Alle inzendingen over benauwdheid

...sneller inademen minder uitademen waardoor de benauwdheid toeneemt. Vergis u niet, het gaat om veel lucht, veel luchtwegirritatie. Als we stress gelijkstellen met emotionele overbelasting dan komen we bij “Rümke’s rijtje” van lichamelijke reacties van kinderen op langdurige emotionele...

''Weet je waar ik zin in heb, Klaas?'' ''Zeg het eens.'' ''Leuk eens te gaan naar de huishoudbeurs, lekkere hapjes snoeien.'' ''Goed idee Truus, ik wil ook wel eens wat anders dan hier in huis te hangen.'' De volgende dag stonden ze al vroeg op het perron op de trein te...

Ik ben van beroep dienstbode. Natuurlijk zeg ik dat niet zo hardop, het is zo dienstbaar hè. Er moet altijd veel gebeuren, zoals de vloer, die moet heel erg schoon zijn. Dit ter voorkoming van klein springend ongedierte. De losse haren van de kat moeten verwijderd van alle stoffen spullen,...

The Wall van Pink Floyd kent vele mooie nummers, maar het nummer Mother steekt er voor mij, na al de jaren van het beluisteren van deze band, met kop en schouders boven uit. Waarom? Het woord moeder heeft voor mij een enorme emotionele lading. Misschien omdat ik zelf vader ben en een vrouw heb...

Het begon zo: Ik was heel klein. Opgerold, met mijn armen om mijn knietjes geslagen, bevond ik mij tussen soepele wanden. Waar ik was wist ik niet. Het was er warm noch koud en donker als een sterrenloze nacht. Ik wist dat er een boven en een onder was maar ik behoorde nergens toe. Ik had geen...

Op een warme zomeravond ging ik een wandeling maken in het bos achter mijn huis. Toen ik daar een behoorlijk eind had gelopen hoorde ik gerommel in de verte en besloot terug te gaan. Pikdonker werd het en ik zag geen hand voor ogen en het begon hevig te onweren. Ik werd kletsnat. Ik werd kwaad...

Wanneer iemand buitensporig moet lachen - of juist niet - beweert die man of vrouw soms zich ziek of dood te lachen. Maar kan iemand zich werkelijk ziek of dood lachen? Voor mij is het geen vraag: zeker weten kan dat. Een beetje rare tante zou eens op mij passen toen ik een kleine jongen was en...

...sterk verminderd (de rek is uit de long). De daardoor ontstane kortademigheid uit zich ook als benauwdheid. Wordt vervolgd als Astma, Angst en Literatuur.

(voor Sergey Yesenin) Hij wilde langs de verbrokkelde kusten schrijven, met een reuzenpen de grenzen van het al te benauwde omploegen, tafelen met wilde zwijnen,gedreven door dezelfde tirannieke waanzin die Van Gogh verpulverde, Nietsche vermaalde, Strindberg openhaalde of Goethe bedekt...

Flash! Na pak weg tien jaar rij ik weer eens op de route van vroeger. Niet veel veranderd. Hier en daar een nieuw hekje rond een tuin. Een enkele keer een heel nieuw huis. En ik zit nog steeds achter een veel te langzaam rijdende legertruck. Achterkant open, jonge jongens links en rechts in de...

Misschien mag ik nog net een kerstmisser schrijven en als ik dan rekening ga houden met het keurslagerslijf, sidder en sudderen lapjes tekst, gespeend van iedere vorm van vrijheid. Mag het een onsje meer zijn? Nee dat kan echt niet meer. Kwets maar raak, dan ook niet achteraf de draad kwijt als ik...

...niet meer op mijn benen staan van de hoest en benauwdheid; de arts prikt in mijn vinger en duwt het felrode bloed naar buiten om een ontsteking te constateren waartegen het paardenmiddel "Prednison" wordt ingezet: en niet voor de eerste keer helaas. De longafdeling van het Sint Elisabeth...

Een zalige zomerse dag die je op verschillende manieren door kunt brengen, een beetje hangen, een beetje (klein beetje dan) zon. Wat zitten in de schaduw en als het te benauwd wordt, toch maar eventjes een ommetje maken... Een kort ommetje, zomaar zo'n klein rondje wat net genoeg is voor je...

Met een gelukkig gevoel word ik wakker, maar ongelukkig voel ik mij als het kussen naast me leeg is. De deuk is niet warm meer. Zij is al weg, al verdwenen uit mijn leven. Was het allemaal de moeite waard? Ik weet het niet, weet niet eens haar naam meer. Een droge strot, en een bonkende hoofdpijn...

(voor Dick Ket (1902 - 1940)) Je bent geboren als Dirk Hendrik Ket op 10 oktober 1902 in Den Helder. Je bent één van de belangrijkste Nieuwe Realisten van Nederland. Je tekende stadsgezichten, portretten, landschappen en zelfportretten. Je brieven illustreerde je met tekeningen, net als...

Vandaag is tasje overleden. Ik heb dus een beetje verdriet. Ken je tasje nog? Je hebt me haar (tasje was beslist een meisje) jaren geleden gegeven. Je had haar zelf gemaakt, van een lichtblauw lapje stof met dunne roze en gele lijntjes. Tasje was afgebiesd met een roze stofje. Het biesje...

Of ik nog kan lachen? Ja, natuurlijk kan ik dat. Je moet altijd blijven lachen toch? Dat ik een klein beetje tegenslag heb de laatste tijd wil niet zeggen dat mijn mondhoeken naar beneden blijven hangen hoor. Welnee, ik lach mijn tanden bloot, laat mijn ogen glinsteren en laat mijn lichaam “Ik...

Fijn dat U gezond bent, met eigen ogen kan lezen wat een ander op zijn lever heeft. Wel zo lekker tekeer kunnen gaan, op Uw gezondheid! Weer een nacht kan doorhalen, wat niet van toepassing is op een lange rij wachtenden vóór U. Gezien de manier waarop het nieuws gebracht wordt, staan zij daar...

Mijn vader is al jaren dood en mijn moeder al jaren oud. Ik zag het opeens op het feestje ter gelegenheid van de vervroegde pensionering van mijn broer. In zijn dankwoord richtte hij zich even tot mijn moeder, dat hij blij was dat ze er (nog bij) was en zo. En opeens...

Mijn oudste zoon is op vakantie met zijn vriendin. Niet zomaar op vakantie, nee, een erg goed voorbereidde vakantie. Helemaal naar Cambodja en Vietnam. Al wel 6 maanden van te voren hoorde ik wat er allemaal bij komt kijken. Hij las reisboeken over de landen en over de mensen. Zelfs over het...

Door de klap van een liniaal schrok ze op uit haar dagdroom. 'Zitten we weer te dromen?', klonk de zware stem van de meester. Ze staarde naar het blaadje dat op haar tafeltje lag. Er stonden sommetjes op. 'Je bent weer niet klaar!' De klas begon te lachen omdat haar lip begon te...

Nou, zo gelukkig maar ...dat monsters als zij altijd zelf nog mogen denken wat ze willen. En dan wachten tot het overgaat zeker? Dus flansen een paar goedpatertjes een Vereniging voor de Pedozielige Vent in elkaar, om gezwellig te kunnen leuteren over UW kinderen. Nederland is niet zo van het...

Nou is het al moeilijk genoeg om op een kaal kopje koffie te moeten teren en ogen af leren, groter te willen zijn dan de mond. Klaar, terwijl U wacht op wat een wonder mag heten, met harder lopen dan in de benauwde kom is toegestaan...komen ze weer met Pasen aan. En de kip is weer het haasje,...

Vandaag heb ik me letterlijk ondergedompeld in een bad vol toekomst. Als moeder van een bijna tweejarige is op een regenachtige dag naar het zwembad misschien niet de meest creatieve vorm van vermaak, maar wel een van de meest effectieve. Uiteraard besef ik, al zoekend naar een veels te krap en...

Soms, met nadruk soms, zie je wel eens iets vermakelijks op tv. Nu een praatshow. Over voetbal deze keer. Waarom niet, er is al zo weinig over voetbal op tv. Een fragment van een wedstrijd waarin een trainer staat te schuimbekken aan de zijlijn. Wij horen hem scheldwoorden richting...

(voor Martin Ros) Wat was hij moe van de a-literaire wereld en tevens van zijn held Chateaubriand, al had hij dat niet door, het zinloze geharrewar, de draaikolken die men in stand houdt. De ongeschoren mankepoot liep als een geroutineerde parvenu naar het primitieve spreekgestoelte. Door...

Ik mag dan een wandelende, literaire encyclopedie zijn, dat wil nog niet zeggen dat ik geen oog voor andere dingen heb. Zo struin ik ook wel eens rond in de ons allen bekende warenhuizen met identieke prullaria over alle steden in ons benauwde landje verspreid. Tuinkabouters die je aan je balkon...

Nog net op tijd in de remmen. Ik ken ze allemaal, die fietsverkeerslichten waar je gewoon door kunt rijden als ze op rood staan. Maar een enkele keer stop ik toch: als er politie in de buurt is, of als er een kind staat te wachten. Op het laatste moment zie ik het meisje dat geduldig bij het rode...

Het is niet extreem druk in de supermarkt, maar ik ben ook niet de enige in de rij. De vrouw aan de kassa is een jaar of veertig schat ik. Ze heeft een vriendelijk gezicht en werkt gelukkig niet zo razendsnel als haar jongere collega’s . Ik kan haar tempo mooi bijhouden terwijl ik mijn...

Zijn naam is voluit Nelson Rolihlahla Mandela. Die middelste naam is lekker vrolijk en doet zijn befaamde glimlach eer aan. Nelson, ook de naam van een beroemde admiraal, zat maar liefst achttien jaar gevangen op het beruchte Robbeneiland. Achttien jaar, Laat dat nog maar eens goed tot je...