de daden van Arthur veroordeelde vond hij het toch spannend dat ze samen een geheim hadden, waarover niet gesproken werd. Het bleef maar in zijn hoofd spoken.

Bjarne stortte zich op zijn scriptie:
De bio-industrie begon na de tweede wereldoorlog. De regering wilde de economie op gang helpen waardoor vooral vleesproducten goedkoper werden.
Vlees en eieren werden massaproducten. De bio-industrie werd zoveel mogelijk geautomatiseerd. Grote aantallen dieren op een bedrijf om maar zo goedkoop mogelijk te produceren. Doordat er zoveel dieren werden gehouden op een kleine oppervlakte kwam Nederland met een mestoverschot te zitten. Dieren konden geen normaal gedrag vertonen en hadden eigenlijk geen gewoon leven als dier. De consument kon goedkoper vlees eten en eieren consumeren, maar had vaak geen idee wat voor leed daar achter schuilging.

Emma had Bjarne opgedragen een boek van James Purdy te lezen. Ze was een uitgebreide correspondentie met hem begonnen. Ze was daar helemaal mee vervuld. Ze ging er akkoord mee om wat vaker vegetarisch te eten, maar ze wilde haar wekelijkse biefstukje niet afzweren.

Bjarne schreef nog steeds brieven aan Kees Broodakker. Kees was veranderd de laatste tijd. Hij schreef steeds openlijker over zijn homoseksualiteit en over zijn liefde voor de natuur. Hij vroeg Bjarne of hij nog gedichten schreef, maar daar was hij niet aan toe gekomen omdat hij worstelde met de leerstof voor het proefwerk wiskunde.

Arthur zijn populaire klasgenoot, met wie hij een controversieel geheim deelde, was volgende week aan de beurt voor zijn spreekbeurt.
Bjarne verheugde zich er al op want hij had aangekondigd dat het over de werkeloosheid zou gaan.
Arthur kennende verwachtte Bjarne een fel betoog. Een scherpe aanklacht tegen alles wat er fout kon gaan.

Er waren voldoende redenen voor Bjarne om naar de kroeg te gaan. Bier, communicatie, vriendschap. Toen hij Gerard Vroeg in de Nachtraaf tegenkwam vertelde hij Bjarne dat hij sinds kort verhalen schreef met een sprookjeskarakter. Of de jeugdige Bjarne belangstelling had om ze te lezen.
“Er zit veel humor in Bjarne, en het leest als een trein.”
Hij zou ze hem kunnen toe sturen. Bjarne knikte en probeerde hem weer kwijt te raken. Bjarne Gosse was geen tijger, zoals Gerard hem had genoemd. Hij begon steeds meer op een geit te lijken, wanneer hij toe zou geven aan de jolige meligheid van de jongeheer Vroeg, die hem zijn sprookjes aan de man probeerde te brengen.

Toen Bjarne de volgende ochtend wakker was, bleek de wolk toch verdwenen. De lucht-kameel was weg. Bjarne Gosse was zenuwachtig omdat hij de opdrachten voor wiskunde niet had begrepen.

Er stond weer een bericht op het antwoordapparaat van Emma. Het was zijn klasgenoot Arthur die met Bjarne wilde praten. Hij vroeg of hij een keer koffie kon komen drinken. Het liefst op een zondag, want dan hoefde hij niet te werken.

Het was toevallig zondag, en Bjarne bedacht zich dat Arthur hem wellicht met de opdrachten van wiskunde kon helpen. Zonder te aarzelen belde hij Arthur op en vroeg hem die middag naar het huis van Emma te komen om samen koffie te drinken.

Arthur zag er charmant uit, toen hij voor de deur van het huis stond. Met speels gemak legde hij uit hoe de opdrachten van wiskunde gemaakt moesten worden. Bjarne luisterde aandachtig en voelde zich meer en meer thuis met de erudiete Arthur in zijn nabijheid. Het was toch minder ingewikkeld dan hij had gedacht.

“Wat een mooie tekeningen Bjarne. Heb jij die gemaakt?”, vroeg Arthur terwijl hij naar de tekeningen aan de muur van de kamer van Bjarne keek.
“Ja, dat is een hobby van me. Ik heb les gehad van de kunstenaar Peter Halm, daar heb je misschien wel eens over gehoord”, antwoordde Bjarne zelfverzekerd. De gulle lach van Arthur was aanstekelijk. Zijn ogen straalden olijke energie uit en fonkelden van plezier. Het was nu officieel, ze waren vrienden! Arthur en Bjarne.

veeteelt bioindustrie vriendschap wiskunde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 3 stemmen 219