Verhalen

Kort geleden hoorde ik de schrijver Springer (die ik overigens niet ken en van wie ik nog nooit wat gelezen heb) op de radio zeggen dat een schrijver er altijd aan moet denken dat hij de lezer niet mag vervelen en dat hij of zij daarom zo kort en bondig mogelijk moet schrijven. Nu ben ik geen schr...

Eigenlijk hield Sietse Piekstra niet van treinreizen. Treinen waren ongezellig. In films over vroegere tijden zag men wel eens treinen, die nog gezelliger en knusser waren ingericht dan menige woonkamer, maar dat was er nu niet meer bij. De regering en de NS riepen wel om het hardst dat de mensen ...

De enkele dagen overvloedige regen die we hebben gehad, veroorzaakten op diverse plaatsen in het land – en ook erbuiten –schrijnende menselijke ellende. Afgezien van de grote schade aan huis en huisraad betreurden we ook het verlies van mensenlevens. Kleine oorzaken wellicht maar met nefaste gev...

In Toffeeland heerstte een machtige tovenaar. Alle toffeevooraden moesten aan hem worden afgestaan. Soms lukte het dappere rovers om de voorraad terug te halen. Maar op een dag werden de rovers in het kasteel van de tovenaar opgesloten. Slechts één rover wist te ontsnappen; hij moest de ander...

Het is niet leuk als iemand over straat: HE EVERZWIJN!! roept.. Dan denk ik eerst,omdat ik toevallig niet zo'n graatje ben als jij, hoef je me toch niet uit te schelden... Maar dat zeg ik natuurlijk niet, want dat durf ik niet... Ik fantaseer weleens dat ik ook zo eruit zie, dat ik alle truitjes...

Zuchtend liep ze, zoals ze altijd liep, sloffend naar de keuken. Alles was fout en niets leuk. En wat haar betrof zou dat nooit anders worden. Want wat moest zij zonder haar zelfbeklag? Haar eeuwige gezeur en geklaag? Natuurlijk voelde ze zich niet goed! Zij, moeder van een aantal kinderen van een a...

'Hoi schat, ik ben thuis hoor,' zegt Paul zonder stem verheffing. Hij trekt zijn jas uit en hangt deze aan de kapstok. 'Wie is daar!' roept Lea vanaf de zolder. 'Dat ik thuis ben!' roept Paul terug. 'Oké,' schreeuwt Lea, 'ben nog even bezig met de was, kom zo beneden, zet maar vast wa...

De kleinste jongen draagt nog een muts. Hij heeft van gel geen kaas gegeten, zijn haar is gewoon zijn haar en hij is wie hij is, zonder bewustzijn van het beeld dat zijn verschijning bij anderen oproept. Het is een muts met bretonse strepen en hij is kletsnat. Toch houdt hij hem op, want de rege...

Lieve Opa en Oma, Zo makkelijk als het is om te zeggen: gefeliciteerd met jullie 60-jarig huwelijk, zo moeilijk vind ik het om te voelen hoe bijzonder dat is. - Ik was een kind van een jaar of acht (jullie waren al 29 jaar getrouwd), toen ik van iemand een kammetje kreeg. Ik weet het nog goed, ...

Hij sloot zijn hand om de mijne. “Het spijt me,” zuchtte ik terwijl ik mijn hoofd tegen zijn schouder legde, “ik had je nodig. Ik heb je nodig.” Hij knikte en kneep zachtjes in mijn hand. “Ik weet het, Suzanne, ik weet het.” De tranen liepen over mijn wangen en ik hief mijn hoofd op. ...

Mijn buurman die jaren geleden naast mij woonde, was een aardige man, maar al te snugger was hij niet. Op een dag kwam hij bij mij met de mededeling: ‘Ik ga een meisje zoeken’. Hij straalde er zo bij dat het wel leek of alles al in kannen en kruiken was. Toen ik hem vroeg wat hij precies van p...

Minash-el is de grootste, de sterkste. De kleine mensen van zijn volk vereren hem mateloos sinds hij de enorme kinderrovende zwarte rat Chabel heeft verslagen. Toch overheerst angst zijn hele bestaan. Slechts een kwestie van tijd... Gehuld in de maliënkolder van zijn befaamde vader ging hij de ...

Hallo pa, gaat alles goed? Geniet je van de rust of is het daar niet zo stil? Ik heb geen idee hoe het daar is, sorry....ik wil het nu nog niet weten... Het eeuwige rusthuis is al aardig gevuld. Oma, jouw moeder, opa, jouw vader en zoveel anderen. Heb je tante Suus al gezien? Ze is afgelope...

''Wat is er toch mis met jou, wat ik ook doe, je hebt er altijd wel iets over te zeggen. Kun je nou niet voor 1 keertje gewoon blij voor me zijn? Zolang heb ik ervoor gevochten me niet te laten misleiden door de mening van anderen, ik dacht dat ik alles achter me had gelaten, maar met jou in mijn ...

Ik verlang zo ongelooflijk veel naar haar.... Alles beeft als ik in gedachten dat lieve gezicht aanraak en voorzichtig mijn andere hand op die fraaie heupen leg. Had ik maar tien handen zodat ik haar overal zou kunnen strelen. Tergend langzaam bevrijd ik de knoopjes van hun opgesloten bestaan. D...

Is er iemand die weet wat te doen als z’n hele wereld uiteenvalt? Is er één persoon die ongeraakt zou blijven? Is er een ziel die sterk genoeg is om dat te dragen, is er een hart dat niet zal breken? De mens is sterk, hij overleefde natuurrampen, waarvan niemand anders de schuldige is dan hij...

(column van (oud)weerman Henk van Dorp, van wie we toestemming kregen af en toe een column van zijn homesite te plaatsen) Ik ben gezegend met twee wolken van dochters. (Mensen die zeggen 'Ik heb twee kinderen' verdienen het met argwaan te worden bekeken.) De oudste lijkt in nogal wat opzichten ...

Buiten is het donker. En erg koud. En het is diep in de nacht. Jip ligt in bed. Hij slaapt. Maar dan ineens: Boem, boem, toet, toet! Boem! Wat is dat? Jip wordt wakker. Hij zit rechtop in zijn bedje. En hij wordt erg bang. Want het is zo'n lawaai. Ze schieten. En hij hoort een boot in de ve...

De volgende grap die ik eens in een boek van Jan Cremer las, vind ik nog altijd ‘onbetaalbaar’. Iemand vraagt aan een man: ‘Wat vindt u van Rembrandt?’ Antwoordt die man: ‘Ik weet niet, ik hou niet van sport.’ Hieraan moest ik denken toen ik enige tijd geleden op de verjaardag van...

Een meisje, met een gezicht nat van tranen en een verbeten, gekwetste trek op haar gezicht. Een jongen, een stuk groter dan zij, hoog boven haar uittorenend, die glimlachend op haar neerkeek. Ze sprong tegen hem op als een schaap tegen een leeuw en haar vuisten beukten op zijn borst. Haar mond kre...

Soms heb ik het idee, dat ik door een gemeen bos loop, een groot donker bos, met grijptakken. Ik loop, ik ren, ik kruip, ik spring, maar wat ik ook probeer, de takken krijgen me altijd te pakken. Ze laten me niet met rust. Ben ik net weer een beetje zelfverzekerd, heb ik net weer wat vertrou...

Onderzoekend keek ze de jongen in de ogen. Ze wist niet wat ze van hem denken moest. Eigenlijk wist ze nooit wat ze van hem denken moest. Hij was zo mysterieus, zo geheimzinnig. Ze voelde zich waanzinnig tot hem aangetrokken. Hij sleepte haar door alles heen. Ze hadden nu 2 maanden een rela...

Een dappere, Afrikaanse zonnestraal priemde door een kier in de stalen golfplaat. Verveeld opende Jara haar gitzwarte ogen en zuchtte, alsof zo alle ellende haar lichaam zou verlaten. Maar zelfs de nooit opgevende angst ontbrak het aan moed om haar lichaam te ontvluchten. Haar gammele barak rammeld...

Het trieste relaas op T.V. naderde zijn hoogtepunt. Zeg maar liever 'dieptepunt'. Als verstandige man van 40 verborg ik op dat moment de vrijkomende emoties voor mijn moeder die de glinsterende tranen van haar wangen depte. Toen de film begon zei ik nog : "Ma, is er nou echt niets anders?......

Het eerste wat me opviel toen ik in zijn ogen keek was de vorm van zijn pupillen, ze waren groot, namen bijna bezit van zijn hele oog en het alleropmerkzaamste, ze waren vijfhoekig. Toch spraken ze rust uit, een rust die in geen enkel schepel op aarde te vinden was. Ik ging naar hem toe en bekeek ...

Het lijkt alsof niks me meer interesseert. Het leven gaat door, kabbelt zachtjes verder. Rimpeltjes die insluiten wat ik denk, wat ik voel, om er maar geen aandacht aan te hoeven besteden en er voor te zorgen dat het vooral niks verandert. En het verandert ook niks. Behalve dat ik met dagen zit ...

‘Ga je mee?’ vroeg hij. ‘Waarheen?’ vroeg ik. ‘Dat zie je wel. Ik zal je wel leiden…’ ‘Ahh, vertel het me! Mag ik zelf ook sturen?’ vroeg ik. ‘Je kan het proberen,’ zei hij, ‘maar het lukt je vast niet…’ ‘Wat gaan we dan allemaal doen?’ wilde ik weten. ‘Je kan...

Max was keurig. Zijn keurigheid was het gevolg van alle handelingen die hij op een dag verrichtte en alle gedachten waardoor hij zich liet leiden. Die gedachten had hij met strengheid afgericht zodat ze hem ten dienst zouden staan bij het bereiken van voorspoed in zijn leven. Bij het krieken van...

De labo-onderzoekkosten voor de vrouwen die aan in-vitrobevruchting (IVF) willen doen – weliswaar tot zes pogingen beperkt – worden binnenkort in België terugbetaald door het ziekenfonds. “Allez, madammeke als het dàn nog niet gelukt is, ja dan moet je maar zelf voor het volle pond opdraa...