Alle inzendingen over relativering

Toch nog maar eens proberen! Om een serieuze column te schrijven. Helaas ben ik daar niet zo goed in. Meestal raak ik de ernst van mijn onderwerp of thema kwijt en steek er de draak mee. Maar laat ik mijzelf niet ontmoedigen. Als anderen het kunnen kan ik het ook. Even nadenken over een echt...

Laten we eens wat relativerends zeggen over terrorisme: heel erg levensbedreigend is het niet. Deze eeuw vielen er wereldwijd jaarlijks zo’n 3700 doden door terroristische daden tegen 15 miljoen slachtoffers van hart- en vaatziekten en 1,4 miljoen verkeersdoden. Ons eigen bange landje heeft...

Ik kijk terug op m’n leven, in m’n herinneringen verschijnen de horden die ik moest nemen. Is de cultuur thuis anders als buitenshuis dan ben ik niet mijzelf, m’n energie wordt deels verbruikt om me psychisch staande te houden en is niet beschikbaar voor mijn werk. Basisvoorwaarden...

Hij is er nog. De oudere mens met humor. Die met pretlichtjes in zijn ogen, ondanks of juist dankzij wat hij meemaakte tijdens zijn leven. Hij die leerde relativeren. Hij die zich niet klein liet krijgen, hij die misschien sterker was dan zijn leeftijdgenoten, krachtiger van geest en niet snel van...

...terroristisch geweld om het leven komt.’ Die relativering kwam hem zowaar op een mediafatwa te staan. Dat Van Rossem in deze de statistieken aan zijn zijde had, deed er even niet toe. Gelukkig mag de bebaarde brompot tegenwoordig weer. Dagblad Trouw nam begin dit jaar de tien geboden met...

Twee collega's jarig op één dag. Is al jaren zo. Feestelijke dag, want onze twee oudste heren pakken altijd extra uit. Ze delen de kosten van het gebak en halen elk jaar de duurste en lekkerste taartjes van de stad. Rond een uur of tien nemen we even de tijd voor het vieren van de verjaardagen....

‘Ich bin ein Niederlander.’ Hij zei het natuurlijk in het Nederlands, Nasrdin Dchar. 'Ik ben Nederlander. Ik ben Marokkaan. Ik ben Moslim. En ik heb een fokking Gouden Kalf!' Voor Marokkanen in Nederland lijkt de uitspraak van de Gouden Kalf 2011 winnaar bijna net zo bevrijdend als het...

Zaterdag 9 juni heb ik voor de derde keer de show 'Na de pauze' van Herman Finkers gezien. Reeds eerder gaf ik van mijn bewondering voor deze man blijk in een vorige column. Zoals je aan een goed glas wijn verslaafd raak, zo heb ik dat met deze man. Iedereen, die mij kent verbaast zich er over....

...Milou vind ik nogal irritant, betweterig, zonder relativering, truttig. Ga ik mijn abonnement opzeggen? Vind ik van de ene kant kinderachtig, van de andere kant zou het wel een signaal zijn aan de redactie en de directie dat deze vorm van popularisering niet zal leiden tot een bredere...

...reageren. Uiteraard afhankelijk van inhoud en stijl van de gewraakte inzending. Met deze (persoonlijke) relativering kan zelfs de schrijver 'in waarde worden gelaten'.

In het nieuws van gisteren kwam naar voren dat er in ons kikkerlandje (dat nu echt wel een kikkerlandje genoemd mag worden want tjonge wat is het koud, maar dit terzijde) veel mensen tegen de armoedegrens aanzitten. De moeder die aan de microfoon zat te peuteren was zich nu al druk aan het maken...

De kunst of kunde van het genieten is 's levens grootste goed. Zodra je het relativeren onder de knie hebt, komt er een oase van rust over je heen en is genieten een logisch gevolg. Mijn beste vriend is mijn alter ego. Door dik en dun gaan we al meer dan een halve eeuw door het leven. Behoefte...

Sinds het jaar 2005, waarin ik de eerste ongeoefende schrijfpogingen op deze site mocht plaatsen, leeft er in mij een nog altijd onvervulde wens om ooit de vaardigheid te bezitten om een column te kunnen schrijven. Wetende, dat ik daarvoor de juiste instelling mis en bovendien de vaardigheid om uit...

Na het journaal krijg ik televisiereclame opgedrongen. In een commercial wordt een fitnessapparaat gedemonstreerd door superslanke vrouwen, die zo’n ding helemaal niet nodig hebben. Mannen vertellen met een sexy glimlach wat het toestel voor ze heeft gedaan, wijzen op een gebruind sixpack en...

Na het journaal krijg ik televisiereclame opgedrongen. In een commercial wordt een fitnessapparaat gedemonstreerd door superslanke vrouwen, die zo’n ding helemaal niet nodig hebben. Mannen vertellen met een tandpasta-glimlach wat het toestel voor ze heeft gedaan, wijzen op een gebruind sixpack en...

DE KOMENDE CULTUURSCHOK Ufo’s als voorboden van de verlossing... Misschien is deze visie wat al te optimistisch. Zeker is in elk geval dat wij evenals onze voorouders met hun primitief wereldbeeld nog steeds ambivalent aankijken tegen de randgebieden van de ons bekende wereld en hun bewoners....

...vorige mail uitkomt, dan blijkt het geen zelfrelativering van “de schrijver” te zijn. Het grappige is dat het gedicht door een vrouw geschreven lijkt te zijn, die de ‘vrouwen der aarde’ waarschuwt om niet te trouwen met een dichter. Natuurlijk is het de dichter zelf die dit schrijft,...

(Hekel is een fantasie wezentje die mij helpt de boel in balans te houden en te relativeren. De oorsprong is , in den beginsel, geinspireerd op 'De Dikke Man' van Ischa Meijer.) HEKEL, VROUW EN DE FEBRUARI DONKERTE In de mist van eigen rook hangen zacht grommende mannen aan de bar van de...

Ik kijk terug op m’n leven en in m’n herinnering verschijnen de valkuilen waaruit ik de wijsheid putte die een deel van mijzelf werd en die mij tegen een hoge prijs veranderde. Het is de wijsheid die sommigen thuis met de opvoeding meekrijgen en dát maakt het nest van herkomst belangrijk....

Bij mooi weer zijn wij getuige van het volgende tafereel. Een oude man slaat met een stok op de rand van zijn balkon en roept: ˜Vooruit, wegwezen, verdomme!" De stok steekt als een dubbelloops geweer boven het balkon uit. De duiven vliegen op en strijken stoïcijns anderhalve meter hoger neer....

De rubriek filosofie scoort niet zo goed op deze site. Als gewone mens – zelfs wat simpele ziel - vind ik wijsbegeerte erg moeilijk om begrijpen. Filosofie was indertijd het vak waar ik amper een voldoende op behaalde. “Bent u zeker?” vroeg de leraar na elk antwoord, en dan wist ik het...

(zelfportret met ouders) van Nicolaas Matsier (boekbespreking) “Onze ouders zijn de muur tussen onszelf en de dood. Als zij wegvallen voelen wij ons kwetsbaarder, omdat we dan zelf voorop lopen”. In een autobiografische roman schetst Nicolaas Matsier (Tjit Reinsma, 1945) het ontruimen van...

Over Baudet is al veel te veel geschreven, ook door mij, maar nu ik hem weer op televisie zag terwijl hij als volleerd volksmenner zich opwierp als een leider van politiek daklozen, toen hij voorop ging lopen en zelfs speechen bij een demonstratie van een grote groep twijfelaars en waandenkers, kon...

Als pubers ergens goed in zijn is het in niet kunnen relativeren. Een emotie, of de expressie daarvan, manifesteert zich meestal in totale onverschilligheid - duhh! - of in alle heftigheid. Toen een gids eens bij een cultureel evenement wat minder verstaanbaar was, omschreef mijn tienerzoon haar...

Afgelopen mei vergezelden Bettine en ik hem nog tijdens een hilarische rit per taxi, van het Amsterdamse Stadionplein naar Ahoy Rotterdam. Hij was in zijn nopjes. Kon niet geloven dat hij door meneer Sharara persoonlijk gelauwerd zou worden. En Cor voldeed aan de voorspelling: honderduit vertellend...

Als kind hield ik al van esthetische uitzonderlijkheden; de lichtgroene mos op een oude boom, de glinstering van het zonlicht in kabbelend water, het trippelen van een roodborstje in het pas gemaaide gras, sinas met ijsklontjes. Op alle scholen, waarop ik gezeten heb, waren de jongens onderling...

“God wil het.” “God wil het niet.” De meest voor de hand liggende vraag aan mensen die pretenderen zo precies te weten wat God wel of niet wil, is natuurlijk: “hoe weet u dat?” En bij doorvragen blijkt het antwoord dan vrijwel altijd weer te verzanden in een niet al te schrandere...

Eén lantaarnpaal verlichtte een verlaten straat om 22:20 in de zomerperiode van juli 2014. Donkere wolken kwamen overdrijven vanaf de kust. Na twee minuten voelde ik al een regendruppel vallen op mijn voorhoofd. Het begon harder te regenen, terwijl ik door het licht liep van de lantaarnpaal. Het...

"I'm not a fucking juke-box", zei Tom Waits tijdens een concert toen er uit de zaal om een verzoeknummer werd geroepen. Kijk, dat zijn teksten, daar fleur ik van op. Oneliners naar mijn hart. In één zin de wereld reduceren tot nul. Het leven relativeren naar de juiste proporties. Daar houd ik...

‘Mijn papa is de beste vader geweest’, zei dochter Paris over Michael Jackson. Het was een ontroerend moment uit een ingetogen dienst in het Staples Center. Veel emoties, grote woorden en mooie muziek. Zijn broers pakten de microfoon en zongen ‘Smile’ en ‘Gone to soon’. Zij huilden...