Alle inzendingen over herfsten %26

Een nieuwe herfst, mijn zozeer geliefde seizoen, breekt aan. De oude bomen staan in stille afwachting rondom mijn huis. De pijn in geest, ziel en lichaam is uit mij geweken; zij is gevlucht, zoals de vogels uit de boomgaard vluchten voor het onvoorziene schot hagel van de schutter of zoals de...

Nu herfst en winter aanbreken en nu zij ons begroeten is de tijd gekomen van het afscheid van wat mij enige tijd tot onderdak en woning diende; de summier en provisorisch ingerichte maar van chique meubilair voorziene kamer op de vierde verdieping die mij vertrouwd werd maar waarin de eenzaamheid...

De jaargetijden doen gekke dingen met ons mensen, de herfst blaast bladeren en stormt takken, een leven naar de knoppen. Een kastanjeboom staat kleverig afwachtend in kale wintertakken, ik waai uit en verlang naar de winterse rust, warm onder de dekens. De lente komt toch wel, miljoenen nuances...

Van Rita mogen we geen 'Ton' zeggen, want het is Trots op Nederland. Waarom dan toch zo’n makkelijk bekkende afkorting gekozen? Omdat TON net als haar leidster een vat vol tegenstrijdigheden is. En dan hebben we het nog niet over de veelkleurige achterban die zich rond de TON verzamelt. Daar...

entourage, binnen komen met een geweldagige bos, de buit al onder handbereik, kinderen spelen veel te laat in een voormalig koningshuis, genomineerden aan de hand van ambassadeurs, wrijf het er maar in, ik denk alleen maar brandnetels, aanzittend zat iedereen zich vol te vreten, en niemand had...

Alle rampen op een rij, deze komt er ook nog bij! Johan Mostertman geeft er vanwege te weinig animo, de brui aan. De zoveelste ramp in deze maand, zelfmoord mensen, zwarte piet in de ban vluchtelingen stromen (overstromen ons land) de herfst nadert en als klap op de vuurpijl:...

In je huisje van oude vrijgezel, van "oude bok" zoals men oneerbiedig beweert, had je je huishouden ingericht (mallotige kussens op de eikenhouten stoelen) September is weer aangebroken; het is de tweede herfst na je vertrek en na ons afscheid. Foto's bereiken me nu van je bouwvallige Afrikaanse...

(Lezers aan het woord, AD 28 11 01) Het is toch zo fijn om Nederlander te zijn! In dit gevoel wordt men dagelijks gesterkt bij het lezen van de dagbladen. Zoals op 26 november weer in het AD: de nieuw gekozen lijsttrekker van Leefbaar NEDERLAND besluit zijn eerste rede zo treffend met 'At...

Het was een merkwaardige herfst in Utrecht. Alsof de weergoden opnieuw op decadente wijze hun twijfels vierden, met dagen zon en flarden regen. Gewone aardse stervelingen konden niets anders doen dan zich goed te kleden met een warme jas en als het nodig was kon een paraplu soelaas bieden, of...

* Er was eens een kunstenaar die woonde in een koektrommel. Het kwam niet door zijn verbeelding, het kwam omdat hij een koekje had gegeten uit de verboden koektrommel. Eerst had hij niets in de gaten, zijn handen waren aan het graaien. Hij at zelfs de kruimels, de verboden kruimels waren lekker....

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en sfeervolle restaurants met vriendelijk, attent en wellevend personeel hebben we elkaar ontmoet, mijn oude tante en ik, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had...

Vanmorgen door mijn slaapkamer-dakvenster beleefde ik een magnifiek dag-ontwaken.. "De rijzende zon steekt vingers van licht door de bleek witte ochtendmist en kortstondig kleurt de lucht oranje goud op plaatsen waar ze in warme doorbraak zichzelf achterlaat. Vluchtig tussen de nevelslierten...

Bjarne Gosse had een boek met de gedichten van Kaváfis uit de boekenkast gehaald en hij begon er in te lezen: Muren Zonder voorzorg, zonder medelijden, zonder schaamte bouwden ze rondom mij grote hoge muren. En nu zit ik hier en ik ben in wanhoop. Aan niets anders denk ik: dit lot...

In de vroege herfstmorgen gaat de weide geheel schuil onder dichte, schone nevel. Die witte wereld streelt mijn ogen, vraagt mij om langer hier te toeven, Die grondwolk met vocht drenkt de hele vlakte vol gewassen onder zich.

Na een toelatingsronde werd Bjarne Gosse aangenomen voor de avondacademie voor kunstonderwijs. De crisis van de jaren tachtig was in volle gang. Bjarne stond na het behalen van zijn diploma voor middelbaar beroepsonderwijs ingeschreven als werkzoekende bij het arbeidsbureau. Voor iedere baan...

In de herfst van 1986 verbleef Bjarne soms uren of hele avonden in zijn fantasiestad Amsturia, waar schilders aan het werk waren met het vol kladderen van grote vellen papier. Het was een experimentele periode, waarbij Bjarne zich dikwijls afvroeg wat de zin was van het leven. Waren er verborgen...

Trudy Mol had een aardig verjaardagscadeau voor Bjarne. Ze gaf hem een vrijkaartje voor een alternatief feest in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt. Bjarne dronk twee glazen herfstbier. Hij at nog een bruine boterham met pindakaas en een mespuntje sambal. Hij haalde zijn oude fiets uit het...

Het was herfst in Nederland. Op de radio was de grote hit van Womack and Womack te horen, een dansnummer, “Teardrops”. Emma had een dik boek gekocht. Een boek waarin een heleboel schrijvers die op deze wereld hadden geleefd en geschreven in beschreven stonden. Het was haar eigen...

In de herfst van 1992 besloot Bjarne een cd-speler aan te schaffen. Zijn cassettetapespeler begon kuren te vertonen. De geluidskwaliteit ging achteruit. Vinylplaten draaide hij al een tijdje niet meer omdat de naald van de platenspeler was gesneuveld door een onverwachte beweging. Een cd-speler...

Op verzoek van een psychiatrisch geneesheer uit het zuiden van de wereldstad nam Bjarne het besluit om brieven te gaan schrijven, aan een verzonnen personage in een ver en wereldvreemd land. Het leverde een drietal onbeantwoorde brieven op en een tiental levendige gedichten over de...

De herfst van 1995 stond in het teken van de depressie van Emma Petronella. Door een lekkage in de kelder van haar riante leefzaal was de houten vloer onder water komen te staan. Ze bleef er stoïcijns onder, liet het water dagen staan zonder zich om de gevolgen te bekommeren. Jan Boter was voor...

In de herfst van 1996 vroeg Bjarne Gosse zich af of het nog wel zinvol was om door te gaan met zijn kunstenaarsbestaan. Het was een eenzaam leven geworden en de contacten met de geestelijke gezondheidszorg boden ook weinig soelaas. In de hal van de ontvangstzaal van de psychiatrische hulpverlening...

De herfst van 1997 begon met een aantal schildersessies op het atelier van het T.W.C. in Amsterdam West. Roel en Bjarne hadden grote vellen papier opgehangen aan de linkermuur van het atelier en schilderden grote koppen met acrylverf op het papier. Bjarne stak het een en ander op van de...

In de herfst van 1998 bleek dat het samenwerken op het atelier van het T.W.C. niet zomaar vanzelfsprekend was. Ego’s bleken te botsen, al snel waren de eerste ruzies een feit. Els haalde weer al haar vrouwelijke charmes uit de kast om het bestuur te overtuigen van haar gelijk in haar ruzie met...

Een landschap vol rotsen, wind en een onstuimige uitgestrekte oceaan. De herinneringen aan de recente reis naar Portugal zaten nog volop in de gedachten van Bjarne Gosse. Het Fort van Sagres, de eucalyptusbossen en de kurkeiken. De groene wijn en de visgerechten. Terug in Amsterdam schreef Bjarne...

In de herfst van 2005 kreeg Bjarne een lange brief uit Zwitserland. Kees Broodakker liet voor het eerst sinds jaren weer van zich horen. Hij had in Zwitserland een geliefde gevonden en hij wilde daar Bjarne niet mee belasten. Kees woonde niet langer bij zijn tante op de boerderij, hij had een eigen...

In de herfst van 2007 vertelde Violette in het buurthuis dat ze last had van een writer’s block. Ze bleef gissen naar de oorzaken van deze gebeurtenis en maakte Bjarne deelgenoot van deze persoonlijke ellende. Uiteindelijk wist ze er veel over te vertellen. Ze werd teveel afgeleid door...

“Ik weet niet eens waar ik mijn verhaal over mezelf moet beginnen. Ik moet beginnen met waar ik nu ben. Ik woon in Astana. Het is de hoofdstad van Kazachstan. Alfons, heb je ooit van dit land gehoord? Ik ben geboren in een klein dorpje genaamd "Kokbulak". Mijn ouders wonen daar nog steeds. Ze...

De psychiater met de Donald Duck stem, een blonde vrouw, waarschijnlijk ongeveer 35 jaar oud, twijfelde aan de toestand waarin Bjarne geestelijk verkeerde. Ze had nu een aantal keren vage verhalen over Russische mannen aangehoord en uit het contact met de casemanager had ze begrepen dat het Bjarne...

Mijn consultaties lopen. De speelse natuur en dieren die door aanstormende voertuigen worden plat gereden. De levensverwachting en de jongen in het nest, die verweesd achter blijven in honger en dorst. De ene mens wordt een eeuweling, de andere mens blijft een kind. Stikstof die zuurstof...