Alle inzendingen over Bomen in de satellie

...En van jou, mijn allerliefste zuster, hield ik zozeer, als van niemand anders op deze wereld....

...helpen. Witje en Zwartje helpen dieren, die in nood zijn. Na een tijdje is de wereld een hele fijne plek geworden. Waar de mensen elkaar altijd helpen en aardig zijn voor elkaar. En waar alle dieren een goed leven hebben.

...lichaam glijden. De vlinder zit naast mij, voor mij snateren de eenden, in de bomen zingen de vogels. Dit is leven in het leven.

...van de begraafplaats. “Mezelf kennen en jou kennen, is het beste wat ik kan doen”. De woorden lijken niet meer uit zijn hoofd te verdwijnen.

...en doe niet mee met dit ongelooflijk sympathieke idee. Ik doe pas mee als elke cent die ik betaal wordt verdubbeld door de aandeelhouders van Shell. Als ik nu mee zou doen, doen alleen mensen mee die toch al hun best voor het klimaat (en een kleine auto kopen).

...van het spook kreeg Arno ook te horen. "Hier hebben wij de bescherming van engelen mogen ervaren," zei moeder, nadat ze thuisgekomen waren. "We zullen heel ons leven op hen blijven vertrouwen."

...in de steek laten zoals je geliefde, het Kabinet Rutte, de afdeling "Dienstverlening" van de Gemeente, je tandarts, etc. etc.

...maar kan ook hééél boos kijken. Hoe het wezentje heet? Flib. Eigenlijk flibbertitsjebit, maar zo noemt niemand hem. Iedereen zegt Flib. Ach, er is er één die hem anders noemt, maar dat horen jullie nog wel. PS. Dit verhaal "spookt" al heel lang door mijn hoofd, het moet...

...offeren van het inzicht in het goede en het kwade. Opnieuw naakt zijn, ontwapend van goed en kwaad en daarmee volledig kwetsbaar en tegelijkertijd weer onsterfelijk. Niet meer kunnen vertrouwen op je geweten en je geheugen, maar alleen op God. Lieve jongens van me, wat ik jullie kan leren is...

...hij een beetje tegen de boom; ‘Zo jongen’, zegt hij en neemt hier en daar een uitloper in zijn hand. Ik zie hoe hij in de boom kruipt. De oude tuinman wordt een beetje boom. Dan pakt hij een inklapbaar handzaagje uit zijn broekzak. Stevig professioneel gereedschap, dat zie je zo.

...En de oude beuk werd ondertussen ook dit jaar weer vorstelijk gekroond. Dit is Moedernatuur op haar mooist.

...heen en weer. Die piepkleine vogels kringelen levendig rond. De winterse grauwheid wordt door hun wilde, schemerachtige mengeling van kleuren ineens sterk verlevendigd.

...treurwilg was ontwaakt en omarmde de tuin van onze buren, ontroerd door het zachte licht van de nieuwe zon. Hij was een eenzaat.

...geraden. Nu ben ik groot. Volwassen. Soms denk ik nog wel eens aan dat joch, mijn kindertrauma. Waar zou hij zijn? Het valt voor hem te hopen dat hij in de bak zit. Of het tijdelijke met het eeuwige heeft verwisseld. Want. Een volwassen secreet als ik kan hij beter niet tegen het lijf...

...vermoedelijk niet al te groot was. Zijn hartje bonkte hem in de keel, hij was aan het hijgen en keek enigszins verwilderd. Ik bracht hem gauw naar huis. De volgende morgen is vreemd, hij zit op m’n schoot en kijkt me steeds aan, vertelt hele verhalen, die ik wel begrijp, maar niet...

...het toch prachtig in de natuur als alles wit is door de sneeuw. Het sneeuwvlokje blijft tevreden op de tak liggen tot haar tijd is gekomen om te smelten.

...om voor hem een kaarsje te branden, een theelicht op te steken. Bomen en bos, 'krakende takken', dood gaan we toch wel.

... “Vannacht is de nacht” klinkt het refrein in herhaling. Een traan valt op de letters. De inkt is niet watervast, de tranen doen de letters vloeiend bewegen, verwarring bereikt het brein. En hij kijkt peinzend naar een potlood. Een potlood om een boom mee te tekenen.

Als je door de bomen het bos niet meer ziet, loop je vaak jezelf tegen het lijf.

Terecht vangen hoge bomen veel wind, zij krijgen ook altijd de meeste zonneschijn.

...geen grootouders meer heeft, want: die geknakte bomen mogen als eerste tegen de vlakte!

...nu ze langzaam invallen en iedereen is vergeten waarvoor ze dienden. Toen ik dat voelde, kon ik alleen maar stil zijn.

...van een Lindeboom, onze stille getuige, vragen of ze de mijne wilde worden.

...avond vordert en we beëindigen onze tocht waar we haar begonnen zijn: in de Bibliotheek

...avond vordert en we beëindigen onze tocht waar we haar begonnen zijn: in de Bibliotheek....

...toen latere bewoners meedogenloos het kapmes aan de stam van onze boom legden....

...eik de tijd af, dat hij als prachtig woonpaleis voor allerlei insecten, houtwormen en ander klein gedierte mag dienen.

...Vraag van mevrouw: hoe heet het pad, beantwoord ik met een lach: ik zeg, het is het verlengde van dat pad wat onder water staat en dus ook geen naam heeft! Met handen en voetenwerk zijn we eruit gekomen welk pad er bedoeld wordt en nu is het een kwestie van wachten tot men tijd heeft om...

...ben ik er voor jou om jou te beschermen. Kom maar bij mij en geef je over. In overgave zul je de mooiste groei laten zien." Liefs,

...helemaal goed met dat hart.’ ‘Nou laten we dat dan maar hopen,’ meende ze.