De minzame excentriekeling van Noordwijk

In 'De Lindenhof' op Lindenplein 1 in Noordwijk woont de uiterst excentrieke eenling Wigbold Bitter, die iedere dag bezig is om zichzelf alsmaar mooier te maken. In elke kamer hangen minstens tien spiegels, zodat hij zichzelf nergens hoeft te missen. Overal weerklinkt klassieke muziek en geurt het naar exotische parfums. Net als Henk Helmantel maakt hij realistische schilderijen, maar dan met fantasiefiguren erop. Die zijn zo gewild, dat er iedere zaterdag een rij mensen voor zijn deur staat, want dan houdt hij van 14.00 uur tot 16.00 uur open huis. Meestal voorziet hij zijn schilderijen dan van uitgebreide uitleg en gaat hij graag met ze op de foto. Voor 100 euro mag je ook met hem op de foto. 'Iedere foto is een kunstwerk op zich, want ik sta er altijd weer net iets anders op!', vindt hij, 'en zoiets dient behoorlijk beloond te worden! Verder dien ik mijn toko drijvende te houden, ja toch?'. Vooral de Japanse toeristen hebben daar nogal eens een probleem mee, omdat die gewend zijn om alles wat los en vast zit gratis te fotograferen. Zo heeft Wigbold ooit een groep Japanse dames uit huis gezet, omdat ze selfies met hem maakten en weigerden te betalen. Later kwamen ze overdreven nederig weer aankloppen en overhandigden ze hem 800 euro. Één van hen kocht zelfs nog het schilderij 'De naakte koningin', wat hem 185.000 euro opleverde. 'Maxima?', vroeg de Japanse miljonaire. 'Yes, Maxima!', loog Wigbold. 'Die gaat echt niet wijdbeens voor mijn penselen liggen!', dacht hij ondertussen. Daarna zag hij de acht fragiele deernen met de buste van Henriette Roland Holst op de foto gaan. 'Dat kost niks, maar ze moesten eens weten, die rijke, verwende trutjes, dat Henriette in hart en nieren een ware socialiste was!', dacht hij.

Soms klimt Wigbold in zijn tuin op één van zijn twee beelden van jonge giraffen en dan voelt hij zichzelf weer als een kind zo blij en vrij. Er staat daar ook een beeld van een naakte vrouw, die hij vaak betast en bewonderd. 'Die kan ik maar mooi betasten wanneer ik maar wil, zonder dat zij gaat mekkeren!', zegt hij dan. Als eenling heeft hij het beste contact met andere eenlingen. Zo ook met de ludieke en sexy Agatha Everzwijn, die in 'De Koekoek' op de Boerhaveweg 21 in Noordwijk woont. Agatha is net als hem iedere dag weer anders gekleed en zij schroomt daarbij niet om haar naakte borsten te laten doorschemeren of zelfs volop te tonen. Dat laatste door bewust hele wijde bovenkleding te dragen en veel te bukken. Soms floepen ze er dan spontaan uit en verontschuldigt zij zichzelf met een ondeugende glimlach. Dat spelletje speelt zij graag en het windt haar enorm veel op. Overigens is het ook zeer de moeite waard om haar natuurpracht helemaal te showen, want haar borsten zijn een lust voor het oog. Haar harde tepels lijken wel glinsterende diamanten. Zowel Wigbold als Agatha zijn bevriend met de aan cocaïne verslaafde graaf Leopold Dorrepaal, die in 'Huize Calorama' op de Gooweg 21 in Noordwijk woont. Graaf Leopold is echt een vrije vogel en hij houdt er een kleine harem op na. Hij is permanent is feeststemming en hij rent geregeld achter zijn vrouwen aan, omdat zijn magische slurf weer onder hoogspanning staat. Wanneer er weer hoge gilletjes uit 'Huize Calorama' klinken, dan weet je als voorbijganger wel weer hoe laat het is. Zijn huidige minnaressen zijn Chantal van Tets, Diana Burkot, Fleurine Boddaert, Ewine van Meeuwen, Clarimonda Graswinckel en Mireille de Fourneau. Zes stoeipoesen voor één man, dat is best veel, zou je denken, maar Leopold heeft energie voor tientallen, dus dat zit wel snor. Hij gaat dan ook dikwijls nog op jacht naar meer gegadigden. Zo heeft hij onlangs nog in Haarlem rondgescharreld.

Wigbold gaat iedere zondag trouw naar de protestantse Oude Jeroenskerk op de Voorstraat 44 in Noordwijk-Binnen. Hij zweert bij de charismatische preken van dominee Govert Luzac en hij gluurt graag naar de vrouwelijke bollingen van de argeloze kerkmussen. Een man moet ergens zijn spannende plezier vandaan halen. Die kerk is trouwens naar priester Jeroen vernoemd, die in 856 door de Noormannen is onthoofd, omdat hij weigerde aan de oude goden te offeren. Zijn botten zijn in de 10-de eeuw naar het klooster in Egmond gebracht, wat toen een nonnenklooster was. Onthoudt dit tragedie. Ook in Noordwijk zijn de fascistische neonazi's in opkomst en velen van hen herken je aan hun vervoersmiddelen. Hele bendes leeghoofden op fatbikes scheuren soms midden op de wegen door het anders zo vriendelijke dorp. Je hoort die stupide etters al van verre aankomen, net als zwermen wespen. Die klierpotten zoemen agressief en ze denken, dat de wereld alleen van hen is. Alles moet voor hen en hun irritante underdogvehikels wijken. Underdogs die zichzelf door hun snelheidsmonsters upperdogs wanen. Met dank aan China, waar die lelijke, militairistische krengen vandaan komen. Op een zwoele avond wandelen Wigbold en Agatha van een fantastisch feest in 'Huize Calorama' naar hun huizen terug. Agatha slaat af naar 'De Koekoek' en zij geeft Wigbold even vlug een tongzoen. Voor de grap maken ze wat neukbewegingen, want ze zijn beiden ladderzat. 'Tot het volgende feest, snoesje!', zegt Wigbold en hij blijft maar naar de waggelende Agatha staan zwaaien, zelfs als ze helemaal uit zicht is. Hij hoort raar gezoem naderbij komen, maar hij beseft niet goed wat het is. Ineens krijgt hij een keiharde klap op zijn hoofd en valt hij op de grond. 'Zal ik die vreemde snoeshaan maar meteen van de aardbodem slaan?', klinkt het, terwijl een fatbiker met een ijzeren staaf naar de bloedende Wigbold loopt. 'Nee, ik heb een veel leuker idee!', zegt een andere fatbiker met een hakenkruis op zijn vette pens.

De volgende dag schrikt de ochtendjogger Lambertus de Moor zich een hoedje, wanneer hij in Noordwijk aan Zee langs het beeld 'Zeemeermin met kei' van Peter Gelencsér komt. Daar ziet hij de onthoofde Wigbold liggen, met over zijn onderlijf een vissenstaart van plastic getrokken. Zijn moordenaars hebben de draak met hem gestoken. Lambertus belt meteen 112 en met een trillende stem doet hij verslag. De zeemeermin straalt totale vrijheid uit en zij is totaal in haar element. Zie haar met volle trots, vooruitstekende, naakte borsten! Ergens is het een grote eer voor Wigbold om juist daar geplaatst te zijn, hoe gruwelijk het tafereel ook is. Zijn ziel, die al vrij was, heeft eindelijk de totale vrijheid teruggevonden. Dat weten zijn moordenaars niet. Die weten helemaal niets van de artistieke, kleurrijke en vrijheidsminnende ziel van Wigbold. Die hebben zijn hoofd achteloos in zijn tuin gegooid en naar gegiecheld.

Noordwijk Wigbold Bitter

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 8