Alle inzendingen over herfst

...een jaar afwezigheid te herbeleven met het gevoel die voor mij weer uren duurt. Daarom kan de herfst voor mij nooit vroeg genoeg beginnen.

De eerste herfst is aangebroken waarin de WAO-ers niet meer stoken. De weldadige, behaaglijke warmte die hun bestaan nog enigszins opfleurde, waar zij al uitgesloten zijn van de arbeidsmarkt en daardoor ook ongeveer uitgestoten uit het menselijk verkeer, is hen nu ook ontzegd. Naast de zweepslag...

...bruin verkleurende bladeren aan de bomen dat de herfst inzette. En zo trad de winterkou in bij je terugkomst.... Je warrige, grijze haar overdekte je schedel nu in een krans In de kamer van onze langjarige gesprekken vond ik je terug, vonden wij elkaar; in je armetierige kamer van overjarige...

...ruimschoots de trottoirs bedekten, in de tweede herfst na mijn moeders overlijden, kwam ik haar weer tegen in de stad. Ik ontweek haar blikken en probeerde mijn gezicht een uitdrukking te geven van rouw of misnoegen over haar gedrag dat toch wel getuigde van harde onmenselijkheid en misplaatste...

...en de boerderijen aan een verre horizon en in de herfst de bonte vliegenzwammen, de runderen en het levendige, gerimpelde water en de kathedraal van de bossen met de hoog oprijzende boomstammen, waartussen het slingerende, bochtige pad. En steeds moest mijn metgezellin tegen wil en dank zeggen...

...met zijn erbarmelijke architectuur, nog bevind ik me op Spoorlaan en Veldhovenring). De herfst zal schitterend zijn in mijn Tilburg.....

...tekende de regenbomen tijdens een druilerige herfstvakantie, ergens in de jaren tachtig. Haar relatie met de man met de nachtvracht leek al jaren voorbij, maar hij kwam soms tijdens nachtmerries in haar blonde hoofd spoken. Hij liet haar alle sporen van paranoia niet vergeten. Niets van de...

...omtrekken van haar kruin zich aftekenen. De herfst is in aantocht. Het licht is al dat van oktober. Spoedig zullen de takken regendruppels dragen en later misschien ook sneeuw in het koudste der seizoenen dat ik verwelkom. Zo droeg eens de den in het park die in een langgerekte, groene...

...van de zomer, onder schaduwen en regen van de herfst en terwijl het buiten een witte wereld was? Zal ik later blijven denken aan het tafeltje waarop je - gevoelig - spulletjes gerangschikt hebt - koffiekopjes, een witte, beschilderde kaars, meegebracht uit een kerk ergens in België, de...

...omtrekken van haar kruin zich aftekenen. De herfst is in aantocht; het licht is al dat van september. Spoedig zullen de takken regendruppels dragen en later misschien ook sneeuw in het koudste der seizoenen dat ik verwelkom. Zij droeg eens de den in het park die in een langgerekte,...

...in het grote nest en het regende vaak in de herfst en met kerst aten ze voor het laatst samen en hielden toen de winterslaap tot de voorjaarszon hen weer wakker maakte, Toen vlogen ze allebei weg naar Franeker en Drachten en St. anneparochie. Niemand heeft ooit nog van hen gehoord. Home...

De Campina lag op die dag in de late herfst uitgestrekt voor onze ogen als een mooie, wellustige jonge vrouw op haar bruidsbed. We doorkruisten het landschap in het hobbelende, schokkende voertuig en hielden halt bij de "Belvertshoeve", een etablissement dat als het ware in de wildernis is...

...emoties bladeren, teveel bladeren, natte herfst donkere luchten, ik wil je kom naar mij je lokroep vertaalt zich in mij als een heldere zomernacht kristal-glanzende ogen als ik je versta Katja Gebbink is geboren in 1969. Momenteel woont ze in Goirle. Ze studeerde van 1992 tot...

...nog is, de bladeren vallen steeds later, maar de herfst kleurt onmiskenbaar. Aan de rand van de vijver, de Olifantenvijver, zit een grijze man, gebonden aan zijn scootmobiel, hij geniet overduidelijk van wat hij ziet. Ik sta even bij hem stil en zeg tegen hem dat het hier zo mooi en rustig is,...

...binding, aanbiedt.... Het voelt als de herfst, die in zijn groei het sterven van de zomer streelt in haar verdriet. Het kleuren-palet, van vallend blad, dat de oeverrand van 't water kleedt, luidt de winter in. Ik wentel mij in de mantel van humusgeur en voel hoe aarde-dampen mij...

...jouw levendige, vurige hart zal ik nooit meer voelen, de streling en de krachtige greep van mijn hand om jouw schouders, eens, zo lang geleden, is voorgoed verleden tijd. De herfst en de winter zonder jou zullen onherroepelijk intreden. Mijn liefdesverdriet zal zich opstapelen "Accipere...

De esdoorn, die sinds jaar en dag mijn woning beschermt, ontvouwt in dit seizoen haar kruin als een wonderlijke bosschage met de aanzetten van geel gebladerte zoals in de Natuur betaamt. Gele blaadjes resteren nog aan de andere boom aan mijn venster, gedeeltelijk kaal nu en zwarte takken tekenen...

...te boek zou zijn gegaan als een druilige herfstavond. Stille straten, kille weersomstandigheden. Bjarne Gosse ging gewoon gekleed in zijn spijkerbroek. Hij zou niet verwachten dat Peter, met wie hij een liefdevolle vriendschapsrelatie had, daar enige aanstoot aan zou nemen. Emma echter...

De galerie hing vol met grote vierkanten schilderijen. Donkere wezens doemden op vanaf het doek. Soms leek het alsof Bjarne een dier kon herkennen, maar het was te abstract om er zeker van te zijn. Er waren veel mensen op de tentoonstelling afgekomen. In tegenstelling tot wat de aangeschoten Emma...

Het was volop herfst in Utrecht. Gerard Vroeg belde Bjarne. Gerard was hoorbaar van streek. Een goede vriend van hem had zelfmoord gepleegd. Zichzelf opgehangen aan een boom aan de oever van de rivier. Hij had geen zin meer om verder te leven. Bjarne probeerde Gerard gerust te stellen, maar hij...

Het was een fraaie najaarsdag in de provinciestad Utrecht. De stad waarin Bjarne op kamers woonde bij zijn wispelturige hospita Emma Petronella. Hij was geslaagd voor de eerste herexamens. Dat was een opluchting. Hij was verward over de liefde. De tanende gevoelens voor Emma, die steeds meer een...

...uit Oost Europa. “Is goed zo!”, schreef hij op de achterkant en hij plakte er een postzegel op. De stoep lag vol met gevallen herfstbladeren. Onderweg naar de brievenbus moest Bjarne aan Kees denken. Zo verwarrend dat hij niets meer van zich liet horen.

Hier moest het zijn, het sombere denken. Het donkerde in de liefdesuren. Bjarne liep in de schaduw van de nacht. Het liet hem niet los, de inhoud en de vorm in de leegte van de ruimte. Geestelijke armoede van zondaars verzamelde zich als nachtmerries in het duister. Bjarne gaf het niet op, de...

In een mistig, vochtig seizoen, toen een late herfst de wereld verraste en toen de bomen beantwoordden aan de opdracht van de Natuur, aan de cadans en het ritme, hen door een Onbekende ingegeven, zag ik haar weer. Ik wachtte al geruime tijd op het terras onder de zwarte luifel waaraan regendruppels...

...en kondigden aan of bevestigden dat het weer herfst was. Het was een heldere oktoberdag met een hemel, blauw als die van juli maar de kou zat al in de lucht. Ik was uitgenodigd voor een "Halloween-party" in het langwerpige gebouw, gelegen aan de snelweg dat ik van vorige gelegenheden kende...

...de aquarel bekijken en zich afvragen wie toch de maker was. Nog is het zomer in hun levens, maar herfst en winter zullen hen al te spoedig overvallen.....

Het was een zomerdag, die de herfst nog niet aankondigde, hoewel het licht van augustus dat van september soms evenaart. De deur van de kapperszaak stond open en deze deur liet een zoele wind door. De ene jongeman na de andere maakte zijn opwachting en mijn Turkse vriend, kapper Arkan werd het...

...de borstholte hangen, het steeds verder afweten. Herfst en winter van mijn leven naderen en het onbarmhartige einde beloert mij vanuit haar perfide schuilplaats. Hoe lang nog zullen de seizoenen aan mijn ogen en hart voorbijtrekken? Hoe lang nog zullen mijn heldere oogopslag en blikken zich...

Lang, heel lang geleden was er sprake van een zogenaamde "voorjaarsschoonmaak". Ik weet nog dat Oma daaraan deed, ach jeetje dat is me een tijd geleden. Kan het me amper heugen maar wat me wel bij bleef was, dat alle kleden naar buiten gingen en met een mattenklopper van ongerief moesten worden...

De zomer van 1989 speelde zich voor Astrid en Bjarne in de Amsterdamse buurt, de Jordaan. Ze hadden daar een etage gehuurd in een bedrijfspand in een kleine steeg. Veel ruimte, vloeroppervlak, maar een laag plafond en erg gehorig. Bjarne had de ruimte om volop te schilderen, maar eerst moest de...