Alle inzendingen over Varen op zee

...en ze verdronken allebeide in die onbarmhartige zee. Ineens was er die gitzwarte storm met zijn moorddadige afloop, terwijl Percy zijn vriend nog kuste onderwater, zag hij ineens het verdrietige gelaat van zijn vroegere beminde Harriet voor zich, hij bubbelde haar naam, terwijl zijn hart...

...toestromen, druk gebarend keken ze omhoog. Daar kwamen de lifeguards, voordat ik kon verzuipen in zee bedolven onder de parachute wisten ze me op te vangen.

...begeleid door een piano, die de tranen doen opwellen in mijn ogen. Liederen als: "Zilv'ren tranen tussen 't goud", "Daar bij die molen" en "Toen den hertog Jan kwam varen". De ijle, kwetsbare, hoge stemmen stijgen ten hemel, zijn hoorbaar in de gehele zaal en zij treffen hart en...

...alles overstemmend geweld bij storm. De ruige woestheid en de tedere kleurenpracht, zo afwisselend is de zee. Elk seizoen een eigen melodie met de wind als dirigent.

...teken. Zo werd ervoor gezorgd om op die woeste zee een aanvaring te vermijden. De mensen op het schip verheugden zich op de naderende thuiskomst. Nu, nog maar één dag. Het weer was prachtig. Maar opeens verschenen er zware, zwarte wolken. Harde, kwaadaardige luchtstromen suisden. Een zwaar...

...mijn koers in het licht uit het donker van mijn geest. De Kapitein Fop

...bent. Maar goed ook dat ik zo denk anders zou ik wegkwijnen. Ik heb een hekel gekregen aan hen die zeggen dat er na de dood niets meer is. Dat zou betekenen dat jij dus nergens meer bent. Oprotten kunnen ze. Ik ga nu weer naar binnen. Er is niets anders te doen. Met de kerst is alles...

...zijn verleden, op de eindeloze golven van een zee van herinneringen? Hij ademde een paar malen diep, borg de verrekijker voorzichtig weer in de tas en slingerde de riem om zijn schouder. Hij begon weer te lopen langs de waterlijn. Een eenzame meeuw scheerde laag over en krijste over het...

...van de verbaasde gezichten in de ochtend. Ik moest de negatieve reacties van de campinggasten op mijn travestie-outfit nog verwerken, want die waren van een zeer groffe soort, alsof ik een op vrije voeten gestelde zware crimineel was. Het heeft mijn visie op de doorsnee mens met bakken aan...

...der tijden. Voor ons, stervelingen in deze harde woelige wereld, blijft dit een geheimzinnig en tegelijk opbeurend beeld: een standvastige belofte, gegeven door de komende Eeuwigheid.

...In jouw werk schrijf jij met passie over de zeevaart en over jouw woonregio. Voorts werd jij leraar aan het Magistral Institute van Livorno, waar jij na jouw huwelijk in 1936 met Margherita Amicarelli naartoe was verhuisd. Margherita was in 1932 afgestudeerd als lerares natuurkunde aan de...

...kus. Wat is een kus nou helemaal? Een eed van zeer nabij afgelegd, een toegespetste belofte, een bekentenis die haar eigen bewijsvoering bevat, een stempel op een verdrag dat reeds ondertekend is...Een kus, een geheim dat niet van oor tot oor maar van mond tot mond gaat, een vluchtig moment dat...

...en bossen van grijze of gekleurde damp. De zee is meestal een gelige of groenachtige vloer, die zich enigszins plooit en weer strekt. Bij harde wind trilt en bolt dat grote vlak zich met sierlijke schuimkrullen. Een niet al te zware storm heeft zeker ook bekoring. Tenslotte, steeds weer...

...speelde als jazzmuzikant saxofoon. Helaas is de ziekte van Kahler Tsjêbbe Hettinga op te jonge leeftijd fataal geworden.

...schreeuwde de eikel. "Ik had daar bij de zee willen blijven!" "Doet het er zoveel toe waar je terechtkomt?" pufte de wind. De regen spotte: "Je mag blij zijn met het reisje dat we jou geven!" Eindeloos lang leek die natte vlucht op de wind. Tenslotte landde de eikel ergens in de...

...in Harlingen. Daar kun je heel mooi over de zee uitkijken, iets verder dan het Chinese restaurant. De huisjes zijn er klein, behalve dan aan de Noorderhaven, maar zo rijk zal ze niet zijn, vermoed ik, al verdient ze daar meer een riante woning dan menigeen. De Harlingers mogen wel reuzetrots...

...vol genegenheid. Ze was alleen achtergebleven, met haar tranen en haar herinneringen. Ze was volwassen, volwassen, en de enige herinnering aan hem was de zee. Hij, hij was een kind van de jeugd, zou altijd stil blijven staan en toch doorgaan, zo veel verder dan zij ooit zou komen. En ze...

...de deur een man met krukken. Ze schrikt en is zeer teleurgesteld. Ze zegt tegen de man: ''Maar mijnheer, ik zoek een gezonde vitale man voor een lekkere wip.'' Zegt die vent: ''Mevrouw, waarmee dacht u dan dat ik op de deur klopte. U zit gebeiteld.'' Hij kon mijn mop dus niet waarderen en...

...die hij, de longarts, zijn patiënten zozeer toewenst. "De foto is goed" verklaart hij onmiddellijk en "die bepaalde medicijnen hadden kennelijk geen toegevoegde waarde". We gaan dus een nieuwe koers varen in het nieuwe jaar en hopelijk zal ons schip, figuurlijk gesproken, niet te...

...enige raampje, dat uitzicht bood op een strookje zee. Daar was immers de cel van de eveneens ex-gereformeerde broeder, die gedichten van Achterberg voordroeg, beter gezegd, eruit schreeuwde. Daar hing een lamp in de lucht. In mijn vertroebelde gedachten hing ik aan die lamp, in mijn tragische...

...stil spiedend hert. Die krioelende kleine vissen, die toch wel voor een talrijk nageslacht zorgen, dat is wat anders. En deze kleine bewoners van de zee smaken heerlijk. Fijn geperste sardientjes strelen zacht en aangenaam walsende tong en gehemeltebogen. Krijgen en genieten blijft...

...print uit en dan is zijn pakje shag op en hij is blij met zijn kleine avontuurtje een dagje aan zee even weg van zijn kleine kamertje waar hij veel alleen is.

...achtergrond aanwezig. Uiteindelijk zocht ik de zee op en liep langs het strand naar het vissersdorp. Er lag een kleine boot op het zand, een visser was z'n netten aan het repareren. Hij keek op en wenkte me. "Ik had je één dezer dagen wel verwacht. Er staat in het dorp een huis leeg."...

...nog heel veel van vroeger. Aruba leeft echt voort in haar. Haar gedichten werden ook gezongen door Roser Vives Batista. In 2011 trad ze op bij 'Dichters in de Prinsentuin'. Ze werkt zeer associatief en wenst vooral vooroordelen op te heffen. Haar stem klinkt vrolijk-vrouwelijk,...

...oneindigheid der kunstenaarsziel als een klankenzee komt aanstromen, met zijn wijde golving kalm voortspoelend, naderend, naderend, altijd nader, effen en breed, plotseling verlicht door hevige glansplekken. Ik houd van het proza, dat op mij toedruist, op mij aanraast, op mij neerdondert in...

...zo veelvuldig, dat het een mens inmiddels zeer onverschillig dreigt te maken. Ik kijk dan ook met grote interesse naar de nieuw op te richten politieke partijen. Zo vlak voor de verkiezingen van november aanstaande. Wel vraag ik me af of deze regering het nu echt wel zo slecht heeft...

soms is het nódig om water naar de zee te dragen

...‘Klap eens in je handjes blij, blij, blij, op je boze bolletje allebei; zo varen de scheepjes voorbij, zo varen de scheepjes voorbij’. Tja. Zo varen de levensscheepjes voorbij tot ze verzinken in het Niets. Maar vergis u niet, boos heeft ook de betekenis van uitblinker ( in bolleboos) In...

...zee naar westhoek maar daar was het koud maar zee is mooi ik maakte foto's en toen naar Margreet weer taart een praatje tekeningen van Silke en toen nog muziek en een lamp en lego en toen weer naar huis even een traantje en slapen ik heb ook van familie nog kaarten gekregen en Remco en Simon...

Perfect willen zijn is hetzelfde als water naar de zee dragen.