Verhalen

De wereld lag roerloos en lam onder de broeierige, benauwende, loodzware deken van een gesloten wolkendek, in de wurgende, verzengende houdgreep van een onverwachte en langdurige tropische episode. Nergens meer de joyeuze schaduwen, die twijfel of melancholie kunnen symboliseren; de wereld gaf zich...

Liselore werd wakker in de heksstudentkamer die ze boven de kapsalon gehuurd had. Het was de eerste ochtend in haar nieuwe leven in Triastad. De tovenaarcolleges begonnen over een paar weken pas. Maar ze wilde meedoen met alle activiteiten die het nieuwe studiejaar in de stad zouden inluiden, en die...

Eind vorig jaar en begin dit jaar, is op deze site een begin gemaakt met de publicatie van het verhaal van Liselore. Vervolgens nam de schrijfster tijd om offline verder te schrijven. Er zijn nu nieuwe delen klaar die geplaatst kunnen worden. Gezien de eerdere reacties, kan het belangrijk zijn om te...

Het honderdjarige park moet aan haar zoom een nieuwe, kolossale villa verwelkomen. Maar deze villa is in feite een restaurant, met het uiterlijk van een gigantisch, uitvergroot herenhuis met talloze vierkante ramen op haar twee verdiepingen en een kolossaal grijs puntdak van leistenen waaronder een ...

Gelukkig hield het al gauw weer op met sneeuwen. Leo en Ida merkten dat ze bovenop een hoge, spitse bergtop waren beland. Verwezen keken ze om zich een. Onbewust hielden ze hun skistokken toch vast. "Ach, Leo," kermde Ida wanhopig. "Hoe moeten we hier ooit vanaf komen?! We zitten hier op een to...

Ik geloof in mijn situatie in reïncarnatie en wordt er vaak moe van als ik die beelden van mij uit vroegere tijden terugzie, vooral als ik de inhoud van een paar glazen whisky door mijn mond zijn gegaan, zoals nu ook weer toen ik zag, dat ik in 1870 twintig jaar was en met de trein uit Polen na...

Leo, een jonge man, en Ida, een volwassen meisje, schaatsten met elkaar op het wijde, bevroren meer. Vriend en vriendin gleden bijna vanzelf voort, want de harde wind duwde tegen hun ruggen. "Heerlijk gaat dat!" riep Leo luid. "De wind doet nu haast al het werk. We hoeven onze benen nauwelijks ...

Maak je een ludiek, opzienbarend tv-programma, dan kom je geheid bij Jeroen Pauw in zijn late-night-show, die altijd gesmeerd verloopt, mij iets té. Maar enfin, onlangs zat daar ook weer de rasechte, Hollandse deerne Sophie Francine Hilbrand, geboren in de pittoreske kaasstad Alkmaar, tot haar acht...

Een lange zomer ging voorbij. Met zon, storm en regen. De dikke donkere mist van voorbijgaande jaren trok langzaam op. Na het pikzwarte duister, en de daarop volgende schakeringen van donkergrijs tot lichter wordend grijs, verschenen nu enkele witte lichten aan een verre horizon. In het aarzelende l...

Prachtig weer is het, nu het 1 oktober is, de hemel is helder blauw zonder een wolkje te bespeuren, nog wel fris in de vroege morgen, maar na een ontbijtje van twee boterhammen met kaas en een beschuitje met hagelslag en een kom hete koffie voelde ik mij opperbest en besloot een brood te gaan bakken...

De Nieuwe Koninklijke Harmonie in de Stationsstraat in Tilburg draagt het predikaat "Koninklijk" met verve en met recht. Het is gegrift in zilverkleurige letters in de chique plaat naast de zware toegangsdeur die ik open met een lichte druk van mijn hand; ze geeft gemakkelijk mee. Binnen in de chi...

Maar dan eentje die dagen en weken duurt. Het voelt aan als een slecht bevallen maaltijd, zo eentje die maar niet lijkt te willen zakken naar daar: waar het hoort en dus ligt het zwaar op de maag. Het voelt als een slechte film, zo eentje die je af moet kijken omdat het je anders niet ...

Zoals bijna iedere dag sta ik na het middaguur op, omdat ik tot diep in de nacht mijn schrijverseieren kwijt wilde. Door de schrijfvermoeienissen heb ik mijn bedgoed al maanden niet verschoond en liggen mijn hippieharen ongewassen op een stinkend kussen. Alles voor de kunst. De luizenkolonie maakt w...

Jaap laat scheten, door de zomerse stamppot die hij de avond ervoor heeft gegeten. Na het kennismakingsgesprek draait er een wereld van herinneringen aan jou voorbij. De kracht van de zomer blijft onaangetast, de zon heeft tijdelijk vakantie, dat zouden meer zonnen moeten doen. Het is nooit de bedo...

Weet je nog, de periode dat Caroline Tensen een bloemetje aan de deur kwam brengen vanwege het programma : Het spijt me? Is misschien wel een poosje geleden, maar om een idee te geven, als je tegenover aan ander iets uitgehaald had en daardoor ruzie kreeg of anderszins, dan kon je dus een brief, mai...

Hoewel ik 84 ben herinner ik mij nog veel voorvallen uit de tweede wereldoorlog, zoals een wateroverlast bij de buren beneden ons, het was in de zomer van 1943 toen ik de buurman vreselijk hoorde vloeken en zijn zoon Bennie, net zo oud als ik, hoorde ik ook schreeuwen, er moest wat aan de hand zij...

Wij woonden in een rustige straat in Amsterdam Zuid, op de ene hoek was een groenteboer en op de andere hoek een melkboer en tegenover de melkboer was een kruidenier, een kleine winkel waar van alles te koop was en het rook er altijd lekker. Aan de muur hingen bakken met grutterswaren, zoals bonen...

Vandaag ben ik niet zo in m'n hum, niet is m'n sas, evenmin zit ik echt lekker in m'n vel, wat een klinkklare onzin zit ik hier toch te typen. Maar weet je, ik ben vooruitlopend op: wat weemoedig aan het worden want ineens begrijp ik wat het betekent als mensen niet zo lekker zijn in de komende h...

Vroeger ging ik vaak met mijn achtjarige dochter Nelleke wandelen, zodat zij indrukken kon opnemen van wat ze zag, want volgens haar schooljuf kon ze goed schrijven, dus liet ik haar elke dag de krant lezen en er een onderwerp uithalen en dat uitdiepen en in een schrift optekenen, zodat ze na een ...

1958 Het licht van de Jugendstil lamp boven de eettafel weerkaatst in de geslepen vlakjes van de messenleggers en de verzilverde servetringen. Herfstavond, de schuifdeuren naar de zitkamer en de serre zijn dicht. Om de tocht tegen te houden is het zware gordijn voor de glas in loodramen geschoven. ...

Volgens het weerbericht in de krant zou het gaan regenen en toen ik wakker werd stapte ik mijn bed uit en liep naar het raam en schoof het gordijn opzij en een golf van blijdschap ging door mij heen, want het regende, mijn dag is goed en kleedde mij meteen aan, zette een kop thee en at een homp droo...

Toen ik nog in het dorp dichtbij Assen woonde ging ik vaak wandelen in de buurt en het nabijgelegen platteland en nam ik alles goed waar, zoals of de straten schoon waren en hoe de auto's geparkeerd stonden en of de tuinen er netjes bij lagen, helaas moest ik vaststellen, dat de mensen hun honden g...

De korte vakantie met de bus naar Rome was mij niet zo goed bevallen, wel heel interessant was wat de chauffeur vertelde, dat pas in de vierde eeuw de stad zich uitbreidde, gebouwd op de zeven heuvelen, en in het jaar 330 had de stad al één miljoen inwoners. Maar na de val van het Romeinse Rijk da...

850.000 mensen die " tot de rijken horen" van ons land, dat is heel veel, 850.000 mensen die geen muntje hoeven om te draaien vooraleer ze hem ( misschien ) uitgeven, 850.000 mensen waarvan de maand niet te kort is, 850.000 mensen die niet af zitten wachten tot ' hun geld gestort is'. 850.000 me...

In 1590 leefde ik in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden toen ik op een dag ontboden werd bij de Raadspensionaris in dienst van de Staten-Generaal te Den Haag en werd mij meegedeeld, dat er plannen waren in 1602 de Verenigde Oost-Indische Compagnie op te richten en dat daar een mooie toekom...

Ergens in de Brabantse Kempen, omgeven door het grote bos van Chaam, ligt een schoon, zuiver meertje. Hier leven eenden en ganzen in vrede met elkaar. Allerlei libellen zweven langs de oevers, waar dichte struiken op groeien. Dit kleine meer is allang bekend om zijn reinheid. Het verhaal wil dat in...

De appelboom in de tuin van Mw G. en mij heeft uitbundig gebloeid in de lente. Uit dorre, schijnbaar dode takken, waar je geen cent meer voor zou geven, barstten in april de knoppen open en daaruit verschenen talloze wit/roze bloemetjes die de tuin het aanzicht gaven van zo’n bewegend Chinees sch...

Ouwe Dirk, mijn buurman verderop in de straat is er nog steeds van overtuigd, dat de aarde plat is en dat praat niemand uit zijn hoofd, de matrozen op het schip van Columbus waren doodsbang om van de aarde af te vallen, hoeveel schepen zijn niet meer terug gekeerd, ze zijn volgens Dirk gewoon van ...

Het maakt niet uit, waar en wie een depressie heeft, er staat geen leeftijd voor. Helaas. Afgelopen week werden we opgeschrikt door maar liefst drie mensen, ooit kinderen van een vader en moeder, ooit vast gezeten aan een navelstreng, ooit in een kraambed beland, opgegroeid in een gezin als broer- o...

Toen ik nog in Drenthe dichtbij Assen woonde, hoefde ik alleen maar de straat uit te lopen om op het platteland te komen, een mooi natuurgebied, maar ik moest op een dag met lekker warm weer opletten voor die jonge dame met rood haar, want met haar heb ik een keer ruzie gehad in de superma...