Alle inzendingen over Krater in mijn ziel

'Hoe gaat het met jou? We proberen je maar steeds te bereiken, maar we krijgen steeds je voice-mail!', vroeg mijn vader me enkele weken geleden. 'Nou', zei ik, 'het gaat heel erg slecht met mij!'. Ik huilde aan één stuk door, vertelde van mijn manisch-depressieve passie met een manisch-depressieve, valse actrice, die me bijna tot zelfmoord had…

Dat je vader al zo vroeg uit je leven is verdwenen, heeft een krater in je ziel geslagen. Op je tiende zong je 'Het lied van de hoorns'. Je moeder was je manager en je broer Michael is zanger en televisie-presentator. Je studeerde dans, muziek, zang en acteren.…

Zo'n kind is helemaal overgeleverd aan zichzelf, niet alleen wat de seksualiteit betreft, en zoiets slaat een onherstelbare krater in zijn ziel. Ieder kind identificeert zich met zijn/haar ouders, want anders kan deze niet overleven.…

Heelal, kijk toe, wij vrijen op de maan, vandaar al die kraters!, niet wij, narrow-minded uilskuikens, maar God in deeltjes, mag je best wat langer over nadenken... In deeltjes in mijn ziel. De vrijage tussen twee zielen in een wanhopige droom, há há há!!!…

, maar indien er kraters geslagen worden, worden het nihilisme en anarchisme volop gewekt! We balanceren op een superdun lijntje... tussen illusionaire tevredenheid en strijdlustige weerzin! Soms snap ik hardwerkende dieven wel!...…

Mevrouw Ontwikkeling zit achter de laptop, uit te spreken als léptop. Het is de léptop van Lief, want zelf heeft ze een PC uit het jaar Kruick. Ze heeft het niet zo met een laptop, want ze is niet van deze tijd, ze is honderd jaar te laat geboren. Ze heeft een hekel aan moderniteiten. Liever heeft ze ouderwetse kneuterigheid. Ze houdt van stoofpeertjes…

Mijn oude ziel vierde een feestje en mijn longen lieten de binnenkomende nicotinestorm zonder protest en vreedzaam binnen. *) Niet lang daarna nestelde de nicotine zich als een warme gloed door mijn twee hersenhelften.…

Geen moment was ik in gevaar geweest. Althans dat is wat ik mijzelf steeds vertel. Natuurlijk had ik mijzelf prima kunnen redden. Ook al was de duisternis reeds ingevallen toen ik wild rondsprong op de onaardse klanken. Een stap mis en ik was weggegleden, verpletterd. Tot slijm vertrapt. Maar nee, ik zou nooit zijn misgestapt. Alle kanten werd ik opgeslingerd…

Wie eelt op zijn ziel heeft, schrijft harteloze kreten.…

http://www.mijnbestseller.nl/magento/de-ziel-van-wrakhout2.html…

Al vroeg is er sprake van “de ziel”. Begrafenisgebruiken [uit de prehistorie] wijzen op een geloof in een voortlevende ziel. Griekse materialisten dachten dat de ziel uit een soort atomen bestaat. De Franse filosoof Descartes bracht de onstoffelijkheid van de ziel onder de aandacht.…

Ik zit met mijn ziel onder mijn arm, tja waar zou ie anders moeten zitten, ik loop mijn benen uit mijn gat, een maffe uitdrukking is dat, want je benen uit je gat lopen, kan niet.…

Wie de vrije meningsuiting en het recht op kritiek geen warm hart toedraagt, heeft eelt op zijn ziel.…

de belangrijkste reden waarom Nederland en de Nederlanders zo worstelen met hun identiteit, zelfs tot het punt dat deze totaal ontkend wordt, is dat politiek Nederland onze nationale ziel (en stem) verkwanseld heeft (verkocht en ingeleverd) aan een oncontroleerbaar en gezichtsloos mierennest dat tussen Brussel en Straatsburg pendelt…

Potverdorie...m’n tong voelt waar dit vandaan komt en er zit een krater van ongekende proporties in m’n mond!…

Er ontstaat een kleine ronde krater. Uit dat donkere gat verrijst een ranke boom met fris lover van eeuwig jeugdig groen. Die boom draagt rode vruchten, die in mijn verleden langzaam groeiden, ofschoon ze onbekend waren. Nu bieden ze zich smakelijk en gerijpt aan, vertellend van hun lange geschiedenis.…

Zijn de zielen met de lichamen mee geëvolueerd? Maar de reïncarnatieleer gaat toch uit van het primaat van de ziel? Dan kan het ontwikkelingsstadium van het lichaam dat van de ziel toch niet bepalen? - Waar komen bij een explosieve bevolkingsaanwas al die miljoenen zielen vandaan? Komen er meer zielen naarmate er meer lichamen beschikbaar komen?…

Je hoeft niet te gaan hemelen om engeltjes in je omgeving te hebben hoor, helemaal niet, voorbeelden te over als het gaat om “ aan te raken engeltjes” die om de haverklap in- en rond huize T te vinden zijn, hoe heerlijk is dat? Ook de engeltjes op afstand die niet direct kans zien even aan te wippen, langs te komen al zouden ze dat maar al te graag…

De essentie van de ziel lijkt niet meer dan een molecuul te zijn. Onzichtbaar, onmeetbaar. Ontastbaar. Soms stijgen we boven onszelf uit en nemen de wereld waar zoal zij werkelijk is. Zonder dat we beseffen dat we de werkelijkheid hebben aanschouwd.…

Het is slechts het omhulsel, de ziel ontbreekt. Hersenspoeling van het volk. Ze dwingen je om ook hol te worden. Een virus.…

Zoek hen niet, die tijdloze zielen die het niet hebben gehaald. De zee is nu hun thuis terwijl hun ziel in de harten van hun geliefden altijd een plek zal hebben.…

En dan ook het beeld van macht over de gesluierde ziel kan versterken.…

Als het in de sterren geschreven staat, dat twee zielen elkaar mogen ontmoeten, liefdevol begroeten, dan hangt het precies van de tijd af, wanneer twee wegen niet alleen kruisen, maar langs elkaar lopen.…

Door de grote bedragen die in de betaalde sport rondgaan zijn sporters eerder geneigd hun ziel aan de duivel te verkopen.…

Wat rest slaat de krater. De grootste brok wordt vuurpijl. Hij verklapt de geheimen van zijn moederland, hoe hij wentelt, gespiest op een denkbeeldige as, hoe hij drijft in een gordel van puin, ergens tussen Jupiter en Mars.…

Als een fijngebouwd skelet hangen de boomtakken, met een lichte zweem van pasgeboren groen, over de sloot. Langzaam geven zij druppels water af, terug naar de natuur. In de sloot zwemmen enkele voorzichtige vissen om te laten zien, dat de lente is begonnen. Al kun je dat aan de begroeiing van de wallenkant nog niet zien. Grijs en grauw is het, mist…

Sinds er zoveel moois te koop is in de winkels is het gebruik om iemand een pakje te geven waar een duivelskop door middel van een sterke veer uit naar buiten springt in de vergetelheid geraakt.…

De invasie (uit mijn verhalenbundel 'Prettig gestoorde ontmoetingen') Eigenlijk hadden we iets anders verwacht. Groene mannetjes met antennes op hun hoofd. Insecten met penissen. Humanoïde robots. Maar zoiets? Mevrouw Kweekpeer verwoordde het op de radio heel treffend. Ze zei: 'Op zoiets waren we niet voorbereid.' Eigenlijk overdreef ze…

Met plotseling besef, keek ze in mijn ogen, haar ziel, en ze wist dat het waar was. Verwonderd voelde ze, dat de pijn een einde kende, dat de pijn ondergeschikt was aan haar, dat ze er al die tijd bij was van het begin tot het eind zonder verzet en zonder angst...., zich samen met mij volledig bewust van het proces dat bevalling heet.…

Bovendien een diepe krater. Beide ontwikkelden zij zich verder. Zij ging voor het geld, daar zij hier talent voor bleek te hebben. In elk geval dacht, hiervoor geschikt te zijn. Toegegeven: zij heeft zichzelf bewezen. Hij is een door de omstandigheden gedwongen eigen weg gegaan. Net als zij trouwens.…