Alle inzendingen over ex-liefde

Vroeger, ja toen ze gelukkig door het leven ging, toen ze blootsvoets danste in het gras… wat was ze jong en mooi. was dat wel zo? Ze kon elke jongen krijgen die ze maar wilde… en het bewijs ervan liep rond. Iedere jongen, jawel en moeite hoefde zij niet te doen. was dat wel...

Misschien dat ik het droomde, misschien ook niet. Maar op die mooie zomernacht liep ik met je over het strand, met onze schoenen in onze andere hand liepen we hand in hand. Je gaf me iets, een abstract begrip wat je alleen maar als je het écht meent kunt geven. Maar wat dat begrip precies was,...

Ach ja, pluk de dag, normaal toch? Een levensmotto voor zovelen. Het klinkt in ieder geval positief, toch? Ik denk er anders over, want het is niet zo logisch om "zomaar" deze uitspraak te gebruiken! Ik zal uitleggen waarom ik het anders bekijk. Toen mijn broer ernstig ziek werd, met het...

In de supermarkt viel het mij herhaaldelijk op, dat een vrouw van middelbare leeftijd mij altijd heel vriendelijk aankeek. Ze was slank en tamelijk lang en had een grijs kapsel, maar op een andere dag stond ik bij de bakker en voelde ik, dat iemand op mijn schouder tikte. Ik keek om en zag haar,...

De vertwijfeling en de wanhoop houden geen halt, en al allerminst voor de deur van de "Zorgwoning".... Hier woont Ans met haar twee katten Winnie en Bleske. Haar grijze, rafelige haar dat geen schoonheidsprijs verdient hangt triest neer rond haar door lijnen en wallen getekende gezicht dat al...

De eerste sneeuw zonder jou, 24 januari 2015. Je hield zo van sneeuw. Altijd was het feest. Je staart die vrolijk zwaaide. Je lieve snuit wit omrand. Sneeuwklompjes aan je poten. Het deerde je niet. In de sneeuw was je in je element. Als Tibetaan kon je tegen een stootje. De laatste...

De zon vond nog steeds het hoge blauwe laken. Ik lachte toen ze me een warme zoen gaf. Zomaar, ergens tussen neus en lip. Beetje flirterig voelde het. Ook het strand werd gezoend. Een kleine windvlaag blies tussen schip en wal een korte fluittoon en magisch werd het toen schrompelend geel en...

Van de Tilburgse Multi Functionele Accommodatie met de euforische, maar misplaatste naam "De Symfonie" aan de Eilenbergstraat maakt met zich wellicht - doch geheel ten onrechte - een paradijselijke, hemelse voorstelling. Daar bevinden zich aan langgerekte gangen eendere lokalen, begrensd door...

Toen de twijgen aan mijn venster kleine aanzetten vertoonden van minuscule blaadjes en bewogen in een licht briesje, heb ik koers gezet naar de stad waarvan mijn oude tante zo gecharmeerd en ikzelf helaas in mindere mate, maar we hebben de gevels bewonderd en ons begeven te midden van de menigte...

Er werd gelachen en geschertst tijdens de barbecue en een meisje fêteerde de jarige met een sopraanpartij. Hoog trilde haar stem in de septemberlucht. "There's a hero" weerklonk als was het het lied dat een kwetsbare en onschuldige vogel ten hemel zendt: fragiel, gevoelig en ongrijpbaar. De...

Het vertrek is vervuld van de dichte damp van vele sigaretten. Voor veel slachtoffers en gedupeerden is het een vluchtplaats geworden, een toevluchtsoord te midden van de hel van het ziekenhuis. Mijn intens dappere vriendin rookt hier een damessigaartje. De ernstige ziekte is doorgedrongen tot in...

Daar, in die luwte tussen de hoog oprijzende, beschermende berghellingen, aanschouwde ik eens jouw azuurblauwe, schitterende watervlakte..... Ik heb je nooit weer mogen zien. Onze schoolklas van gymnasiasten had de reis aanvaard die naar Rome had geleid en naar Pompeii en als dochter van een...

Het is de tijd van al te prille, pas verworven en al te snel weer uitdovende liefdes en van het daaropvolgende liefdesverdriet, de tijd van feesten en beesten, van vossen en blokken, het is de studententijd waarnaar zo is uitgezien. Bij de bushalte staan groepen jongeren. De blue jeans...

Ik herkende hem aan zijn handicap, waartoe hij voortstrompelde op twee krukken: zijn manke benen. De bus legde haar route af vanaf het station naar meer binnenstadse gedeelten van Tilburg toen ik hem aansprak met de woorden: "Mag ik u iets vragen? Hoe denkt u over Frederik L.?" Frederik was...

De boekhandel heeft al meerdere vestigingen gekend in Tilburg in lang vervlogen tijd en heeft sinds lange tijd haar domicilie aan de Emmapassage. Haar collectie is overweldigend, onbeheersbaar, onweerstaanbaar en onbetaalbaar. Op die avond zou de lezing plaatsvinden aan een lange tafel die de...

Op een winterse dag waarop de kou ons geselde en door onze dikke jassen heen drong, hadden we vriendschap gesloten.Dit speelde zich af tegen het decor van mijn jeugd, in de nu desolaat aandoende wijk waar de gymzaal, de pastorie en de kerk nog steeds getuigen van de zo lang vervlogen jaren. Lijn...

Van het Winkelcentrum Wagnerplein te Tilburg maakt men zich wellicht een voorstelling die niet overeenkomt met de werkelijkheid... De tempels van het consumentisme zijn gegoten in strak, koud beton en dag aan dag sjouwen hier de adepten, die men ook slachtoffers zou kunnen noemen, voort in een...

Mejuffrouw H. in de cognackleurige trui schudde alle toekomstige leerlingen en ook mij de hand op de eerste schooldag. Het tijdperk van "aap, noot, mies" was aangebroken en vanaf mijn plaats tegen de gelaagde muur van het houten schoolgebouw zou ik voortaan het wilde, onstuimige spel van mijn...

Een parkachtig terrein met groene gazons, gelardeerd met indrukwekkende rode beuken en ander fors geboomte waarvan ik de naam niet ken, strekt zich uit rond de paviljoens van Huize "Prisma" in Biezenmortel waar mijn broer sinds jaar en dag verblijft. Vanmiddag hebben we "Memory" gespeeld met...

Slenterend schopte ze met haar kleine voeten tegen de gevallen bladeren. Prinses Goudfontein schudde haar hoofd gelaten. De gouden haren die haar knappe gezichtje omringden dwarrelden weer terug toen ze het hoofd weemoedig boog. Glinsterende tranen zochten hun weg over haar roserode wangen tot ze...

{eventuele overeenkomsten tussen fictie(ve personages) en non-fictie(ve personen) zijn slechts de speling van een droevig lot en een heleboel toevalligheden die de auteur niet in de schrijvershand heeft} Ik herinner me de belofte die ik jou met nieuwjaar maakte. Tot vandaag blijf ik het je...

Vandaag heb ik in een impulsieve bui een parfum gekocht: het favoriete geurtje van mijn moeder. Eerst belde ik mijn vader om te vragen welke dat ook al weer was. Dat wist hij wel; het was zelfs vóór hun trouwen dat hij het voor haar op schiphol kocht. “Toch bijzonder hè dat het nu nog...

Het zal ruim vijftien jaar geleden zijn dat ik voor het eerst een bezoek bracht aan Istanbul. Ik was in gezelschap van mijn Turkse vriend Hassan – u kent hem misschien nog uit één van mijn eerdere columns. Wij bezochten Turkije in het kader van een studiereis en spraken met vakbonden en...

Er is een grote leegte in mij. Dat noem ik het hol van de beer. De beer is mijn indiaanse totumdier, en ik ben een indianenvrouw geweest. In de winter houdt de beer zijn winterslaap, dan gaat alles op reserve en is er geen energie. In het hol van de beer is de leegte en stilte om de antwoorden in...

Een glas afdrogend zie ik een man naar de bar toelopen. Hij komt hier wel vaker. Type Albert Verlinde. Maar dan hetero en dat is nog erger. ‘Shit, een kind,’ zucht hij en wijst op een fles wodka achter mij. ‘Een kind? Sorry, ik ken dat merk niet. Ik heb alleen Hooghoudt.’ ‘Nee man,...

Mijn voornemen voor het nieuwe jaar heeft zich voor het eerst uitgebreid naar een gebied groter dan mijzelf. Ik heb me voorgenomen juist te denken, juist te spreken en juist te handelen. Er is me al eens iemand voor geweest met hetzelfde doel: Boeddha. Wat het juiste is in denken, spreken en...

In hun ogen zwemmen de bedreigde vissen in een wijde oceaan, zij vechten om het ware leven te vrijwaren, soms met gevaar voor eigen leven, de kwetsbare aarde is hun vriend. Zeeën, dieren en eilanden kunnen rekenen op hun steun, hun effectieve woede tegen milieuvervuiling en destructie is...

Voor mijn dierbaarste Mirjam: Ik werd vanochtend alleen wakker, zonder je tedere strelingen, die ik zozeer adoreerde, hoe je mijn gelaat centimeter voor centimeter koesterde, diepbeminde, met je liefdevolle vingers beroerde. Hoe je daarbij zei dat ik je goddelijke en mooiste man was, dat je...

Gestrand Onder jouw wolkendeken van ochtendroze suikerspinnen vliegen uilskuikens. Vroege vogels omhuld door een lieflijk gebrom ontdekken iedere dag opnieuw de haast, de herrie, het supersonischsnelle draaien van de wielen. Noem me geen verrader nu ik dit zeg, ik heb immers zelf geen...

'How long can a man be strong without the love of a woman to call his own?' Jeff Healey Er vindt eindelijk een soort van kentering plaats in mijn hart, aangestuurd door goede ingevingen van wijze geesten of zoiets. Fysiek begint het me plotseling tegen te staan om nog achter Mirjam aan te...