Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Taal van de zomer 36

De telefoon rinkelde. Bjarne nam op en herkende onmiddellijk de stem van Berend.

“Hallo Bjarne, zou jij mij de boeken van Albert Camus en Vestdijk willen teruggeven. Een van mijn vrienden wil ze graag lezen en jij komt er waarschijnlijk toch niet aan toe door alle boeken die je van jouw hospita hebt gekregen.” De stem van Berend klonk vriendelijk en zelfverzekerd.
“Ja, ik heb die boeken hier inderdaad nog in mijn kamer liggen. Ik heb in die boeken van Camus wel iets gelezen, maar ik zal ze je terugbrengen binnenkort zodat je vriend ze kan lezen. Net als die boeken van Vestdijk.” antwoordde Bjarne vriendelijk omdat hij goed bevriend was met Berend. Het was een kort telefoongesprek. Bjarne keek eens goed om zich heen.

Emma Petronella had de woonkamer in sprookjessfeer veranderd. Allerlei snuisterijen met een historische achtergrond. Kleedjes van zijde. Sierlijke kandelaars. Ze bleef maar spulletjes aandragen. Kennelijk was de relatie met de opruimgoeroe weer voorbij.

De jeugdige Bjarne zag het met lede ogen aan. Het kwam steeds vaker in hem op dat ze in de war was. Ze sloot zich voor hem af. Af en toe beklaagde zij zich omdat hij weinig tijd had om naar haar te luisteren. Ze vond het niet nodig dat Bjarne zoveel met Peter optrok. Hij had verkeerde vrienden, daar moest Bjarne voor oppassen.

Verkeerde vrienden zouden zijn onbevangen karakter kunnen beïnvloeden. Emma liet steeds vaker merken dat ze bang was dat Bjarne het verkeerde pad in zou slaan. Haar angst kon hij moeilijk begrijpen. Het voelde als bemoeizucht.
Iemand niet de mogelijkheid geven zelf belangrijke keuzes te maken. Overal drukte ze haar vingertje op.

De jongeling Bjarne probeerde haar soms te ontlopen. Dan liep hij in de stad te slenteren met de examenstof in zijn gedachten.
Op een woensdag kwam hij Gerard Vroeg tegen, die hem uitnodigde voor een kop kruidenthee bij hem thuis. Hij deed heel zorgzaam tegen Bjarne. Toen Bjarne in de kleine donkere kamer van Gerard Vroeg van de thee dronk begon hij te vertellen over het boek van Gerard Rat. Er stonden verschillende erotische passages in. Voordat Bjarne het in de gaten had was Gerard aan het voorlezen. De jeugdige Bjarne luisterde aandachtig. Het was een vreemde wereld die er voor hem openging. Het was alsof Gerard aan Bjarne duidelijk wilde maken dat hij hem een verklaring schuldig was. Hetgeen Bjarne gezien had, over wat hij had gedaan, was geen droom geweest en ook geen film. Het was echt gebeurd.
Er klonk enthousiasme in de stem van Gerard Vroeg, alsof hij er al heel lang naar verlangd had om Bjarne voor te lezen uit zijn geliefde boek van Gerard Rat. Het was een heel andere stijl dan die van Karel Krampool. Veel directer en persoonlijker, alsof je er als lezer tussen zat en onderdeel uitmaakte van het verhaal. Gerard legde zijn hand op de linker dij van Bjarne. Hij liet deze vorm van genegenheid toe. Gerard was iemand die iedereen in zijn waarde liet. Hij maakte op een mysterieuze geen onderscheid tussen goed of kwaad, maar noemde alles moedwillig: het leven. Hij was een warme vrouwelijke man met een hese zangstem en de behoefte om iedere week een nieuwe meid te versieren. Hetgeen hem dikwijls lukte want hij was een markante verschijning in het Utrechtse uitgaanscircuit. Er hing een walm van artistieke vrijheid om zijn bijzondere persoonlijkheid. Bjarne vroeg hem om nog een passage uit het boek van schrijver Rat voor te lezen.
Opnieuw klonk zijn stem enthousiast en ontroerend.
Het boek van Gerard Rat betekende veel voor hem. Hij had een moeilijke jeugd gehad met een vader die dronk en een ziekelijke moeder. Uit het boek van schrijver Rat putte hij nieuwe hoop en een verlangen om zijn artistieke vrijheid kracht bij te zetten.

Gerard Vroeg vertelde Bjarne Gosse dat hij bezig was met een nieuwe muziekband. Hij gaf over twee weken een optreden in een kleine concertzaal.
“Je bent meer dan welkom Bjarne, en bedankt dat je naar me hebt willen luisteren. Je mag het boek wel lenen als ik het uit heb, dan kun je alles zelf nog eens lezen.”
Hij keek Bjarne aan met zijn zelfverzekerde ogen en hij gaf hem een kus op zijn voorhoofd.
Op de weg terug naar het herenhuis van Emma waar Bjarne zijn gezellige kamer huurde bedacht Bjarne zich hoe erg Gerard Vroeg onder de indruk was van schrijver Rat. Het had hem niet onbewogen gelaten, dit voorlezen door een leeftijdsgenoot die er een heel ander leven op nahield dan hij. Het was knap dat hij zichzelf toch in leven wist te houden door overal te scharrelen en af en toe een bizarre opdracht te aanvaarden. Bjarne wist nog steeds niet of hij hem bewonderde of dat hij juist medelijden met hem had omdat hij zo hard moest strijden en lijden om overeind te blijven.
Het was goed dat Bjarne drie vrienden in de stad had, waar hij naar toe kon gaan als het gelegen kwam. Gerard Vroeg was een stoere gast. Hij leefde het werkelijke vrije leven waar Bjarne slechts over kon dromen. Bjarne moest zich weer concentreren op een schoolschrift. Hij hield de aantekeningen nauwkeurig bij om niet achterop te geraken.

In een doos die in de kamer stond zaten de boeken van Berend. Hij deed ze in een tas met de bedoeling ze de volgende dag naar Berend te brengen.

Opnieuw verschenen er wolken die de zonneschijn tegenhielden, maar voor het weekend was er een zonnige hemellucht beloofd.

Schrijver: Bjarne Gosse
15 juli 2021


Geplaatst in de categorie: vriendschap

4.1 met 7 stemmen 136



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)