Summermood
Loom zit ik onderuit gezakt op de bank. Een flesje ijswater in mijn ene hand, de afstandsbediening van de stereo in de andere.
Het is een warme dag voor Nederland in deze periode. Buiten spelen kinderen op straat, fietsen, stepjes, waterpistolen… ik hoor het gelach en geschreeuw en dat doet me ergens aan denken, ik weet alleen even niet aan wat.
De muziek stopt, de CD is afgelopen. Ik druk weer op play, er is iets in die muziek wat me bekend voor komt… ik kan het alleen even niet plaatsen. En als de eerste tonen mij bereiken sta ik op om mijn flesje bij te vullen.
Er zoemt al een tijdje een bij wanhopig tegen het raam, zoekend naar een plekje waar hij naar buiten kan. Ik word gek van het gezoem, en vind het ook wel zielig, dus ik pak hem op en breng hem naar buiten. Als ik het balkon op kom, krijg ik bijna een waterballon op m’n kop. ‘sorry!’ roept een wat onhandig uitziend jongetje. ‘tis wel goed’ roep ik terug. Ik hoor een vliegtuig overvliegen… ik associeer het met iets, alleen wil mijn hoofd er even niet opkomen.
En dan bel jij, en je vraagt of ik kom. Eten, zwemmen, zoenen, dat maakt je niet uit. Ik wil alledrie wel graag. Vanuit jouw huis lopen we naar het meer, hand in hand, maar dat is te warm dus laten we los, we kijken alleen nog maar verliefd. We eten soft-ijsjes, en terwijl ik probeer het ijs van mijn neus te vegen zeg je zacht: ‘ik hou van je,’ en dan zoen ik je. Nu heb jij ook ijs aan je neus, maar dat maakt niet uit. We springen in het water.
Ik ben weer thuis, ik doe mijn natte bikini uit en spring in een zomerjurkje dat zo aan rafels is dat ik hem vaak als pyama gebruik. Weer zet ik de CD-speler aan. De zwoele mannenstem komt mij tegemoet en opeens hoor ik het ene zinnetje dat alles oplost en waar ik even niet op kon komen vandaag:
“…something tells me summer is on it’s way”
Geplaatst in de categorie: jaargetijden