Alle inzendingen over slingers

...van de vele lichtjes, de bomen, de ballen, slingers en alles wat erbij hoorde. Zo wisten we ook dat er een slaapplaats was, die makkelijk benaderbaar was en dat bracht een paar mensen op het idee, de zwerver die kerst ook iets te geven. Een simpel gebeuren, zoals je kunt zien...maar het...

We hebben een enorme voorraad meegenomen. Koelboxen met fris, bier en chocola. Tassen chips, broodjes, zoetigheid en warme koffie. Na een lange klim, over balken gelegd als trap in de duinen, uitzicht! Een breed strand en water tot waar het oog kan zien. Spelende kinderen en zonnende, maar...

Vroeg in de morgen was ik vertrokken naar de zusterstad die mij zou verwelkomen....Het voertuig legde slingerend een parcours af door het labyrint van de dorpen op de route; langs de sfeerloze en desolate meubelboulevards en langs de eindeloze sequenties van woonhuizen en eengezinswoningen die...

Waar een hartenkreet toe kan leiden, wil ik graag even vertellen. Ik schreef ooit een hartenkreet over de door mij zeer gewaardeerde, Belgische dichter Jotie T'Hooft en diens toenmalige vrouw Ingrid Weverbergh, dochter van de uitgever Julien Weverbergh, uitgever bij uitgeverij Manteau. Een latere...

...schoonheden langzaam ziet voorbijkomen of als slingers nog even mogen blijven hangen en voor sfeer zorgen. Wanneer mijn eenzaamheid in stukken breekt op een dag zal mijn schaduw mij niet meer achtervolgen en mijn hart als een doos vol gevoelens niet meer verdwalen in een bibliotheek van...

"Prent het in je geest, die nog zo gevoelig is: van niets heeft de mens een zo grote afschuw als van de eenzaamheid" (Erich Fromm) Het huis ligt er triest en troosteloos bij. Binnen: de traditionele indeling: een bankstel in de ene helft van de kamer en in de andere een eettafel die hoogstens...

Vooral bij zomerse temperaturen duurden de dagelijkse wandelingen van mijn opa aanmerkelijk langer dan gebruikelijk. Ook de route werd aangepast en verplaatste zich van de winkels in de dorpsstraten naar de boulevard. ‘Ga de ge weer naor de vrouwkes kijken Ad?’ Mijn oma met een glimlach en...

Soms sta ik versteld, van hetgeen zich blijkbaar in fracties van seconden in ons brein kan afspelen, ergens op een bepaalde plek in de massa van de grijze cellen die als hersenen wordt aangeduid. Dat kan variëren van spontane, uit intuïtie voortvloeiende gevolgtrekkingen of reacties, tot...

Bij veel oude klingelende dingen prangt de vraag waar komt dat vandaan. In ieder geval bij een kinderliedje waarbij je zonder het ooit gehoord te hebben meteen denkt te kunnen meezingen. Zoals ik zaterdag met: 'Ik heb een ouwe tante, die woont in Honolulu, zeven jaar verkering met een hele...

Het verbaast me nog altijd dat er ineens geen fietsen meer vermist worden, of zie ik dat verkeerd? Want wat is het geval, wel: we wonen tegenover een school waar voortgezet onderwijs wordt gegeven. Dat plein is natuurlijk zowel in weekeinden als vakanties met een groot hek afgesloten! Logisch...

Terwijl ik mij geen voorstelling kan maken van de gedachten en gevoelens die voor het geestesoog van mijn vriend paraderen, roept het ebbenhouten doosje dat hij me zond reminiscenties op aan krokodillen in woeste rivieren, aan apen die krijsend van boom tot boom slingeren en aan babbelende, bonte...

...vandaag de straat in rijden? Een boerenkar met slingers, twee boerenpaarden ervoor en twee stoelen op de kar, van die grote leunstoelen...mijn mond valt open en ik zie een grijnzende koetsier de paarden te mennen, niet de groenteboer, niet de melkboer en evenmin de koetsier van de gouden...

Al geruime tijd voor de eerste crash die onze sites gevoelig raakte, had ik het inzenden van mijn bijdragen gestaakt. Door achteruitgang van het gezichtsvermogen van mijn nog gezonde linker oog was het werken op het toetsenbord een grote bron van ergernis. Geruime tijd erna onderging ik een...

De mooiste weg. Verstopt vanaf het fietspad langs de grote weg zie je hem niet. Verscholen ligt hij lichtjes uitgediept in het platte poldervlak. Een t-kruising en een naambordje markeren het begin. Strak onbesproken zwart asfalt, met aan beide zijden ietsjes hoger gelegen groene...

De dokter boog voorover met een vette knipoog en snoof, een verdoken teken van ongeduld. Hij schoof een naamkaartje, een stille uitnodiging, over het granieten blad van zijn bureau. Even later wrikte hij de schaar van mijn knieën open, blies in mijn scharlaken oor, woelde onder zijde en scheurde...

Vanaf het begin van de crisis zijn wij al vertrouwd met het verschijnsel van de zogenaamde voedselbank. Eerst was er in onze gemeente maar een verzamelpunt, waar de sociaal zwakkeren en de minst bedeelden in onze maatschappij een keer per week terecht konden voor het afhalen van een goed gevulde...

En verdorie daar zijn ze weer die spotjes met dierenleed, de ezeltjes met gebroken poten half slingerend en toch nog vrachten dragen tot ze erbij neervallen – dood. Die laatste tijgers die worden gestroopt. De laatste van de mannelijke neushoorns van een bepaald type is dood. Weer een diersoort...

In de ban van de spelen, velen dan...mij boeit het niet zoveel...nee nee niet allemaal over me heenvallen nu, de reden dat het me namelijk niet zo boeit is het giga-schrille contrast van het land. Armoede, lompen, vergane hutjes waar nog in gewoond wordt ook. Het bedelen dat je amper in beeld ziet,...

(voor Nynke Laverman) Het is hoog tijd. Levensdronken en stuurloos struin ik door de dikke mistflarden, die over de sompige weilanden hangen. Met mijn groene laarzen bagger ik door de wegzakkende aarde. De kreten van meeuwen en kieviten dringen tot mij door en bieden mij houvast. Aan alle kanten...

Tussen de middag ga ik even met de honden naar het Blauwe Bos hier vlakbij in de buurt. Het is dan meestal het minst druk. De gezinnetjes zitten dan meestal thuis aan tafel – heel normaal op vaste tijden, aan de maaltijd. Het bos wordt dan meestal bezocht door de vrije jongens en meisjes en het...

Door mijn gesloten oogleden zie ik het morgenzomerlicht; het vraagt niet om toestemming het is er gewoon. Een rode waas afgewisseld met vlekken zwart ondefinieerbaar, lichtflitsen die op poppen en doven als waxinevlammetjes. De wakkerheid neemt in gradaties toe, de harde schijf gaat draaien en in...

...hangen in de winkelstraten overal groene slingers in de vorm van kristallampen, die vrolijk boven de kooplustigen hangen. Het heeft zoiets braafs, zo oppervlakkig opportunistisch, zo zoet als warme stroopwafels en rode port. Ik heb de mannen gezien, die het populair gedoe hebben...

Slenterend slinger ik mij tussen de groepjes zombies door, de trappenhal naar beneneden. Nog verdoofd door de intellectuele SM-praktijken die de prof op me losliet. Mezelf verwijten makend: heb ik nu echt zo slecht geleerd of is mijn brein gewoon een sadist? Ik ben nog volop bezig met mijn op...

In de trein kom ik een oude bekende tegen. Ze vraagt me waar ik naartoe ga. 'Op pad met een maatje, maar eerst gaan we chinezen.' Ze schiet in de lach. 'Nee, niet naar een Chinese massagesalon.' Ze legt uit: 'Weet je, mijn moeder is opgegroeid in de haven. Toen kwamen de eerste ...

Overal waar ik woonde bleven de reclamefolders bij mij binnenstromen, zich niets aantrekkend van mijn financiële situatie, nee, als geoliede botteriken bleven zij mijn postvakken blijmoedig en opportunistisch opvullen. Omdat ik soms tijdenlang teerde op die oppervlakkige flitsreclamepulp, heb ik...

Vandaag is het een helderej oktoberdag met kou in de lucht en met matig zonlicht; vandaag heb ik aangebeld op huisnummer 39 in de Gouverneurslaan; ik was dit al langer van plan. De laan ligt er schijnbaar nog zo bij als vijfendertig jaar geleden, maar opeenvolgende bewoners hebben het huis...

De stichting SIRE is het jaar 2019 begonnen met de campagne DOESLIEF. Met voorbeelden van onaardig gedrag houdt SIRE de mensen met 9 televisiespotjes, 18 radioreclames en vier posters, een spiegel voor, zoals bijvoorbeeld: “Jaarlijks wordt 8% van OV-medewerkers bespuugd” en “In 2018 is...

31 december. Ochtend. Met volle moed begin je aan een dag die volledig in teken staat van de daaropvolgende nacht. Alles is nog onbeantwoord en spannend: zul je deze nacht op tijd je bed zien, en zo ja, zal het wel je eigen bed zijn? Hoe dan ook, van een stevige 10 uur in de ochtend tot een...

Kadaverriviertje misschien wel. Grind en kiezelsteentjes en ijzer is de vloer van dit kleine kronkelende kadaverriviertje stromend door armoedige tijden van Drenthe. Liefelijk bent u ook, meanderend naar de eeuwigheid Visjes zijn altijd stil in je water. Heel stil. Behalve de vissenkinderen, in...

Fietsen? Ik doe het steeds vaker en laat de auto staan. Goed voor het milieu. Natuurlijk. Maar er zit nóg zoveel leuks aan vast. Ik ontdek van alles. Zoals onze fietswegen. Niks geen smalle rijwielpaadjes langs drukke autowegen. Nee, zelfstandige fietswegen die zich onafhankelijk van het overige...