Alle inzendingen over dromerigheid

Wat direct na aankomst in Bremm an der Mosel opviel, was dat op donderdag in elk geval vrijwel iedereen grijs haar had, op grove wandelschoenen liep, een rugzakje of Nordic wandelstokken droeg of een fietshelm op had en in het bezit was van stevige kuiten. Een generaliserend, etiketterend, tikje...

Ja, ik, Multatuli, 'die veel gedragen' heb, neem de pen op. Ik vraag geen verschoning voor de vorm van mijn boek. Die vorm komt mij geschikt voor ter bereiking van mijn doel. Dit is tweeledig. Ik wil in de eerste plaats het aanzijn geven aan iets dat als heilige poesaka zal kunnen bewaard...

Hij had in ver vervlogen tijden van die kabels op zijn armen. Zo’n wasbordborst. Een blik die iedere vrouw deed smelten. Zijn ogen, melancholiek en eerlijk, wenkten ranke figuurtjes. Als hij op het werk zijn torso ontblootte om de huid te bevrijden van het schurende katoen, waren zwoele blikken...

Wat is een Kewukkeltje? Vlak voor het slapen gaan kwam Ralf nog even met zijn slaperige hoofd om het deurtje van het kastje. - Zeg, hoe ging dat versje over die Kewukkel ook al weer precies? - Ga nu maar slapen, gebood ik hem, morgen is er weer een dag. Alleen het kleine mannetje...

De twee Vioolconcerten van Sergei Prokofjev (1891-1953) dateren elk uit een verschillende periode in het leven van de componist. Het Eerste werd geschreven in 1917, het Tweede in 1935. Het eerste kort voor zijn vertrek it Rusland, het Tweede twee jaar na Prokofjevs definitieve terugkeer in...

Zo'n eenzaamheid is voor weinigen voor te stellen en aan zo'n eenzaamheid een levenslustige draai geven, is een welhaast bovenmenselijke daad, daarvoor moet je velerlei magie en talloze ontsnappingsmogelijkheden hanteren, jezelf total-loss schudden, los van zijn beknellende verleden is Arthur wel...

Zoek heil en heul in uw gedichten; doe als ik en denk om roem en eer geen ogenblik, maar vindt in verzen vrede en zielsgeluk. Veracht de wereld en zijn valsch behagen in afbreuk doen, wat groot is te verlagen en al het kleine en slinksche hoog te dragen. Christenen, Joden, Parsen,...

...zelfs aristocratisch en decadent. Die zweem van dromerigheid behield ze overigens wel. Ze had het profiel van een topmannequin; een zuivere mond, een spitse neus, golvende haren, strakke wenkbrauwen en een gave huid. Ze was dol op artistieke mannen en ze heeft er dan ook veel versierd en...

(voor Leona Camille Guilaine Delcourt (1902 - 1941)) Je bent geboren op 23 mei 1902 in Saint-André-lez-Lille. Je was de tweede dochter van Eugene Delcourt, een letterzetter voor een krant in Lille en later een houthandelaar. Je Belgische moeder Melanie ging naar Lille om de armoede te...

Naar aanleiding van de TV-Show van Ivo Niehe, die geheel gewijd was aan de kunstschilder Geert Jan Jansen, werd ik nieuwsgierig naar zijn vrouw, de kunstschilderes Ellen van Baren. Ze kwam in de uitzending maar amper in beeld. Natuurlijk is het levensverhaal van de meestervervalser van...

Donald Trump! Zo eentje hebben we nog nooit gehad! Zo controversieel maken ze ze niet meer tegenwoordig! Wat een fantastische man! En zijn vrouw dan, Melania, de zwarte roos! Wat een zeldzame schoonheid! Ze spreekt meer talen dan de meesten van ons! Vooral Sloveens, wat voor vele westerse mensen...

In de droomwereld van mijn verlegenheid was Emma Petronella ongetwijfeld de mooiste vrouw ter wereld. Ik keek tegen haar op zoals een dwerg tegen een berg, en ik kon niet anders dan hopen dat onze gezamenlijke nachtelijke verpozing een begin van een liefdesaffaire was. Ik wilde niets anders dan een...

Een dromerig jongen die zich veel in de natuur ophield, omdat hij die zo mooi en verwonderlijk vond, vroeg zich af hoe het toch mogelijk is dat alles wat er is – is, en ook nog eens zo mooi en zo doordrongen van die oerkracht om te willen zijn. Hij begreep het niet precies en dus bedacht hij de...

Soms kun je dat zo hebben een weekje dat het een beetje tegenzit. Zo’n periode dat alles even niet loopt zoals je hoopt of vindt dat het zou moeten lopen. Zo’n weekje dat een vervelend griepje dat je natuurlijk al onder je leden had, besluit een plekje op de voorgrond op te eisen, ten koste van...

Johnnie Zwartman was de eerste in Nederland (af)studerende creools-surinaamse kweekschoolleerling. Begin 50’er jaren. Ik sprak hem in uitspanning De Druijf op het Rapenburgerplein. In 1988. De oude jodenbuurt, naast de Y-tunnel. Amsterdam. Johnnie: ”In Suriname was na de Tweede Wereldoorlog...

Hij heeft een maand bijna niks van haar gehoord. Eerst, toen ze er pas was, bijna elke dag. De Grote Stad. Het viel haar zo tegen. Niks dan bos en inrichting. Haar klasgenoten. Ook al van die provinciaaltjes. Beter zo, dacht Hans. Geen concurrentie. En misschien zou ze wel snel weer terugkomen. Dat...

Al blijft het knagen als miljoenen ratten in mijn overgebleven hersencellen. O God, knip die vervloekte, geestelijke navelstreng toch door! Wil je mij schrijven dat je mij lief vindt, dat je mij over mijn getormenteerde bol wilt strelen? dat zou me zo goed doen. Vaak voel ik mezelf zo doods, dan...

Ik ben moe. En als ik moe ben is het voor Woemi nog erger. Maar het moet gezegd, ze heeft zich geweerd als een tijger. Zoals toen we voor het laatst weer stijl omhoog moesten. Ze kankert en godvert, klaagt: ‘Het is niet eerlijk', en begint langzaam maar stug klimmend aan de grote finale van een...

(voor Johann Christian Friedrich Hölderlin (1770 - 1843)) Je groeide op in een arm gezin, waar op elke cent gelet moest worden en waar een ei als een kogelbiefstuk beschouwd werd. Je bezorgde moeder werd twee keer weduwe, waardoor de droefenis door het huis zweefde als de stank van aangebrande...

(voor John William Waterhouse (1849 - 1917)) Je bent geboren in het door stuifzand mistige Rome gevuld met eeuwenoude kunstschatten, terwijl je vader William en je moeder Isabella daar als kunstschilders werkten. Je herinnerde je niet veel van die beginjaren, maar daarin werden wel de kiemen van...

Hij daalde de zeedijk af, stapte over een hekje en liep naar de kwelder. Zo'n honderd meter daarachter lag de Waddenzee. Het was laagwater, hij moest ver lopen voordat hij de waterlijn bereikte. Op de rand van het wad, met een eindeloze grijze lucht boven hem, bleef hij staan. Dromerig staarde hij...

(voor Gerda Gottlieb Wegener Porta (1886 - 1940)) Je bent geboren in Kopenhagen, waar je vader als dominee voor zijn gemeente werkte en 's zondags schreeuwde hij een doempreek door het kerklokaal. Je moeder was al even vroom als hij en dus was het een saaie, beknellende boel thuis, er heerste...

(voor Sir Edward Burne-Jones (1833 - 1898)) Je bent geboren in Birmingham, waar je arme moeder Elizabeth Coley zes dagen daarna stierf, waardoor je bent opgevoed door je vader Edward Richard, een lijstenmaker, en de eenvoudige huishoudster Ann Sampson, die je als een puppie vertroetelde. Je...

(voor Amy Lynn Lee Hartzler (18 december 1981)) Je bent geboren in Riverside, in de prachtige staat Californië, met name vanwege de heerlijke wijnen. Je vader John Lee is een disc-jockey en een televisiester. Je moeder heet Sara Cargill. Je broer heet Robby en je twee zussen heten Carrie en...

...zachtaardige kleurenpracht en de liefdevolle dromerigheid. Jij behoorde tot de Section d'Or, de Groupe de Puteaux, een groep van schilders, beeldhouwers, dichters en critici, die met het kubisme en orphisme geassocieerd werden. Leden waren o.a. Jean Metzinger, Robert Delaunay, Fernand...

Het paleis van koning Minos was snel gevonden en toonde aan dat het bouwen van protserige, onnodig grote onderkomens geen verworvenheid van moderne dictators was, maar het beroemde labyrinth waarin volgens de overlevering de Minotaurus huisde was nergens te bespeuren. Geitje Nr. 4 opperde naar...

Vroeger was ik al een ontzettende dromer en supersensitief. De nare geluiden van met name auto's en scooters kwamen driedubbeldik binnen. Ik zeg niet dat ik er nu helemaal immuun voor ben, want die gevoeligheidsgraad sluimert natuurlijk nog steeds in mijn onbewuste/onderbewuste. Het beste...

In de winkelstraten van Amsterdam hing voortaan de kerstversiering met verlichte ballen. De maand december was op weg naar het eerste kerstfeest zonder mijn vader, die eerder dit jaar overleden was. De man van de tekeningen had me een berichtje gestuurd over het laatste blaadje dat niet wilde...

In het bos staan talrijke bomen en boompjes. Sommige bomen zijn erg oud, andere komen nog maar net kijken. Zo staat er een eerbiedwaardige grote, oude boom al jaren te dromen. Hij heeft al veel bomen zien komen en gaan. Hij heeft ze allemaal overleefd. Op een dag wordt er een jong boompje naast...

Hoofdstuk 1 Het was op een vroege morgen. Heel langzaam kwam de zon op. Voorzichtig stuurde hij zijn warme straaltjes over de koude grond. Héél zachtjes en heel stil. O, ’t was zo mooi! Eerst het ene straaltje, en toen het volgende, en toen nog een… en toen, o, toen waren er wel duizend...