Alle inzendingen van René Turk

Of ik om vijf uur op wil staan om asperges te gaan steken in Limburg? Ik twijfel geen seconde. Natuurlijk! Dat is vriendschap, weten waar je de ander echt blij mee kunt maken. Tijdens onze grote wandeltochten liepen we al vaak langs de lange bedden waar deze heerlijke groente zich in verschuilt. In...

Nee, de titel boven dit stukje is niet verkeerd geschreven. Het staat voor 'klagen loont echt absoluut niet!' De man achter Klean is Peter Smith. Ik heb een afspraak met hem. We gaan praten over de grote zwerfvuilproblematiek. Voor zijn woning staat de fiets die ik herken uit zijn filmpjes....

De sporthal is verlaten. Twintig minuten geleden moet het hier een drukte vanjewelste zijn geweest. Bijna drieduizend man zoals we later horen. Niet voor te stellen. Je merkt er niets meer van. Mijn maatje en ik starten dus lekker rustig met onze Kennedymars. Genoeg mensen om in te halen. Wat dan...

Lucky gaf de geest tijdens het uitlaten. Een mooie natuurlijke dood na zeventien jaar trouwe dienst. Ze kreeg een vredig plekje onder de pruimenboom. 'Ik hoop dat ze pruimen lust!', grapte mijn oom, die het graf gegraven had. Hij maakte zo dit trieste moment een stukje luchtiger. We dronken...

Vorig jaar volgde ik een impuls. Een oproep in onze weekkrant om de handen uit de mouwen te steken tegen zwerfvuil. Vol enthousiasme gingen we met een handjevol vrijwilligers aan de slag. We vielen van de ene verbazing in de andere maar we hadden bovenal een fantastische dag, ondanks de regen. Ik...

Didam, De Markthal, eind jaren negentig. Mijn broer, zijn maatje Martijn en ik helemaal vooraan bij een concert van The Scene. Ik zie in deze jaren ongelooflijk veel bands maar deze avond zal me voor altijd bijblijven. En dat komt niet alleen doordat ze nu eindelijk in levenden lijve voor me staan....

Het ruige water beukt op staafvormige rotsen. Ik loop over een zwart strand. Even later glibber ik achter een indrukwekkende waterval langs. Water valt zestig meter naar beneden. Mijn mond valt open. Als kind was ik verwonderd over het watervalletje in park Sonsbeek in Arnhem waar je ook...

Ik had even geen werk. Iets nuttigs doen en mijn interesse in andere culturen vonden elkaar toen ik een oproep zag voor vrijwilligerswerk. Meehelpen aan de kindervakantieweken in een asielzoekerscentrum. Ik ben welkom op woensdagmiddag omdat de jongens en meisjes dan geen school hebben. Ik geef de...

Iedere week zaten we met de hele klas op de koude stalen tafels van de schoolbibliotheek. Benen languit. Gordijnen gesloten. Diep verzonken in een gekozen boek. Ik las geen letter. Ik droomde weg en ik zat mijn tijd uit. Na afloop overhoorde de meester of juf enkelen van ons. Ik ging iedere week...

De trein doet er bijna een uur over van Zevenaar naar Winterswijk. Er wordt gestopt op een aantal plaatsen die ik in de nacht wederom zal aandoen. Er gaat even door me heen dat ik knettergek ben. Ik ben lang niet zo fit als in september vorig jaar. Mijn maatje, met wie ik toen mijn eerste Kennedy...

Ik drink een kop koffie met een voor mij onbekende. Ik krijg zijn kaartje. Ik lees dat hij aan rebirthing doet. Met een beweging van zijn hand demonstreert hij hoe een natuurlijke ademhaling zou moeten verlopen. Ik zie het beeld voor me van een pasgeboren baby die met zijn of haar hele lijfje...

Brandon Bryant zwaait af. Vier jaar lang zit hij bij de Amerikaanse luchtmacht. Letterlijk. Vanuit een comfortabele bureaustoel tuurt hij urenlang naar een groot scherm. Een eigen zetel in een stinkend donker hok in de woestijn van Nevada. Als op een zolderkamertje. Zijn focus op mogelijk gevaar....

Ik begroet mijn kameraad in een volle trein. ‘Ik krijg mijn hond niet stil’, zeg ik tegen hem. Hij kijkt me niet begrijpend aan. ‘Nu hoor ik het’, zegt hij. De mensen in de coupé lachen. We lopen naar een zitplaats. Een volle boodschappentas staat tussen ons in. Hij zoekt het juiste...

Ik bezoek mijn vriendin in het ziekenhuis. Haar twintigjarige kamergenote is vier maanden zwanger. Ze gaat haar hele zwangerschap al dagelijks over haar nek. We hebben met haar te doen. Ze werkt bij Schnitzel XXL. Mijn vriendin is vegetariër. Samen op een kamer. Zoiets kun je niet verzinnen. Op...

De kop boven dit stukje klopt niet. Eigenlijk zou er Roosevelt moeten staan. Hij beweerde immers een eeuw geleden dat een echte man vijftig mijl zou moeten kunnen lopen. Kennedy citeerde hem slechts en langzaam werd de Kennedymars een begrip. Voor mijn verjaardag krijg ik een Kennedymars cadeau....

We staan in de grootste tent van Appelpop in Tiel. We zijn beiden late dertigers. Nu ik dit schrijf, weet ik echter nog niet of dit speciaal belangrijk is voor dit verhaal. Mijn maatje en ik wachten op de band die zal gaan spelen. Ik zie een man in een rolstoel. Hij rijdt zichzelf naar een...

Mijn elleboog beweegt zich langzaam naar boven. De vingers wijzen naar de tafel. Vanuit het kartonnen pak valt de hagel naar beneden. Het geluid van regen. Ik schud het feest over de gesmeerde boterham. Dit tafereel lijkt een eeuwigheid geleden. De simpele aanleiding is dat het woord...

Het is crisis. Zware crisis. De broekriem moet steeds verder worden aangetrokken.Gelukkig ontstaan er onder de oppervlakte talrijke mooie initiatieven. De crisis zorgt immers voor veel creativiteit. Er zijn bijvoorbeeld al gezinnen die samen doen met één auto. Het Repair Café Zevenaar mag een...

Bezoek de mensen als ze nog leven! Deze zin licht op en resoneert met al mijn cellen. Ik ben geraakt. Een eenvoudig advies met diepere lagen. Ik lees het in een interview in een dikke krant. Het zal een slordige tien jaar geleden zijn geweest. De geïnterviewde was Prins Bernhard. Er is veel over...

Zaterdag 25 mei gingen miljoenen mensen de straat op in meer dan 400 wereldsteden. Ze marcheerden tegen Monsanto, het grootste chemieconcern ter wereld, maar vooral vóór ons recht op gezond voedsel. De media zweeg. Echte journalistiek is immers op sterven na dood. Het gaat al lang niet meer om...

Mijn vriendin en ik lopen wat door de binnenstad. We doden de tijd. Te vroeg voor de film. De naam van de stad doet niet ter zake. Steden zijn in mijn ogen inwisselbaar wanneer we het over winkelstraten hebben. We struinen langs Blokker, C&A, Bijenkorf, Bruna, Intertoys, WE, Miss Etam, Score,...

Op het vliegveld van Kerry schrijf ik ‘Dursey Head’ op de achterkant van een geprint routekaartje. Voordat we het beseffen, zitten we bij twee Duitse vrouwen in de auto die elkaar veel te vertellen hebben. Een ananas van de Lidl als beloning vinden ze meer dan genoeg. Ze brengen ons maar liefst...

In Ierland ontmoette ik een gepensioneerde militair genaamd John Walker (Everybody calls me whisky). Hij had gediend in vijf oorlogen en had even zo vele malen de hele wereld gezien. Beslist geen watje. Nu loopt hij met een stok. Van hem leerde ik de spreuk: ‘it is the old men who plan a war, it...

Toen ik hoorde dat Angelina haar borsten zou hebben laten verwijderen, gingen bij mij meteen de alarmbellen rinkelen. Ten eerste vroeg ik mij af of het wel echt waar is, ten tweede stelde ik mezelf de vraag wie er belang heeft bij dit verhaal. Dat het stinkt, stond voor mij direct als een paal...

Vandaag is het zover. Veel later dan in voorgaande jaren. En toch is dit het juiste moment. Tuinturf en siertuincompost liggen al op het balkon op mij te wachten. Ik haal alleen nog even een flinke bak vermiculiet uit de schuur en een stuk of wat plastic bloempotten. Ik scheur de zakken open en ik...

Een jaar geleden was ik op bezoek bij Myriam Hogeboom en haar man in Duiven. Ze hadden zojuist slecht nieuws gekregen. Er was voor de derde keer kanker bij Myriam geconstateerd. Na borstkanker in 1996 en 1999 openbaarde de ziekte zich dit keer in haar onderrug en long. Ze wilden graag dat ik die...

Ik was op bezoek bij een goede vriend. De televisie stond aan. Ik had in geen tijden meer pulp gezien en na een tijdje herinnerde ik me dan ook waarom ik jaren geleden mijn tv van het balkon had gegooid. We kwamen uit bij de show van Paul de Leeuw. De cabaretiers zongen ‘Er staat een paard in de...

Het is zondag 13 mei, Chris is jarig. Dit jaar wil hij geen groot feest. Anders gezegd, ik ben zijn enige gast. Gewoon stieren onder elkaar, verder geen gedoe. We smeren wat stokbrood, drinken een biertje en proosten op het goede leven. Na een tijdje stelt hij voor een wandeling te maken door...

Vannacht heb ik over je gedroomd. Hoe krijgt mijn onderbewustzijn dit toch in godsnaam voor elkaar? Televisie probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Wanneer ik het internet afstruin, doe ik juist erg mijn best om te ontwijken wat er nu toch weer allemaal met je gebeurd is. Ik wil het allemaal...

Het was donderdagavond 7 maart. Ik besloot te bellen met Don Corveleijn van de Werkgroep Leefklimaat Zevenaar. Ik had zojuist twee artikelen gelezen over de aankomende Week van Nederland Schoon. Ik voelde een enorme drang om in beweging te komen. Als fervent wandelaar in de natuur erger ik me...