Alle inzendingen, jaar 2009

We glijden in hoog tempo af. Dat is wat ik vind. Waar we jaren geleden nog discussieerden over het recht om niet te werken op zondag op grond van geloofsovertuiging, zijn we nu bijna zover dat we ons kruis onder de trui moeten gaan dragen. Het moet niet gekker worden! In Rotterdam staat een...

Als een CDA'er openlijk kleur bekent is dat meestal als hij of zij zonnebrand heeft.

Dit is het verhaal over iemand die het warm-nest-gevoel niet kent en voor wie het brood overal hetzelfde smaakt. Maar het is ook het verhaal over iemand die het warm-nest-gevoel zoekt en deel wil zijn van een warm nest. Een verhaal geschreven onder een anonieme naam, omdat het mijn eigen verhaal...

De lerares Nederlands werd ons slachtoffer toen we haar "blij" gemaakt hebben met een abonnement op de Veronicagids. Ze weet waarschijnlijk tot de dag van vandaag niet wie haar dat genoegen (aan)gedaan heeft. Tijdens de gymlessen waren het altijd dezelfden die de basketbal niet op de basket...

Ik keek kort haar kant op. Ze keek me vluchtig aan waarbij er een kleine glimlach op haar gezicht verscheen, maar boog haar gezicht snel weer richting haar tekenopdracht. Het viel me op dat iedereen met z'n tweeën aan een tafeltje zat, maar Gabriëlla zat alleen aan twee tafels. Dat bleek niet...

~ DEEL 4 ~ Ik werd overmand door verlegenheid en zocht naar woorden om de stilte te doorbreken. Ik zou haar het liefst willen zoenen, maar mijn verdraaide verlegenheid hield me tegen. Tegelijkertijd voelde ik me schuldig, want misschien verwachtte ze juist dat ik haar zou zoenen. De mooie...

~ DEEL 5 ~ Het hart schoot me in de keel. Mijn moeder die de aardappels stond af te spoelen keek me aan en zei: “Neem jij maar op, want ik heb m’n handen nat”. Het gerinkel klonk als een haast kwaadaardig lawaai. Voordat de telefoon voor de vierde keer rinkelde pakte ik gehaast de hoorn...

Witte boorden criminelen, graaiers verblind door hebzucht en begeerte die waarheden verzwijgen en leugens verzinnen, hun zakken vullen en ongestraft schuld en puin nalaten aan het volk. Ergens verkwanselt op dit moment zo’n onmens weer een oud Nederlands bedrijf voor eigen gewin en dat van zijn...

We rijden langs verkeersongelukken en hebben meelij met de slachtoffers maar tegelijk zijn we opgelucht dat wij er niet bij betrokken zijn. De kans dat ons iets ernstigs overkomt is klein, het overkomt altijd anderen. Tot we op een onverwacht moment met een onwezenlijk gevoel of erger in de berm...

Ik ben parfumeur, in m’n vakkring Neus genoemd. Heel m’n leven staat in het teken van m’n neus, die verzekerd is voor een miljoen. De wereld bestaat voor mij uit geuren; mens en ding laten moleculen achter die ik oppik met m’n neus. De rechter knikt bevestigend: ‘het is een knaap’. ...

De oude man met zijn uitgeteerde lichaam ligt al dagen met een van pijn vertrokken gezicht op zijn dood te wachten; zijn echtgenote moe en depressief belt weer eens de huisarts met dringend verzoek iets tegen de pijn, iets tegen het ondragelijke lijden te doen. Hij belooft gelijk in actie te...

De miniramp gebeurde enkele maanden voor ik in dienst trad. Metaalgroothandel R gaf als relatiegeschenk een roestvrijstalen sigarettenaansteker met daarop een rode snijbrander gegraveerd. De aansteker was niet goed afgesteld en er ontstond een steekvlam die snor, neuspuntje en wenkbrauwen van de...

De directeur heeft genoeg van het aanhoren van verzinsels van het personeel waarom ze weer eens te laat op het werk komen en hoewel er originele verhalen bij zijn moeten ze gewoon de waarheid zeggen, namelijk dat ze zich hebben verslapen maar, dat doet niemand verslapen zien verlaters als...

Janneke – intelligent en charmant - was mijn lagereschoolliefde. Ze had iets wat ik nu sensueel noem; dat begrip en gevoel kennen we niet op die leeftijd. Ze was populair en flirtte met anderen, dan wendde ik m`n blik af om m`n gevoelens te sparen, trok mij terug achter een schild zo dik als een...

'De man is dood, U hebt hem doodgeslagen verdachte, er zijn meerdere ooggetuigen'. 'Welnee, meneer de rechter, hij is gewoon omgewaaid toen ik met m’n armen zwaaide en hij is buiten mijn schuld op z’n hoofd gevallen. "Het is m’n geloof, het staat in onze heilige boeken, die zo oud...

Cavaleristen van het Franse leger van voor WO1 legden paardenzadels op vochtige plaatsen, want uit ervaring bleek dat daardoor ontstekingen van de paardenrug onder het zadel werden geremd. De jonge legerarts Duchien onderzocht het fenomeen en ontdekte dat bepaalde schimmels werkten als...

Een pop, voorstellend een heks op een bezemsteel gekleed in het zwart met lange kromme neus en wapperende zwarte haren, hangt in m’n werkkamer. Het is een souvenir uit het veen in mijn geboortestreek, waar m’n grootouders ‘de witte wieven’ zagen zweven boven drassig veenland. Niemand waagde...

Ik zit aan de stamtafel met Lucas, een stamgast van middelbare leeftijd, antropoloog aan de vrije universiteit van Amsterdam. Rechts van mij schuift een boom van een vent aan, een dertiger met kaalgeschoren hoofd; als hij zijn glas opheft zie ik op de binnenkant van zijn onderarm het embleem van de...

Op zijn bureau staat een ouderwetse schemerlamp met perkamenten kap, die niet past bij het moderne interieur. Als hij weggeroepen wordt en ik tijdens zijn korte afwezigheid door het kantoor loop, valt mijn oog op een tomaatkleurig nummer aan de achterkant van de kap die mij doet denken aan een...

De chemie raakt uitgewerkt, vuur van de passie dooft en liefde gaat over in vriendschap of partners groeien uit elkaar en leven in ergste geval in staat van oorlog; ik zag het zo menigmaal. Hij kijkt naar de vrouw met wie hij ooit gepassioneerd de liefde bedreef; hij verdraagt haar...

Door teruglopend kerkbezoek is het dorp te klein geworden voor een eigen priester. God stuurt priester William Brillemans elke zondagmorgen uit de stad naar het dorp. Zijn bijnaam ‘De grote zalver’ heeft William volgens de koster van de dorpskerk verdiend omdat ouderen met pijnlijke gewrichten...

‘Dag Henri’, zegt een stem die overal vandaan komt. ‘Dag’, zeg ik reflexmatig, zonder iemand te zien. ‘Noem mij Gaby’, zegt de stem, ‘ik ben Gods boodschapper’. Het duurt even voordat ik, van verwondering bekomen, functioneer. ‘Gods boodschapper?’, herhaal ik, ‘kom ik...

Al dertig jaar lang zoekt Jack - zwarte schaap van de familie die wel eens wat zou laten zien - in de outback van Australië naar goud. Hij leeft langs een ondiepe rivier en zeeft goudkorrels uit rivierslib. De opbrengst is voldoende voor de allereerste levensbehoeften; hij mag niet ziek worden...

Wandelend op de Croeselaan beeindigt mijn verloofde in enkele woorden onze relatie; ze zegt dat ze al enige tijd twijfelt en dat was dat, ze gaat de hoek om en verdwijnt uit mijn leven. M’n vriend Floris zit tegen over mij en krijgt m’n emoties over zich heen en moppert: wat een egoïstisch...

Elektronicus Martin, dierenarts Wiebe en Hans eigenaar van het dierencrematorium; drie vrienden van middelbare leeftijd, die met elkaar optrekken sinds de kleuterschool en bekend staan als de drie musketiers vanwege het kattenkwaad dat ze uithaalden in hun jeugd. Ze zien een documentaire op tv...

Elk dorp heeft wel een handige alleskunner, die zichzelf allround vakman noemt. Wat hun ogen zien kunnen hun handen maken, helaas gaat hun handigheid soms ten koste van de kwaliteit, wat ze maken is dan gelijk aan reparatie toe. In ons dorp is dat Hoze, zijn ouders waren uit Oost-Europa gevlucht...

Lisa van het landgoed Hogenborg en Anton student filosofie kunnen aan niets anders denken als aan elkaar. De liefde ontbrandt in alle hevigheid en de exotische drug die de geest drogeert maakt de wereld beter dan hij is, lawaai wordt muziek, het kleurloze krijgt kleur en vermoeiden worden vitaal....

Het loopt uit de hand in dit land, met die nooit eindigende woningnood, er trekken zelfs mensen bij mij in omdat ik wat ruim woon. Ik zit de hele dag in mijn werkkamer te schrijven en het huis staat inderdaad praktisch leeg; verlaat ik mijn kamer loop ik voortdurend een vrouw tegen het lijf, ik...

Na doorgezakt te zijn met een stel vrienden in het stadcentrum, wacht ik nog een poosje, voor ik in de auto stap en via de IJtunnel de stad verlaat. De politie kent mij en mijn auto, ze zouden me aanhouden en controleren op alcohol, het zal niet de eerste keer zijn dat ik een nachtje op het bureau...

Ik zit bij de vijver in het park. Er zit een jongetje van een jaar of acht te vissen. Ellebogen op z’n knieën en de kin in z’n handen. Ik krijg de indruk dat hij niet op zijn dobber let, maar diep in gedachten verzonken is, minuten lang zit hij roerloos alsof hij uit hout gesneden is, hij doet...