Verhalen

De heersers van het heelal waren eens op Aarde en daar vernamen zij van het bestaan van mannen. Omdat nergens op hun andere werelden dat soort wezens voorkwamen, wilden ze weten wat die mannen dan wel mochten zijn. Ze vervoegden zich bij de wijze Hulda, die er om bekend stond dat ze alles wist en ze...

Zij vloekte langdurig in het Farsi en ik verstond “smerige hond” in een litanie van woorden, die bekend maar verder onvertaalbaar klonken. Gelukkig bleek zij ook Engels te verstaan, want toen ik zachtjes “dirty dog” zei, verontschuldigde zij zich onmiddellijk met “I’m so sorry, I didn’...

Ik herinner mij dat het half zeven was toen ik naar de klok keek. Een stationsklok, die hoog verheven boven de drukte van het vrijdagavondvolk hing, tegen de kale achterwand van het etablissement. Eens de wachtkamer van een station, nu de verzamelplek van mensen die hun kantoorweek er weer op hadden...

er was eens een heks en zij woonde op een eiland aan de voet van een berg op een zolderkamertje daar waar de weg ophoudt en het verhaal begint. weet je wat zij zoal doet de hele dag ze betovert kinderen tovert kinderen uit mensen stopt ze in haar hart en neemt ze mee overal naar toe ...

Peinzend leun ik tegen de post van de kast en bekijk de bovenste planken. Oude spullen, ooit daar weggezet. Komen wel weer eens van pas... Ik hoor telefoneren: mijn oudste met zijn vriendin. Wat er wordt gezegd versta ik niet; waarover het gaat weet ik wel. Het leek allemaal nog zo ver weg. Oh n...

Het is maanden geleden dat zij hem leerde kennen via internet. In de moeilijkste en meest verwarrende periode van haar leven werd hij een vriend waarbij ze al haar ellende kwijt kon. De eerste keer dat ze zijn stem hoorde was vlak voordat ze met haar man op vakantie ging. Iedereen vroeg haar waaro...

sommige catastrofale situaties vragen om duidelijkheid, komen in een fractie van een seconde tot uitbarsting: je slaat met je hand door een vensterruitje en dan ligt alles vol bloed en roodbesmeurde glasscherven; je valt uit een raam en breekt hier en daar wat botten, schaaft hier en daar wat ve...

Tijger loopt door het bos. Een zachte wind brengt de geur van het voorjaar met zich mee, en fluistert zacht door zijn vacht. Zijn grote poten lopen geruisloos door een dikke laag mos. Zijn ogen glanzen en lijken een licht te verspreiden dat van binnenin lijkt te komen. Zijn staart zwaait loom achter...

Alphons Becker stond in de stad bekend als een gevaarte dat geen strobreed in de weg gelegd mocht worden. Zijn verschijning deed dat niet in eerste instantie vermoeden, hij had dunne benen, een licht gespierde torso en een zachtmoedig rond gezicht. Bij sociaal ontij richtte hij zich hij op om zijn ...

Varamihira, de beroemde astroloog liep op een avond door het park achter zijn huis. Hij wandelde langs de gesloten lotusbloemen, staarde in de hemeltrans en struikelde toen over een kikker. De kikker kwaakte klagelijk en Varamihira verontschuldigde zich: "Och, kikker. Het spijt me. Ik zal in het ve...

Het was ongeveer in 1965, ik was 14 of 15 jaar, toen een leraar op de technische school voor de klas de volgende woorden sprak, die ik nooit vergeten ben: ‘Als iemand mij 30 jaar geleden had gezegd: "over 30 jaar kun je in je huiskamer naar een voetbalwedstrijd kijken, die in Rusland gespeeld wor...

Als ik stop, zal het allemaal veel beter gaan, zei hij. Maar waarom stop je dan niet, vroeg een stem. Een tweede stem, met duidelijk meer impact dan de eerste zei dat het maar eens gedaan moest zijn met al die zever. Stoppen kon iedereen, gestopt blijven bleek de kunst. Velen hervallen in ouwe koe...

Zondagavond, half twaalf. Ik wacht. Een beetje gespannen, benieuwd naar hun verhalen. Frisdranken en hapjes staan klaar… Dat zal er wel ingaan na zo’n avond. De sleutel in het slot. Daar zijn ze! Wat luidruchtig stappen ze binnen: vier zonen, twee schoondochters en mijn man. Schorre stemmen la...

Sietse Ligthart had in zijn 49-jarige leven nooit veel geluk gekend. Weliswaar was hij nog redelijk goed gezond en daarvoor moest hij blij en dankbaar zijn (dat had dominee Wiggersma kort geleden zelf nog tegen hem gezegd) maar het viel niet te ontkennen –waarom doekjes erom winden?- : Sietse was ...

Het grootste deel van mijn leven speelt zich thuis af en dan met name in de woonkamer. Ik ga zelden uit en nooit op vakantie. Ik kan mij goed vinden in een uitspraak van Gerard Reve: "Ik ben geen man voor reizen. Ik blijf liever thuis waar het mij veilig voorkomt en ik met rust gelaten word." Z...

“Willemien, heb je die geweldige stunt gezien, die Paul Witteman heeft uitgehaald? Hij somt in een column de leden van het nieuwe kabinet op, herhaalt de namen tot in het oneindige van het stukje en zet er ‘Charisma’ boven. Dat is toch geniaal. Dat is toch stof, waar je nooit meer van kan slap...

Een vriendin van mij heeft MS. Ze kan nog best een beetje uit de voeten, maar uitgebreid winkelen of een fikse wandeling maken is er niet meer bij. Ze ziet ertegen op als tegen een berg, toch ontkomt ze er niet aan: de rolstoel doet zijn intrede. In de weekeinden gaat ze met haar man op pad. En soms...

Mijn lichaam golft door de stralende tunnel. Een helderheid doorschijnt alles en na het openen van mijn ogen blijk ik in een roeiboot te liggen. De oude man kijkt me geïnteresseerd aan. Ineens begint hij te praten. Zijn stem klinkt vertrouwd. "Nog nooit meegemaakt dat een zelf bij de eerste helf...

Ooit scharrelden er vier dreumesen door het huis. Dat was de tijd dat ik ogen van voren en van achteren moest hebben; één paar handen was maar aan de krappe kant. Uitslapen? Ho maar. Daar kregen we de kans niet voor. En toch, 's avonds om zeven uur, konden we tegen elkaar zeggen: ‘Hè, hé’ en...

Het is nog vroeg, er schijnt nog geen zon en het is nog koud. De zon zal zo gaan schijnen, maar nog even rust, geen zon, donkerheid. Ze kan niets zien, ze kan niet kijken. Ze klapt, de lamp gaat aan. Hij straalt, hij schijnt, op mijn hoofd, op mijn gezicht. Ze kijkt naar buiten, twee stralen komen b...

Niemand is perfect, dat kan en hoeft ook niet, maar je kunt wel rekening houden met elkaar en met elkaars gevoelens. Tuurlijk is dat soms moeilijk en waar het om gaat is ’t volgende... Ook ik ben eerder getrouwd geweest en heb uit dat huwelijk drie kinderen. Een echtscheiding volgde na 10 jaa...

Ineens was je er weer, ik keek in jouw ogen en liet me verdrinken, meeslepen in een gevaarlijk avontuur... Wat doe je nu weer bij mij... wat doen jouw handen op mijn heupen... jouw mond op die van mij... Wat doen mijn handen in jouw haar en over jouw lijf... Wat doe jij met mij? Wat? Ik kijk je a...

Ik hou zo veel van jou, jou alleen, hoe dom en naief het ook is ik hou van je en ik kan er niks aan doen... Kon ik het gevoel maar tegen houden of in ieder geval bedwingen, zelfs dat kan ik niet, ik laat me gaan, wat ben ik dom. Dom omdat ik van jou hou? Omdat ik me laat gebruiken door jou. Ik ...

Ik hou een foto in mijn hand. Mijn ogen glijden over de kleuren, de vormen, tasten het papier af met hun gretige blik. Mijn handen laten hun vingertoppen over de lijnen gaan, snel, vluchtig, ik heb mezelf net op tijd in de hand om te verhinderen dat mijn lippen het spelletje meespelen. De man, jo...

Loom zit ik onderuit gezakt op de bank. Een flesje ijswater in mijn ene hand, de afstandsbediening van de stereo in de andere. Het is een warme dag voor Nederland in deze periode. Buiten spelen kinderen op straat, fietsen, stepjes, waterpistolen… ik hoor het gelach en geschreeuw en dat doet me er...

Dit gebeurde ruim tien jaar geleden: Vragend kijken mijn twee jongste zonen elkaar aan. ‘En wat doen wij?’ Blijven we hier nog even of rijden we vast mee? Dan kunnen we thuis nog even met vrienden op stap’. Is het een beschermengeltje dat hen doet besluiten niet bij hun oudere broer in de a...

Niemand weet dan ook uit hoeveel stukken dit concertstuk bestaat en niemand weet of er levensliederen in ten uitvoer worden gebracht met veel noten op de zang………of juist weinig. Het concertstuk van onze moeder klonk bij ons altijd als muziek in de oren. Geen valse noten, geen verschi...

Toen de leerling van de wijze Echousa vroeg wat de zin is van geduld verzon de wijze die dol was op absurde dingen het volgende experiment. Zij zette de leerling in een duistere kamer slechts verlicht door een enkele vuurvlieg. Onder het gezoem diende de leerling zich te concentreren op het volgen...

Terwijl rode, blauwe en anders gekleurde politici tientallen bomen opzetten over hoeveel gram drugs de modale Belg op zak mag hebben, is het voor de schuifelpatiënten, die een zwaar antibioticum willen om van dat druipneusje af te geraken, nummertje trekken geblazen in de wachtkamer van de maandagm...

Ellende, terreur, misdaad… De kranten staan er bol van. Maar al die aardige, leuke, gewone, gezellige mensen? Dáár lees je niet over. Dát is geen nieuws. En ik denk aan die onbekende meneer die ons zomaar verrast. We maken een fietstocht door groene polders en langs weidse wateren. Even puff...