Autobiografieen

Vervolg op 'Het berouw'. Na de dood van mijn vader in 2003, had mijn moeder zijn erfenis die hij mij had nagelaten in de vorm van een legaat, op haar naam geparkeerd. Ik had het toegestane vermogen van een bijstandsmoeder belastingvrij op mijn rekening kunnen ontvangen. En dat wist ik niet omdat ...

Vervolg op 'De verboden waarheid'. Omdat ik geloof ging ik bidden om God te vragen of ik mijn moeder mocht zeggen dat ze een psycholoog nodig had. Na dat gebed zette ik mijn dagtaken voort en dezelfde dag nog viel mijn oog in een winkel op een tijdschrift met een artikel over 'dagboek schrij...

Vervolg op 'De verboden waarheid'. Moeder zat aan de tafel als een klein berouwvol oud vrouwtje. Haar dominantie was verdwenen. Maar het 'glibberige' niet. In de afgelopen dertig jaar hadden mijn moeder en ik vaker 'goede gesprekken' gehad waarin zij mij vertelde waar ze faalde en mij vroe...

Daar zat de verlegen Bjarne dan naast Kees Broodakker in zijn splinternieuwe blauwe auto. Hij was stil. Dat zwijgen was aangenaam. Bjarne voelde zich gelukkig met hem zo dicht bij zich. Plotseling begon Kees toch te praten. “Bjarne”, sprak hij, en toen viel er een stilte alsof hij niet verder ...

Vervolg op 'De verboden waarheid'. Ongeveer twee jaar eerder; de ruzie met mijn oudste broer. "Kijk daar woont je broer", zei moeder onderweg en reed voorbij. Ik stomverbaasd: "Maar waarom rij je dan voorbij?" Het was eenrichtingsverkeer. We lagen in een deuk van het lachen. Het was he...

Het werd de hoogste tijd de ontroerende liefdesbrief van Kees Broodakker te beantwoorden. Bjarne Gosse kon het niet. Die nieuwe wereld boezemde hem te veel ontzag in. Binnenkort kwam Peter Halm terug van vakantie. Hij had ervaring. Misschien kon Bjarne er met hem over praten en dan beslissen wat hij...

Vervolg op 'De verboden waarheid'. De dood heeft drie keer mijn pad gekruist. Als eerste toen ik een pasgeboren baby was. Ik moest met ondervoeding naar het ziekenhuis en moeder meldde dat ik niet wilde eten. Maar haar baby had honger. Moeder had me verwaarloosd. De tweede keer door anorex...

Deze moeder lijkt het leven te zien als een spel waarin mensen slechts pionnen zijn zonder gevoelens, zonder een eigen wil en overtuigingen. En die pionnen dicteert zij zonder gewetensbezwaar. Als het haar uitkomt hen te prijzen, doet ze dat, als het haar uitkomt hen te vernederen doet ze dat. Als h...

Vanwege zijn nieuwe werk kwam Maarten Wolvenknaap vaak bij de kapper. Hij had altijd een strak geknipte haardos, soms met een golvende kuif, of anders achterover gekamd zoals bij een filmster. Hij had nu ook voldoende geld om iedere dag andere kleren te dragen. Hij zag Bjarne zelden, nu hij het zo d...

Joop van Teil had weer een ansichtkaart gestuurd. Bjarne kon zijn handschrift niet goed lezen. Er stonden wat onleesbare zinnen op de achterkant. Op de voorkant stond de afbeelding van een giraffe. Een mooie foto. Bjarne legde de kaart in zijn bureaulade. Joop stuurde wel vaker ansichtkaarten uit Am...

Er vloog een zwaluw in de lucht. Die sierlijke zomerse vogel leek de jongeling Bjarne Gosse iets te vertellen over zijn dromen. Want had hij niet vreemde dromen gehad voor een jongeman van zijn leeftijd? Zijn dromen die hij had proberen te verwoorden in klungelige gedichten. Alleen maar voor het ple...

Drie uur lang had Bjarne, met Frits de kater op schoot, gedichten gelezen van bekende dichters uit het buitenland. Bjarne dacht weer aan Emma en haar veelzijdige belangstelling voor alles en nog wat. Emma hield van dieren en poëzie. Ze hadden het vaak samen over dieren en poëzie. Het wonderbaarl...

De uitbundige Emma bezorgde de verlegen Bjarne telkens een nieuw dilemma. Wanneer hij haar nodig had voor de liefde, dan was ze er niet, altijd op reis voor haar ambities. En als ze er wel was, bleek ze dikwijls opdringerig en hongerig naar aandacht voor zaken waar Bjarne nauwelijks verstand van had...

Peer kwam met grote passen naar de bar toegelopen en zag daar de twee mannen achterovergeleund tegen de muur zitten. Met een veldfles wodka aan zijn mond ging hij naast hen zitten. Hij had een mooi verhaal voor het laatste uur van het feest. Bjarne hoorde het aan, hij begreep de rode draad niet, Art...

Uit pure verlegenheid staarde Bjarne weer naar de vijver op het meesterlijke schilderij, dat aan de muur hing. Het leek alsof de sierlijke zilverwitte zwanen bewogen. Bjarne voelde dat Emma Petronella naar hem keek. De verlegen jongeman kon niet anders dan terugkijken. Ze keek naar Bjarne alsof ze h...

De bedwelmde Bjarne Gosse had een speelfilm vol met dieren-herinneringen in zijn gedachten. De geiten die ze vroeger thuis hadden toen ze met het gezin buiten de stad woonden. De honden die zijn moeder had uitgekozen om haar gezelschap te houden, wanneer ze alleen was omdat de kinderen naar school e...

Bjarne Gosse had tijdens het heerlijke diner niet veel gezegd omdat hij de Franse taal niet eigen was. Dat stoorde niemand. De aantrekkelijke vrouwen waren duidelijk in hun schik met zijn bescheiden aanwezigheid. Ze waren uitbundig en toonden in alle toonaarden hun eigenwijze schoonheid. Opnieuw dw...

Wat zou de stoere tuinderszoon Arthur van zijn blouse hebben gevonden? En hoe zou het met de charmante Kees zijn nu hij van school af was gegaan? Bjarne was een beetje over zijn eigen leven aan het peinzen in deze vreemde omgeving. Hij dacht weer terug aan de geestenbezweerder waar zijn beste vri...

Een bijzondere zaterdag in de stad Utrecht waar de jeugdige Bjarne Gosse die lente van het jaar 1982 verbleef: Natuurlijk was Bjarne een klein beetje zenuwachtig toen hij op weg ging naar het diner waarvoor hij was uitgenodigd in het huis van Emma Petronella. Het statige herenhuis waar hij in de ...

Bjarne gaf geen antwoord, aan zijn oogopslag was te zien dat hij in een roes verkeerde. Kees drong niet aan. Hij wist amper zelf hoe het was om volwassen te zijn. Het feest was nu volop gaande. De travestieten uit het vriendengroepje van Gerard gaven op de muziek van Grace Jones een show weg die m...

De vlotte Maarten kon het mooi vertellen. Even makkelijk geld verdienen met de handel. De verlegen Bjarne hoorde het aan, maar hij vertrouwde hem niet. Anita was nog steeds nadrukkelijk aanwezig, haar stem klonk zachter dan eerder op de avond. Er was warme groentesoep geserveerd door vrienden van Ge...

Bjarne liep opgetogen naar de plek waar het schilderwerk “Jongen telt snaren” hing. Hij had het glas met cider nog in zijn handen. Eindelijk kwam Kees Broodakker naar hem toe. Hij had een vermoeid gezicht en je kon zien dat hij iets teveel had gedronken. Hij zei iets onverstaanbaars tegen Bjarne...

“Eerst zien en dan geloven!” De stem van Anita klonk helder en duidelijk. Hoe ze op het verjaardagsfeestje van Bjarne terecht was gekomen, wist ze niet meer. Maar het was goed dat ze er was, ze bracht gezelligheid mee, met haar goedgemutste opmerkingen. Ze was in een gesprek gewikkeld met Maarte...

Het werd de hoogste tijd voor een nieuw verhaal in het leven van Bjarne. Een gebeurtenis die de moeite waard was om te herinneren. Zelf had hij nog niets in de gaten, maar zijn vrienden hadden al hun energie in de voorbereiding van het feest gestoken. Hoe moesten ze hem naar het huis van Jan Boter ...

De frivole Emma was opnieuw in Parijs, de hoofdstad van Frankrijk. Het was haar lievelingsstad. Bjarne Gosse was alleen met Frits in het grote huis aan het nadenken. Alhoewel het geen moment in Bjarne op kwam om Kees Broodakker daadwerkelijk uit te nodigen om met hem te slapen hadden zijn ondubb...

De schrijver Jan Boter was een charismatische man, met een donkere schaduw achter zijn zwarte lederen jas. Hij deelde graag zijn rijkdom met jongeren, die hij opnam in zijn schrijverscultuur, door over hen schrijven. Ooit was hij van plan om in de voormalige danszaal te gaan wonen, en de rest van h...

Frits de zwarte kater was in een ondeugende bui. Hij probeerde de leren bank van Emma te slopen. Bjarne kon hem niet de tuin in jagen, dus hij sloot hem op in de keuken om even af te koelen. De schade viel gelukkig mee, wat kleine krassen in het leer, van de krabbende kat. De plaid die in de woonkam...

Ik twijfel hoe ik mijn blog zal noemen. ‘Ende versaegt niet’ had ik bedacht. ‘Hallo’ reageert Woemi, ‘we leven wel in de eenentwintigste eeuw’. Zelfs Van Dale kent het niet vertelt ze me na enig googelen. ‘Dy January’ klinkt zo hopeloos. Zeker nu ik me de tweede alweer meld bij de ...

Maarten Wolvenknaap kwam op het bizarre idee om de muren van de voormalige danszaal donkerblauw te schilderen. Drie dagen was hij druk aan het werk om de ruimte klaar te krijgen voor feest en expositie. Het bericht dat Kees hem stuurde over het verdwijnen van de wildernis ten behoeve van een land...

Twee dagen later: Het was plotseling prachtig zomerweer in Utrecht. Bjarne genoot van de stilte in de tuin. Het leek wel of alle buurtbewoners op vakantie waren. Het was nooit eerder zo rustig geweest in de Utrechtse buurt waar hij verbleef in het huis van zijn hospita. De liefde had hem tot een...