Alle inzendingen over weiden

...moet noodzakelijkerwijs verder voeren. langs weiden waarin grijze, zwarte en bruine paarden hinnikend van zich doen horen, terwijl zich in de verte, aan de horizon, de contouren van een vorstelijk, majestueus landhuis aftekenen. Eens hoop ik mijn Beerze weer te zien, in een tijd die nog...

In de zwart-witfilm over de vijftiger jaren van de vorige eeuw, het tijdvak waarin ik geboren ben en dat me uit eigen foto's nog zo dichtbij lijkt; in die film die in het "Erfgoed Depot", een soort museum in Riel vertoond werd, waren weidse wolkenluchten te zien, veel braakliggend land, het...

Op het kerkhof aan de Hoflaan staan donkergroene statige sparren zij aan zij in een lange, plechtige rij, als om de grafstenen te beschermen en te bewaken..... Het is een mooie julidag en een licht briesje schijnt ons te willen strelen, maar voor mijn zwaar ziekelijke vriendin die naast mij...

Wat is de Veluwe Rijk aan groen Aan afwisselend groen Aan vergezichten Aan weidse vlakten Aan natuurlijke glooiingen Wat heb ik lekker gefietst Wat heb ik goed gelopen Wat heb ik enorm genoten Van ook die koffie to go Van dat appelgebak to go Van dat vaste zitje met rugleuning Ik...

Ten zuiden van de stad heeft zich voor mijn ogen een wonderlijk en wondermooi landschap ontvouwd, nadat ik mijn wandelgenoten van die avond ontmoet had op het terras van Café "Zomerlust"; een landschap dat zich er zonder meer voor leent geschilderd of beschreven te worden in passende, heldere...

In het midden van die zomer (was het juli of augustus en welk jaar was het?) stak ik, mismoedig en moedeloos, de grasgroene weide van het park over, waar de beide fonteinen bruisten en klaterden en hun waterpartij ten hemel stuurden. Dat ik het huis nooit meer zou kunnen betreden; het huis van...

"Ik kom voor meneer Janssens", verklaarde ik nadat ik de deur van het biljartlokaal in het Wijkcentrum geopend had. De genoemde persoon trad onmiddellijk naar voren uit de rij van heren die hun beurt zaten af te wachten rond de biljarttafel. Het Wijkcentrum "De Ypelaer" is opgetrokken uit...

...door bossen en heidegebieden, langs duinen en weiden. De vrouw die naast haar loopt en die een kameraad zou kunnen zijn, ziet zij niet, als was zij een levenloze ledenpop zonder gedachten, gevoelens of ervaringen. Zullen op een dag de gevoelens uit haar barsten als lava uit een vulkaan...

In het midden van die zomer (was het in juli of augustus en welk jaar was het?) stak ik, mistroostig en neerslachtig, de grasgroene weide van het park over, waar de beide fonteinen bruisten en klaterden en hun waterpartij ten hemel stuwden. Dat ik het huis nooit meer zou kunnen betreden, het huis...

...moet noodzakelijkerwijs verder voeren, langs weiden waarin grijze, zwarte en bruine paarden hinnikend van zich doen horen, terwijl zich in de verte, aan de horizon, de contouren van een vorstelijk, majestueus landhuis aftekenen, Eens hoop ik mijn Beerze weer te zien, in een tijd die nog...

...uit fijngevoelige handen geboren. Galmend gezang vloeit, soms lieflijk, soms stoer, over akkers en weiden. Men onthoude steeds de fiere naam Warmonderhof.

Een merkwaardig soort "verpleeghuis" bevindt zich vlakbij de drukke Ringbaan West aan de Eijgenraamstraat; vlakbij de drukke Ringbaan waar het onverschillige verkeer zich achteloos en roekeloos aaneenrijgt en voortspoedt in grote onwetendheid over wat zich afspeelt achter de schermen aan de...

...dorpen met hun eendere bebouwing, de zomerse weiden met de welgedane runderen; langs kerken, grasvelden, boerderijen, buurthuizen en scholen) besef ik: ik ben niet slechts wees, maar heb geen familie meer; degenen die om me heen stonden - ieder zo karakteristiek met hun eigen persoonlijkheid,...

(Tweede, herziene en uitgebreide versie) Als de ongenadige tijd zover is voortgekropen en voortgeschreden dat de bleekblauwe morgenhemel aan mijn venster verschijnt, weet ik, dat er appel voor me wordt geblazen...... God verhoede dat, ongezien en onbetast, de dodelijke ziekte al heeft...

Wat is de Veluwe Rijk aan groen Aan afwisselend groen Aan vergezichten Aan weidse vlakten Aan natuurlijke glooiingen Wat heb ik lekker gefietst Wat heb ik goed gelopen Wat heb ik enorm genoten Van ook die koffie ‘to go’ Van dat warme appelgebak ‘to go’ met slagroom Van dat...

"Auberge du Bonheur" is een benaming die veel goeds schijnt te beloven. Zou het Geluk hier zijn domicilie gevonden hebben, waar het nergens in de wereld thuis schijnt te zijn? Hoe dit ook zij, we vertrekken vanaf deze "herberg" om in het stervormig aangelegde park in de nabijheid te gaan...

De Intercity glijdt ongelooflijk gracieus en elegant onder de overkapping het station van Tilburg binnen en het krachtige, machtige voertuig mindert vaart en komt tot stilstand. De trein zal me op mijn bestemming brengen; het dorp Rijssen in de verre provincie Overijssel; een reis van anderhalf...

...de bocht van het water als een omarming en in de weiden die de rivier flankeren grazen rustig glanzend-zwarte en kastanjebruine paarden. Een versperring van prikkeldraad houdt ons onherroepelijk tegen en we keren terug op onze voetstappen. Weelderig doet het maisgele tapijt van boterbloemen...

...naar mijn geboortestad zie ik de welige weiden bezaaid met runderen langs de glinsterende rivier uitgestrekt liggen. Het is vroeg in september, een herfst breekt aan en ik vind het ongelooflijk hoe deze haast onaantastbare schoonheid in tegenstelling staat tot het hartverscheurende leed...

...allemaal tegen schitterende decors van lieflijke weiden, ruige bergen, romantische dorpen en paradijselijke valleien, gedecoreerd met alpinopetjes en gulle glazen wijn. De held van de zoveelste schone Tour was een Italiaanse etter (is dat geen tautologie?) met de naam Ricco. Een perfecte naam...

Ik denk er begin november altijd meer aan dan anders. De bruine bladeren op de grond, de mistige morgens, de nevel over de velden: lang zal ik niet meer leven. In deze herfstige tijden zijn er ook meer sterfgevallen dan in andere jaargetijden. Dat klein beetje neerslachtigheid is soms genoeg om het...

IN het Bildt, in het Noorden van de Provincie Friesland, waar zus Margreet woont op de boerderij, voelde ik me meteen thuis. Het is een weids landschap dat ik al kende van Noord-Groningen, maar dan Fries met een eigen karakter en taal zoals de Feetwarmers zingen. Ik kan me voorstellen als je er...

Toen ik nog een kind was, en de zee ver weg, zag ik soms, de enkele keer dat ik op een vakantie op een boot ging, naar Engeland of Scandinavië, meeuwen. Of als ik op de boot van Schiermonnikoog voer; meeuwen. Omdat ik ver landinwaarts woonde en eigenlijk toch weinig op vogels lette, waren meeuwen...

Waar ik eens het landschap zag, de wijde en weidse velden (het bezit van mijn vrienden), de vijver met het gladde, rimpelloze, onpeilbare water waarop een enkel waterhoentje bivakkeerde, ben ik weergekeerd. De trein was bij Nijmegen de beide beroemde bruggen, die de trotse rivier overspannen,...

...al zwaaiden lammetjes naar mij in groene grazige weiden. Een klein rood vlaggetje wapperde eenzaam in een kasteel vol met blauwe banken, stoelen, kaarsen. Zelfs de ornamenten zijn diep diep blauw. Rood vlaggetje kijkt mee met kleine pluche randjes die zacht voor mijn handen zijn als een dove...

Het is vandaag de laatste dag van het grote evenement dat de bevolking ieder jaar weer in haar ban houdt. We stappen uit bij het station en naderen de Heuvel. Een stoet van mensen is met ons op weg en in de verte zien we de halve cirkel van het reuzenrad al, gedeeltelijk bedekt door bosschages...

Het loopt vol in de bieb. Nog steeds een ontmoetingspunt van belang. De norse man met de buik stond al om tien voor tien voor de deur. Ook de mevrouw die nog wat stond te appen of smssen. Nu langzaamaan meer tweebenige verticalen met staarten, brillen, hoeden. Het is een bont volkje, dat...

Eens moest het ervan komen. We wisten het wel. Jarenlang heeft hij ons trouw terzijde gestaan. Nu is het einde in zicht. We hebben gewikt, gewogen en de knoop doorgehakt. Zelden liet hij ons in de steek. Maar toch, stel je voor dat hij dat wél zou gaan doen, kuren zou gaan vertonen… Dat moesten...

...de wereld, vanaf het begin der tijden. In de weiden eromheen grazen koeien en liggen ze vredig herkauwend hun bestaan te overpeinzen. Om vier uur sukkelen ze met hun zware uiers in een lange rij naar de melkmachine, geduldig wachtend op hun beurt om de romige melk te laten stromen. De haan...

Ik zeg u, de dagen zijn te lang, de nachten nog veel langer. En verdomme 's nachts als je wakker bent dan dreunt de waarheid binnen als paukenslagen tegen oogbollen. De sensoren staan wijd open de popmeters op maximaal, het komt binnen als een alles verwoestende modderlawine. Chaos en ruis en...