Wie het klimaatprobleem nu nog ontkent....
...is niet van deze wereld...!
Het is winter, maar merkt u er iets van?
- Draagt u handschoenen daar anders uw vingers bevriezen of misschien wel van uw handen vriezen?
- Draagt u een muts vanwege dezelfde reden aangaande uw oren?
- Draagt u een das daar u het risico voor uw longen minimaal wilt houden?
- Draagt u thermosokken? en
- Heeft u een bril op vanwege de ijzige wind i.v.m. bevriezing van uw ogen...?
'It looks like the winters are over...'!
Het wordt almaar warmer, terwijl vrijwel niemand zich hieraan stoort. Ook ik zal niet ontkennen dat het beslist aangenaam is in maart, wie weet, misschien zelfs in februari buiten in de zon te zitten zonder het ook maar enigszins koud te krijgen.
- Het klimaat warmt op door buitensporige activiteit van de zon
- Er is een toename van broeikasgassen in de lucht door:
* (overmatig) gebruik van fossiele brandstoffen
* grootschalige houtkap en
* veeteelt
- Vulkaanuitbarstingen en
- Meteorietinslagen
Wie het klimaatprobleem nu nog ontkent, is niet van deze wereld.
Het is zowel voel- als zichtbaar; was het maar fictie, omdat fictie dingen kan herstellen die verloren zijn gegaan. Het is echter geenszins fictief en inderdaad zowel voel- als zichtbaar. Voelbaar door de 'aangename' temperatuur, maar ergo, zichtbaar door vele overstromingen en nauwelijks tot niet te bestrijden natuurbranden...! Soorten dreigen verloren te gaan, zowel dierlijke- als plantkundige. Dréigen niet verloren te gaan, maar gáán tenonder door wangedrag van de homo sapiens...! Gelukkig is er de wetenschap die elektrisch rijden heeft geïntroduceerd.
In deze beschouwing ga ik kort door de bocht, aangezien de tijd die ons als mensheid nog wordt gegund, tanende is...!
Citaat uit DE MAGIE VAN HET BEELD van Oek de Jong:
Ik behoor tot diegenen die altijd weer terug willen naar Sicilië. Magisch middelpunt blijft de Etna, ook al ligt de vulkaan aan de oostkust. Ik klom eens naar de top toen er nog een dik pak sneeuw lag. Ik volgde een zwart sintelpad tussen sneeuwwanden. Er woei een ijzig koude wind. Ik liep te hijgen, mijn hart hamerde in mijn borst, een gevolg van de plotselinge overgang naar een hoogte van 3000 meter. Ik betrad een letterlijk UNHEIMISCHE wereld: in dit barre en ongenaakbare vulkaanlandschap hoorde ik niet thuis. Hier heersten nog de goden van weleer. Maar ze waren me die dag welgezind. Door de sneeuw was de krater onbereikbaar en een wolk maakte hem onzichtbaar. Ik wachtte, maar tevergeefs en besloot terug te gaan. Terwijl ik al daalde, keek ik nog eens om. Juist op dat moment scheurde de wolk open en werd me een blik op de krater gegund. Het duurde maar kort. Toen sloot de wolk zich weer. Ik daalde, snel lopend, in een roes en zag een groot deel van Sicilië, door wolken beschaduwd, om me heen.
Soms denk ik ook, is er wel een klimaatprobleem? Naar mijn menig wel degelijk, hoewel natuurrampen van alle tijden zijn. De Ark van Noach is wat mij betreft een goed voorbeeld;
1. De Ark werd gebouwd
2. Van alle dieren en soorten kregen zowel één mannetje als één vrouwtje een plek in de Ark van Noach
Op deze wijze werd de wereld gered...!
Inmiddels heeft het volgend probleem zich aangediend, want wij zijn met veel te veel mensen op deze wereld, met alle gevolgen van dien.
Geen Arken, geen aanwas, maar
Geboortebeperking zonder goedheid...!
Geen levensverlenging, maar
Eerder een levensbeperking...!
Om misverstanden te voorkomen, ik pleit geenszins voor moord, maar ben voorstander van euthanasie als leven voor mensen een te zwaar lijden wordt...!
Geen euforie, maar
Euthanasie, daar euforie betreffende de dood
geenszins gepast is, behalve in gevallen/bij personen als
Oudpremier Van Agt en zijn vrouw...!
Zo zijn er natuurlijk véél meer....!
13 februari 2024
Geplaatst in de categorie: actualiteit