Inloggen
voeg je column toe

Columns

Brekebeen

Laat een ieder in zijn waarde, schrijft An Terlouw in een bewering. Soms heb ik moeite met deze vurige wens in het kader van een schrijfsite. Sowieso is het kritiek of commentaar geven een mijnenveld. Bijna altijd zijn wij geschokt, pissig, of bedroefd. Ook ik voel mij altijd er ongemakkelijk bij. Pittige kritiek op mijn werk is leerzaam. Maar eerst ga ik toch door het dal van teleurstelling. De etterbakken! Ze lieten mij totaal niet in mijn waarde. Na enkele nachten slapen begrijp ik vaak beter het verschil tussen persoon en werk. Zo probeer ik weer moedig voorwaarts te gaan.

Als schrijvers moeten wij dus geen brekebeentje zijn. Schrijven is immers ordenen, zoeken, en door publiceren zoekt de schrijver contact. In het gewone leven betekent dat onaangename reacties op je handel en wandel mogelijk zijn. Echter, op schrijfsites tonen schrijvers zich vaak erg gevoelig. Begrippen als respect en waarde vliegen rap om de oren bij negatief commentaar. Terwijl juist schrijvers zich in het openbaar met bijdragen kwetsbaar opstellen. Anders zouden zij hun rijke gedachten wel noteren in dagboeken met dikke, koperen sloten.

Vaak lees ik hier over 'in je waarde laten'. Maar wat is dat? Is scherp commentaar direct een schoffering van de persoon? Ik propageer uiteraard geen platte scheldpartijen.Maar reacties op schrijfwerk in scherpe taal, of met cynisme, ironie of regelrechte boosheid gebracht? Dat zou toch mogelijk moeten zijn. In soms fel gehakketak in het verleden schreef ik meermalen, dat het mij nooit om de persoon gaat. Veel eerder geldt voor mij de persoon als schrijver of reageerder op deze site. Waarom? Omdat wij slechts de teksten lezen. De persoon in zijn context van dagelijks leven is ons onbekend.

De schrijver in het werkelijke leven zal ongetwijfeld een goed mens zijn voor partner, kind, huisdieren en met aandacht voor bloemen en vogels in het veld. En de inzenders hier zijn vast ook regelmatig betrokken bij nuttig vrijwilligerswerk. Maar daar gaat het bij commentaar niet om. Daarom is mijn conclusie, dat exclusief platte en discriminerende commentaren, het best geoorloofd is om met scherpte te reageren. Uiteraard afhankelijk van inhoud en stijl van de gewraakte inzending. Met deze (persoonlijke) relativering kan zelfs de schrijver 'in waarde worden gelaten'.

Schrijver: Len Cornelis, 11 november 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

2.9 met 21 stemmen 480



Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
john de wit
Datum:
24 juni 2016
Ik ben nog geen twee weken actief op nederlands.nl.
Iemand zei: “Joh, John, moet je ook eens proberen, je geeft al meer dan tien jaar dit soort verhaaltjes uit. Vinden ze vast wel leuk om te lezen”.
Dus je meldt je nietsvermoedend aan bij nederlands.nl als een volkomen nitwit in de veronderstelling dat mensen je verhaaltjes misschien wel leuk vinden, en dan…. Voordat je je pen goed en wel in de inktpot hebt gedoopt, word je hatelijk en sarcastisch verwelkomd door een oudgediende die 10 jaar geleden zijn babyboomers presenteerde.
Ik moest opeens denken aan die recepties bij bruiloften en partijen: er zit altijd wel een oom of tante tussen die leuk wil zijn en de aandacht op zich wil vestigen. Vaak is het de grootste zielenpiet van de familie die na afloop het licht uit mag doen.
Naam:
T. Petter.
Datum:
11 november 2015
Dag Mohair, die "ironische toon" die er zeker in zit in deze column en door jou herkend is,
is niet erg goed begrepen door iedereen hier is mijn vermoeden zo.
Naam:
Monique Methorst
Datum:
11 november 2015
Email:
moi636yahoo.com
Helder verwoord, zeer herkenbaar in eerste alinea.
Naam:
An Terlouw
Datum:
11 november 2015
Lieve Len, met verwijzing ( en ons goede idee ter harte nemend) graag je column gelezen. Ik moet zeggen: dat we ECHT niet allemaal lief aardig en zo zijn. Ik net zomin. Dus wat dat betreft hoor ik bij de rest van de meute, net als jij, je buurvrouw ect. Dat geeft niet, maakt ons menselijk. Maar wat ik met de bewering bedoelde is domweg; afbranden hoeft niet. Een reactie die waardevol is, posi- of negatief ( laatste liever niet, lekker chauvenistisch) daar kijk ik graag naar. Ik heb je graag gelezen.
Naam:
Mohair
Datum:
11 november 2015
De ironische toon die er in sluipt, maakt me alweer aan het lachen, je bent grappig. maar even serieus nu, ik ben het met je eens.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)