Terug naar huis

Mijn kinderen hebben mij wellicht geholpen de bijbel beter te begrijpen. De bijbel is zo omvattend, zoveel verhalen, zoveel interpretaties, zoveel potentiële diepgang. Vandaar dat ik verheugd was dat mijn kinderen mij een stuk eenvoud van een kernverhaal van de bijbel hebben laten zien. Mijn oudste zoon is vijf en zijn jongere broertje is 3. Slechts een verschil van 2 jaar. Mijn jongste zoontje leeft in het paradijs terwijl bij mijn oudste zoontje de slang heeft toegeslagen. Nee, hij heeft hem niet verleid tot het eten van de vruchten uit de boom van het inzicht in goed en kwaad. Hij moet deze vruchten eten om te kunnen overleven in de omgeving met mensen die zich allemaal tegoed hebben gedaan aan de vruchten van deze boom. Mijn jongste zoontje hoeft dat nog niet, zijn paradijselijke toestand mag er nog zijn. Hij leeft nog bij God en kent geen geboorte en dood. Op het strand weet hij het verschil niet tussen het dragen van een zwembroek en naakt rondlopen. Mijn oudste zoontje weet dat wel, beseft het. Uit het paradijs vallen is voor een kind zo gewoon als wat. Wellicht niet natuurlijk, maar misschien ook wel. De toestand rond de boom van het inzicht in goed en kwaad beschrijft wat mij betreft prachtig de vorming van het zelfbewustzijn van een mens.

Wat mij heel relevant voorkomt is het feit dat de boom van het inzicht in goed en kwaad is. Het is dus niet de boom met alleen inzicht in het kwaad. We vallen niet uit het paradijs omdat we inzicht in het kwaad krijgen, maar juist ook inzicht in het goede. Ook door het goede te kennen verlaten we God en het paradijs. Dit is zo cruciaal. Door het goede te doen komen we helaas dus nooit terug in het paradijs. Het leven is nooit het probleem geweest, ook niet hoe te leven, zelfs in het paradijs mag er van de boom van het leven gesnoept worden zonder uit het paradijs te vallen. Goed leven is het probleem net als leven in het kwaad.

Toen mijn lichaam er was in de eerste jaren was ik nog in het paradijs. Is het te ambitieus om te zeggen: laat me weer in het paradijs zijn voordat mijn lichaam sterft? De bijbel is helder, maar ook een doolhof toch. Daarom blijf ik bij de basis: de boom van het inzicht in goed en kwaad. Daar is het paradijs weggevallen, daar ook ligt de sleutel tot het paradijs. Dit kan niet anders. Wat ook niet anders kan is dat een strijd tussen goed en kwaad nooit kan leiden tot het overstijgen hiervan. Misschien is het niet een strijd of beter: een niet strijd.

Bij het inzicht in het goede en kwade hebben heeft de mens zichzelf een beleving gecreëerd zoals ik het zie, wat heeft geleid tot een geweten, persoonlijkheid en afgescheidenheid; het zelfbewustzijn. Wat kan er tegen zijn om dit zelfbewustzijn te offeren op het moment dat dit zelfbewustzijn voor het (over)leven niet meer zo relevant is? Met als kern hierin het offeren van het inzicht in het goede en het kwade. Opnieuw naakt zijn, ontwapend van goed en kwaad en daarmee volledig kwetsbaar en tegelijkertijd weer onsterfelijk. Niet meer kunnen vertrouwen op je geweten en je geheugen, maar alleen op God.

Lieve jongens van me, wat ik jullie kan leren is slechts praktisch van aard wat nodig is voor het leven en valt werkelijk in het niet bij wat jullie mij hebben laten zien. Bedankt.

Schrijver: non-ist, 10 april 2016

non_ismeyahoo.com

paradijs inzicht in inzicht in goed en k zelfbewustzijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.9 met 8 stemmen 1.232