Alle inzendingen over lelijkheid

...mijn verontschuldigingen aan. Want ik ontnam je jouw onschuld. Ik maak je medeplichtig. Aan onbegrip. Aan lelijkheid. Zonder mij was je nu nog een vrij blad. Wit van stilte.

- welpies - Youp van 't Hek - de Rijdende Rechter - Youp van 't Hek - Geert Wilders - Youp van 't Hek - Rita Verdonk - Youp van't Hek - lelijke wijven - Youp van 't Hek - de kredietcrisis - Youp van 't Hek - Afrika - Youp van 't Hek - de Olympische Spelen - Youp van 't Hek -...

Dagen vraag ik mij zelf af of ik nog een keer het sprankelende licht en gevoel van verliefd zijn nog eens mee zou maken. Niet dat ik echt zit te wachten op een man, maar gewoon het gevoel, het blijde, het stralende wat verliefd zijn met zich mee brengt. Het gevoel dat de wereld niet zo lelijk is en...

...wiens foto, het getuigenis van zijn lelijkheid, prominent was afgedrukt in het personeelsblad "maar ik zal je aannemen als mijn secretaresse als je je werk goed doet" (Ik was me er niet van bewust dat ik in mijn zomerbloes en zwarte pantalon zo'n "dik monster" was). De chef...

Ik ontmoette hem op de Noordhoekring. Zijn vergrijsde snor en baardje vormden een smalle, dunne lijn rond zijn neus en mond. Hij stapte van zijn fiets, zette één voet naast het voorste wiel en zijn vriendelijkheid overstelpte mij. We hadden elkaar twaalf jaar niet gezien en ik herinnerde me...

Ik was de vrouw die hij tot zijn vroege dood vereerde; eens de negentienjarige studente die hij had leren kennen in studentenparochie "Maranatha". Hij was lelijk als de nacht en droeg een bril waarachter de felheid van zijn ogen nauwelijks zichtbaar was door de dikte van de glazen en zijn lange,...

Daar stonden we te kijken. Gisteren, in de keuken. Stil werden we ervan, zo mooi! Aandachtig keek hij naar buiten en staarde net als ik naar de volle stralende maan, net boven de daken. Ik zag hem op mijn schouder, in de reflectie van het raam. Ik dacht eraan dit te beschrijven in een gedicht,...

In vorm van vrij gedicht: Het vernuft de speurzin en vaardigheid van een dievenbende oogsten soms ongewild bewondering en zin dit ook te hebben ofschoon met slechte bedoeling tot verfoeilijk doel aangewend mocht deze kunde de wereld dienen zich geven aan mensen rondom het...

...zozeer kunnen uittillen boven het ongeluk, de lelijkheid en de verdorvenheid van het menselijk bedrijf. In het Cenakel, vermoedelijk een voormalig klooster, aan de zuidrand van onze stad, was op 12 maart een ruim publiek bijeengekomen dat aandachtig en ontroerd de uitvoering van enkele...

Ik zag een prachtig meisje op tv. Mooi haar, fijn gezichtje en perfect lijf. Ze was net 19 geworden en had van haar moeder een borstvergroting kado gekregen. Nieuwe tieten voor je verjaardag, ik dacht dat het een Amerikaans broodje Bokito was. Maar dit was geen donorshow met een...

Dag meis, ik ken jou niet en jij mij evenmin. Maar heb wel contact met je moeder die intens verdrietig is met wat er nu allemaal gebeurd. Dat is de reden dat ik je graag wil schrijven want weet je, ik heb een aantal kleinkinderen in jouw leeftijd, waarvan er ook 2 te maken hebben met een scheiding...

Toon en Julia waren pas getrouwd. Het jonge echtpaar was fruitteler, had pas een appelboomgaard gekocht. Tussen hun fruitbomen stonden hier en daar wat dorre struiken. "Die lelijke dingen zullen we maar rooien," dacht Toon. Maar Julia keek vaak naar die onooglijke struiken. Zij scheen er toch...

Toen ik vanmorgen in de spiegel keek en mezelf zag besefte ik dat ik lelijk was, gewoon lelijk, verschrikkelijk lelijk. Ik snap niet waarom ik het vanmorgen pas zag, alsof ik het gewoon nooit heb opgemerkt. Vreemd, want ik loop toch altijd al rond met dezelfde kromme neus en uitpuilogen. Ik...

Het gebouw in Tilburg West waarvan de gevel bezet is met felgekleurde, in mijn ogen uiterst lelijke panelen, is mij niet onbekend gebleven. Vroeger vormde het het decor voor mijn journalistieke werk en kwam ik er samen met collega-vrijwilligers. Men moet van de strakke, moderne, kale inrichting...

Ik stapte de bus op. Al vallend wierp ik mijzelf in het meest nabije zitje, tegenover een oude vent. Nonchalant sloeg ik m'n benen over elkaar en stopte muziek in m'n oren. Ik zonderde me af van de buitenwereld. Niets zo rustgevend als luide rockmuziek, blazend in je oren. Tim Vanhamel kan...

Het is twee uur in de nacht. Mien werd wakker van een harde schreeuw. Het was even stil en toen hoorde ze haar vent duidelijk roepen: ''Alle hens aan dek''. Ze stootte hem aan. ''Wat heb je Wouter met je hens aan dek.'' '' Ik droomde dat jij als eerste vrouw was bevorderd tot marine...

Zij zou oma en moeder hebben kunnen zijn, maar zij had kinderen noch kleinkinderen. Op een dag ging ik voor 't eerst naar haar toe via de lange Ringbaan die de stad omcirkelt zoals een ceintuur het lichaam van een corpulent persoon omspant. Nog altijd zie ik auto's, bussen en motors passeren...

van Dostojewski (boekbespreking) Al jaren ligt het op de plank. Een heel klein en onooglijk boekje, met harde kaft, grauw van kleur, dapper, maar nog nimmer aangeroerd. Elke boekenkast kent wel zo’n lelijk eendje en alleen al vanwege de titel trek je je hand terug. De extra informatie geeft...

Je denkt dat je haar ziet. Maar je ziet nog zo veel niet. Haar pijn moeite en verdriet. Soms is ze met alles klaar en heeft ze het gigantisch zwaar. Dan vraagt ze zich af wie ben ik? En vind ze zichzelf dik. Ze ziet zichzelf lijden en wil zichzelf bevrijden maar ze is machteloos. Ze voelt zich...

Spullen die overbodig waren, wilde Bjarne weggooien om met een opgeruimd gevoel te beginnen aan de therapie, waar hij die komende maandag 12 december 2016 een intakegesprek voor had. Hij kwam weer oude brieven van Emma Petronella tegen, waaronder die brief van toe ze dweepte met onzichtbaarheid....

Via het IJsselmeer en het Ketelmeer zwemt de vis Chris de rivier de IJssel op. Chris is een baars en zeer gevreesd bij de kleine visjes en waterinsekten. In het IJsselmeer had hij voldoende vrienden en speelden ze vaak verstoppertje en tikkertje op de bodem van het meer. Op een kwade dag kwam Chris...

Vanmiddag besefte ik dat ik gelukkig ben. Niet voor de eerste keer, maar het gebeurt wel steeds vaker. Hoe dat komt? Ik woon natuurlijk wel fijn en ik ben trots op mijn eigen inbreng in mijn leefomgeving. Misschien ook omdat ik tevreden ben met mezelf of dat ik steeds meer zelfkennis begin te...

...Om niet te zeggen van de wereld. Ik stapte uit en wilde eigenlijk het liefst meteen weer instappen, al was het maar om verder te lezen. Over lelijkheid wordt vaak het mooist geschreven. Dat spookstation alleen al, zou ik met Van Casteren willen zeggen. Hoe krijg je het bedacht.

Het kleine restaurant aan de Noordstraat ademt een Franse sfeer en eveneens Franse, lang-vergeten chansons weerklinken er. Een nieuwe dag scheen aangebroken en een onverwachte, lente-achtige atmosfeer hing in de lucht die scheen te duiden op de voorspoed, zo lang al verwacht, die was uitgebleven...

Het was een mooie, zonnige lentedag; een van de eerste lentedagen, waarop Dr. R. mij wilde ontvangen in de Dependance van het Twee Steden Ziekenhuis te Waalwijk. De bus zou een parcours afleggen door naburige dorpen; een omgeving die allerminst uitblinkt door lieflijkheid of schoonheid van...

Op een zwoele zomeravond scheen de late zon nog prachtig en was het daarom nog helemaal licht. Over de weiden klonk heerlijke trompetmuziek. Ja, er liepen zo'n twintig muzikanten door het hoge gras, die flink bliezen. De rij werd gesloten door twee jongetjes; het ene zong mooi, het andere speelde...

EN GOD SCHIEP HET PI/MEISJE! God dacht wie moet er op mijn schepselen passen die zichzelf niet kunnen redden omdat ik ze wat anders heb gemaakt dan de gemiddelde schepsels. Ha ha dacht hij op zaterdagavond ik geef ze een leuk pimeisje. Hij dronk een biertje en begon te scheppen. Eerst moest zij...

(fictie) Toen ik geboren werd had ik al twee dracula-tanden. Door niemand werd ik bewonderd. Ik werd ouder en ouder totdat ik een man was van ongeveer twintig jaar. Afgrijselijk zag ik eruit. Een treurig jongeman was ik zonder bezit. Ik wilde wel hard werken, maar geen baas nam mij aan. Ik mag...

Het telefoongesprek met mijn hospita die mij vanuit Amerika had gebeld, duurde niet lang.  Ze bleef voorlopig bij haar schatrijke minnaar in Amerika, ik hoefde geen huur meer te betalen als ik voor Frits wilde blijven zorgen en op het huis wilde passen. Het leek me geen slechte deal, maar het...

Henk is een knappe slanke man van 35 jaar en werkt op een bank. Hij is getrouwd met de dertig jarige Ingrid, een vadsig lelijke vrouw. Zij is verliefd op Kobus haar jonge gescheiden buurman. Menigmaal wanneer Henk op de fiets thuis kwam zag hij het slaapkamer gordijn bij Kobus dicht geschoven. Henk...