Alle inzendingen over dankbare Syriër

Mijn broer nam me die dag opgewekt en enthousiast bij de hand en voerde me mee naar zijn "appartementje", door zijn verplegers ook "activiteitenkamer" genoemd, een klein kamertje met een tafel en een bescheiden tweezitsbankje met plastic bekleding en hij stalde twee telramen voor zich uit op...

...natjes en droogjes, blikte vervolgens omhoog in dankbare oogjes. En toen ging het helemaal fout, Vlekkie kreeg alleen maar eten als er ergens in de verte een klingeling klonk. Waarom weet niemand, misschien was baasje, of vrouwtje, een machtswellusteling, maar dit hondje werd onderworpen aan zijn...

Violette was dankbaar dat Bjarne de verhalen over de hosselaars uit Rusland en Afrika met haar wilde delen. Het was een prima inspiratiebron voor haar misdaadverhalen. Bjarne zelf probeerde het snel weer van zich af te schudden. Het ware mooie oprechte gevoelens geweest en hij kon het zichzelf...

Ferrat brengt hoegenaamd hoogstaande gevoelens tot leven Liefde die verteert ook zegevierend triomfeert. Pijnen zo kwellend,gevat meeslepend tot benauwdheid klemt Nooit bemind niet geleefd. Gewaagde uitspraak, wel raak. Elza's ogen meren om in te verdrinken verblindend Liefdevol Rijkdom...

De combinatie van bontgekleurd snoep dat in vele vormen en gedaanten uitgestald is op met zeildoek beklede kramen en de verering en aanbidding van een Madonna in een kapel kan wellicht merkwaardige associaties oproepen. Toch is het in Tilburg traditie tijdens de meimaand dat velen het...

De Merantistraat, een stille zijstraat van de Academielaan ligt in een uithoek van de stad en eendere huizen rijgen zich er aaneen in een sequentie die een ronduit doodse indruk maakt. Deze omgeving vormt het decorum van mijn vroegere, zinloze en tot wanhoop stemmende universitaire "carrière" en...

Het huwelijk was op handen. Mijn zus en toekomstige zwager hadden elkaar veertig jaar geleden in een liefde die bestendig blijkt tot op de dag van vandaag gevonden. De moeder van de bruid koos gele zijde voor de trouwjurk van de aanstaande bruid die zij eigenhandig zou vervaardigen voor haar...

...ware Havelaar omhangen met zoveel ridderorden als er kunnen worden bedacht door de meest dankbaren van alle bierbrouwers.

Als je je eenzaam voelt, alleen op de wereld, wie beter dan een mens in dezelfde situatie kun je even opbellen. Al was het maar om een menselijke stem te horen. Om te ervaren dat er iemand getuige is van je bestaan. Dat was dus precies wat ze deed. Een getuige bellen. Heerlijk herkenbaar al...

Een jonge liefhebber van sprookjes ligt 's avonds in zijn bed. Tussen zijn lakens krioelen onnoemelijk veel gedachten en gevoelens. De jongen gaapt enkele malen voordat hij inslaapt, terwijl hij van verbazing druk in het rond woelt. Boven zijn gezicht zweeft een elfje rond, wachtend tot zij mag...

Zo, was ze er nog, zo is ze naar Leen, gisteren zag ‘k haar nog nu: is de meest geliefde televisiekoningin er niet meer! Hoe graag keken we naar haar programma’s, die je deden denken: dat je ernaast zat! Hoe graag en hoe ongedwongen, deed ze, alsof ze het allemaal aan elkaar praatte en naast je...

Dood als een pier lig ik hier, geplet door decimeters aarde en een dikke plaat voor mijn kop, boven mijn lijf, alsof men bang is dat ik miraculeus aan de dood zou kunnen ontsnappen. Weest gerust, schare bewonderaars, de badkamer van mijn vrienden was voor mij het einde, ik bestierf het bijkans....

Heel voorzichtig nam hij haar handen in de zijnen. “Niet huilen joh”; zei hij. “Je wordt er beslist niet mooier van”. Ze keek vanuit haar betraande ogen naar hem op. “Maar…..”; snikte ze, “ze is zo gemeen!”. Het beeld dat hij nu voor ogen kreeg, was er een van wel 40 jaar...

Haiku 's Teer paars bloeit tierig rondom de dode boom, die stevig rechtop staat. De jonge es groeit uit de holle, sterke stam van een dode beuk. Prozatekst In het mooie park van Oosterhout (Noord-Brabant), omgeven door kleine kastelen, zie je zowel keurig onderhouden stadstuin...

Een 'rijke' zal het wel niet geweest zijn, want deze lieden willen vandaag nog niet tussen het 'gewone' volk begraven liggen. Zij liggen 'eerste klas'. Alsjeblieft! Nietwaar,… alles wordt toch betaald en het duurste is het beste, en het beste is dus voor hen. Nee, een 'rijke' zal het...

Verbaasd en toch ook weer niet. Dankbaar om het vele goede werk dat zij ten dienst van haar onderdanen gedaan heeft. Dit zijn mijn eerste indrukken over het grote nieuws dat wij vandaag te horen kregen om 19 uur op alle Nederlandse tv zenders en zelfs op VRT2. Op 30 april 2013 treedt Hare Majesteit...

...is veel belangrijker. De Koerden, Irakezen, Syriërs en Turken vangen de Yazidi's gelukkig op. Logische burenhulp lijkt mij. Die willen ook echt niet door die ISIS-vandalen overheerst worden! Weg met het primitieve onderbewustzijn van de totaal verrotte islam... Geef mij de oprechte...

Lang geleden was er een meisje waar ik gek op was. Wanneer er duisternis was bracht zij licht. Haar hart was van glas. Zo breekbaar. Zij had volgens de achtergebleven dorpsgenootschap waar wij toen woonden maar één afwijking. Zij was Joods. Mij maakte het niets uit. Zij was wie ze was. Een meer...

Sluit je ogen maar. En droom over ons. En hoe we samen oud worden. Weet je wat? We gaan samen dromen. Dromen over ons beiden. Hoe we elkaar kussen en diep in de ogen aankijken. Ik zal eens tegen je oor blazen omdat ik weet dat jij dat fijn vindt. En als ik weg ga dan kom ik weer terug. Terug naar...

Het prieel vóór onze "Hasseltse Kapel" is gesierd - zoals ik eerder meldde - door lieflijke viooltjes, door oude lantaarns en door triomfantelijke, eerbiedwaardige eiken. Eiken, die hun kruin tot in lengte van dagen welwillend, liefdevol en zelfs vergevingsgezind uitstrekken boven de arme...

De zelfgemaakte poppen met de vertederende, lieflijke uitdrukking op de gezichtjes heeft ze weggeschonken, gegeven aan kinderen die haar niet kennen, kinderen van de naburige crèche, van wie ze de overgrootmoeder zou kunnen zijn, maar ze is geen overgrootmoeder, want ze heeft nooit een kind het...

Mijn taxi vervoert met nog met regelmatige tussenpozen langs een pand aan de Besterdring te Tilburg waar te midden van vele neringdoenden met al dan niet florissante zaken op de gevel met trotse zwarte letters staat vermeld: "Thomas de Hond, Installatietechniek". En Thomas was de vriend, de...

Deel4 Ik heb zo'n beetje alles beleefd, wat in een normaal leven niet voorkomt. Toen ik in verwachting was, had ik een heel ander beeld voor ogen. Eén ding was duidelijk: dit heb ik nooit gewild. Maar het leven heeft soms dingen in petto, die wij zelf niet begrijpen. Na al die tijd in...

Hans Poortvliet verdient een behoorlijke klop op zijn schouder. Zijn boodschap: neem een momentje voor een complimentje. Een dikke pluim voor deze vondst. Zijn motto: waardeer en je krijgt meer! Ook daarvoor niets dan lof. Het moet gezegd: het is een lovenswaardig initiatief, zijn...

Wie ’s ochtends vroeg met zijn moede hoofd met de auto op een landweggetje in Engeland vertrekt, vergeet wel eens, dat men daar links moet rijden. Op zich is dat geen probleem. Er is op dat moment weinig verkeer, dus zal hoogstens een passerende egel dankbaar zijn, of juist ongelukkig, doordat u...

Het was een tijdschrift, met merkwaardige, esoterische, maar kunstzinnig verantwoorde patronen; met zwart-witfoto's van gordijnen, wandkleden, place-mats en tafelkleden, dat eens per maand bezorgd werd en dat onze moeder besteld had om aan de creatieve verlangens van haar dochters tegemoet te...

Vroeger moest ik altijd (stiekem) lachen om oudere mensen die leken te vinden dat vroeger alles beter was. Helaas merk ik dit nu ook bij me zelf. Nooit gedacht dat ik dit ook zou zeggen. "In mijn tijd" klinkt misschien beter. In mijn tijd was je van de wieg tot het graf verzekerd voor...

"Ik kom voor meneer Janssens", verklaarde ik nadat ik de deur van het biljartlokaal in het Wijkcentrum geopend had. De genoemde persoon trad onmiddellijk naar voren uit de rij van heren die hun beurt zaten af te wachten rond de biljarttafel. Het Wijkcentrum "De Ypelaer" is opgetrokken uit...

Het was dat liedje van Blind Willie McTell, over zijn moeder die was gestorven, toen het opnameapparaat voor geluiden aanstond, en Bjarne hoge koorts had. Het was een week voor de dood van zijn moeder, nu precies een jaar geleden, toen Bjarne meezong met dat liedje. Het was bijna niet om aan te...

“LAAT HEM NOU EENS ERGENS OP STAAN MAN!” riep ik tegen mijn man, die de knop van de afstandsbediening weer eens niet met rust kon laten. Mijn verzoek werd ingewilligd, maar niet door hem. POEF, alles zwart. Geen televisie meer, geen lichten meer, zelfs de straatlantaarns vielen uit. Daar zaten...