Verhalen over verhuizen

Zo word ik geconfronteerd met een kennisje dat gaat verhuizen en wat is er vervelender dan je hele leven in te moeten pakken, alles door je vingers te laten gaan, in dozen te stoppen ect.ect. Het opzeggen van haar huurwoning is natuurlijk geen probleem, immers zijn er vele wachtenden op de lijst...

Een hobby? Zeer zeker niet en ik hoef alleen maar aan onze eigen verhuizing te denken om spontaan een verhuis-fobie te veroorzaken, want oh wat heb ik er een enorme hekel aan, temeer daar ook ik altijd zei: ik ga hier niet eerder uit dan in een kist! Maar ja, ik ben niet alleen, we zijn samen en...

Na niet al te gek lange tijd, ongeveer een weekje stappen met mijn nieuwe maat Domingues de 'tijdelijke' taxichauffeur nam hij mij mee naar zijn gezin. Had deze boef een gezin? Jazeker en hij had met mij een week lang feest lopen vieren in de meest extreme zin van het woord. Ik stelde mij blozend...

Wat was ik toch blij, dat ik vroeger in Drenthe aan de rand van het dorp woonde. Het straatje was niet toegankelijk voor autoverkeer, wel voor fietsers en paard en wagen. Ik ga wegens heimwee naar vroeger soms naar de plek toe waar ik gewoond heb. De oude buurt is niet meer herkenbaar, de kleine...

Het voorjaar heeft zijn frisheid kenbaar gemaakt op de Rotterdamse kade waar de emigratieschepen liggen aangemeerd, klaar voor vertrek naar Indonesië. Het zijn geen luxe schepen, maar er is voldoende comfort om het tijdens de lange boottocht over zeeën en oceanen vol te houden. Het schip neemt...

Eindelijk ontwaakte de struik weer, en zag allemaal sneeuwklokjes en krokussen om zich heen. Opgewekt keek hij naar de tulpen, die zich na enige tijd ook lieten bewonderen. De rododendronstruik vertoonde tussen zijn bladeren al grote knoppen. Dat beloofde veel voor de volgende maand. De heer van...

Middenin het bos, onder een grote eikenboom, stond een jonge struik. Hij was pas volgroeid. Die struik had mooie takken en dichte bladeren, maar geen bloesems of vruchten. Dat speet hem wel een beetje, maar hij troostte zichzelf. Luisteren hoe de eiken en beuken om hem heen ruisten... Dat deed hij...

Ongelofelijk. Ze heeft het voor elkaar. Waar de meeste tachtigplussers nooit meer uitkomen, het verzorgingshuis, daar is Charlotte nu uit. Gewoon weer naar huis. We hebben geluld als brugman. We hebben hemel en aarde bewogen, we hebben van alles verzonnen om uitstel te krijgen, vakantie, drukte,...

Een afwachtende stilte lag over al die neergegooide dingen... Daar klonk getrappel van paardenhoeven, het fonteintje zag een wagen naderen, die door één paard werd voorgetrokken. Er zat een oude boer op, samen met zijn twee zoons, grote sterke kerels. "Stilstaan," zei de boer tegen zijn...

Ergens aan de rand van een grote vuilnisbelt lag een heel oud fonteintje. Zij bestond uit een sierlijke ronde bak van gepolijst steen en een voetstuk, fraai gebeeldhouwd. Dat fonteintje leunde schuin tegen een afgedankte, kapotte kast. Ze dacht na over haar lang en veelbewogen bestaan. Wat was hier...

Wat kan een mens in een andere leefsituatie terecht komen en wat kan het leven dan verbeteren bedacht ze zich die morgen. Geheel impulsief bekeek de vrouw een site voor woningruil en tot haar grote verbazing stond er een ruilverzoek uit de buurt op deze site, met een flat van driehoog en ook nog...

Gek word ik ervan. Gek. Mijn vrouw weer eens. Met haar zoveelste briljante idee: een woning zoeken aan het water. Desgevraagd zegt ze onze flat beu te zijn. ‘Wat is er dan mis mee?’ ‘Alles.’ ‘Da’s veel.’ ‘Nee, serieus, onze huur is krankzinnig hoog. Bovendien betalen we klauwen...

Mijn hoofd zit vol. Er is momenteel geen enkele ruimte voor andere dingen. Ik weet even niet wat voor weer ze afgeven of wie er jarig is deze week. Geen idee wat er gisteren op het nieuws was en of er nog afspraken in mijn agenda staan. Ik denk alleen maar aan aankomende vrijdag. Vrijdag weten we...