de vuurvlieg
Toen de leerling van de wijze Echousa vroeg wat de zin is van geduld verzon de wijze die dol was op absurde dingen het volgende experiment.
Zij zette de leerling in een duistere kamer slechts verlicht door een enkele vuurvlieg. Onder het gezoem diende de leerling zich te concentreren op het volgende verhaal, dat Echousa in haar moeilijk leesbare handschrift op een beduimeld velletje had neergepend:
Meester Shu wilde eens weten of genot groter of kleiner dan lijden was, als het in een zelfde omstandigheid wordt ervaren. Shu verduisterde zijn kamer en sloot zich er in op met een vuurvlieg. Het kleine lichtje van de vlieg in het duister verschafte genot, het gezoem van de vlieg lijden. Zo zat Shu de hele nacht in de duistere kamer. Het genot van het lichtje gaf een beetje rust in de voordurende irritatie over het gebrom. Shu weifelde en probeerde vol te houden, maar op een gegeven moment hield hij het niet meer uit en opende het raam. Juist viel daar de eerste zonnestraal naar binnen. De zenuwachtige vlieg baande zich gelukkig een weg naar buiten. Haar gezoem ging op in het geruis van de bladeren en haar licht loste op in de zon. Hoewel Shu geen oplossing had gevonden, vormde zich een weldane glimlach op zijn lippen.
Heel de nacht was de leerling bezig met dit verhaal, want het licht van de vuurvlieg was erg gering en het gezoem daarbij leidde hem erg af. Maar toen hij las dat Shu het raam opende, stond hij op en deed hetzelfde.
Echousa stond daar achter al klaar en vroeg: Wel, weet je je antwoord nu?
De leerling antwoordde daarop: Geduld betekent dat je aan weinig genoeg hebt, maar in het vervolg lees ik dit verhaal liever bij zonlicht.
Geplaatst in de categorie: filosofie