Verhalen

De wolf deed open en het konijntje zei: ’’Wolfje boos uit het bos eet mijn bloem met zout en een bekertje melk ,eet ook steel en grond en Groenkapje is weer heel en gezond!’’ De wolf lachte het konijn uit en daarna vrat hij het konijn op. Daarna kwam het hertje, vriendje van Groenkapje aan...

Groenkapje Er was eens een ver land liggend achter zeven sloten waar het altijd regende waar een meisje woonde dat Groenlokje van het Haar heette. Ze droeg altijd een groene das om haar hoofd en daarom werd ze in de volksmond Groenkapje genoemd. Groenkapje werd ze genoemd vanwege haar groene ...

Hoofdstuk één Zo'n vijf jaar lang woonde het schrijvertje schuin tegenover me toen ik nog in Brussel aan de slingerlaan 23 woonde en werkte aan het bizarre en chaotische manuscript van het boekje maantuin en andere waanzinnig onophoudelijke bekentenissen. Altijd aan het sleutelen aan een oud...

Ik stond in gedachten, diep in gedachten bij het graf, toen plotseling een vrouwenstem zei: "Meneer mag ik er even bij". Ik draaide me om en door de schrik van herkenning antwoordde ik: "Natuurlijk Majesteit". "Neen meneer ik ben geen koningin meer,ik ben hier als moeder om even bij mijn ove...

Het is zondagmiddag. Buiten hing een dikke deken van mist. Wouter en Mien zitten voor het raam. Ook in de kamer was het zich slecht. Zij rookte een grote sigaar en hij een pijp. Hij vond het erg stil en kwam zijn fauteuil uit en zocht leuke muziek op de radio. Niet te vinden, allemaal herrie waar de...

De documentairemakers hebben kennelijk ondanks alles datgene als een lieflijk sprookje willen presenteren wat omkleed is met de gruwelijkheid van nazisme, gaskamers en de ultieme vernietiging...... De tante was niet ouder dan dertig. Ze borduurde en tekende graag en maakte keurige knipsels van In...

''Zeg Wim, weet jij misschien of het waar is, dat teveel alcohol dronkenschap veroorzaakt.'' ''Dat zeggen ze wel, maar er zijn verschillende soorten van dronkenschap, beste vriend.'' ''Kom, we nemen er nog één'', zei Wouter. ''De fles is nu half leeg, Wim.'' ''Dat is niet...

Hij had wat broodkruimels weten uit te sparen. Hij opende de zware schuifdeur die de grote zaal begrensde, waardoor een windvlaag over de broze gestalten van zijn mede-bejaarden streek en een cognackleurig gordijn baldadig naar binnen woei en strooide het brood verwachtingsvol op de grijze tegels va...

Er was eens een muis, die Wouter niet lief had. Een brutale muis was het en hij liep gewoon over zijn blote voeten en keek met zijn spitse kopje schuin omhoog, en zei: ''Klootzak ben je er ook weer.'' Volgens de oude baas had de muis de pest in, dat hij de merel lief behandelde en hem niet. Nu...

Nu ben ik de lul. Ik hou me vast aan de kleine kans dat Yanti het kamermeisje in een bungalowpark ongeveer een kilometertje van het 'indekoscomplex' mijn kamer vrij gehouden heeft. Haar enige hoop dat ik terug zou komen daar ze nog al gek op me was. Ik geef het adres terwijl mijn vriend Boman in d...

Altijd zal ik me blijven herinneren hoe ik, in het voorjaar van het jaar 2011, samen met mijn tachtigjarige, moederlijke tante Margaretha op dat bankje zat, in het Vondelpark..... De uitbundige, flamboyante jeugd vierde de lente en had in groten getale de grasvelden rond de vijver met de vrolijk kl...

Na de hittegolf van afgelopen juli die velen méér gekweld heeft dan ook maar enigszins wenselijk was, was de koelte weer ingetreden en ben ik mijn jaarlijkse bezoek aan de Tilburgse Kermis af gaan leggen, nog vóórdat de attracties weer onttakeld zouden zijn en we ze op de Ringbanen voorbij zoude...

De jonge buurvrouw Carla was bij Ingrid op de koffie. Ingrid is al twintig jaar getrouwd met Nelis. Hij is pas uit het ziekenhuis wegens een alcoholvergiftiging ontslagen en moet nog een poosje het bed houden. Elke avond komt een zuster bij hem bloed afnemen en zorgt ze, dat hij zijn medicijnen slik...

Boman beweert de Militaire Politieagenten met bibberende lippen dat hij last van suikerziekte heeft, vandaar de onder het matras gevonden insulinespuit. Waarop wij allen de binnenkant van ons armen moeten laten zien. Ik speel nog steeds alsof ik er helemaal niets van begrijp en protesteer dat ik all...

Het was geheel en al om redenen van "meditatieve" aard dat we samen zouden komen in de "Studio" die een bepaalde communauteit van fraters erop nahoudt; fraters die kennelijk doorgaans en gedurende het jaar de geloofsgeheimen stil overpeinzen dan wel zich inzetten voor charitatieve doeleinden. W...

Wouter zat op de wc te bouten en toen hij doorspoelde bleef het water in de pot staan. Wat krijgen we naar weer, die oude rot huizen hier, je kunt niet eens behoorlijk uit de broek, dacht hij. Hij riep Mien. Zij stond in de keuken ballen gehakt te braden, een heerlijke geur verspreidde zich, be...

In de Von Weberstraat in Tilburg noord verwijst sinds jaar en dag een krakkemikkig, scheefstaand bordje naar "Zwembad/Sportcomplex "De Drieburcht" en ik herinner me het gebouw, bijna een loods, met het bolronde dak waarin we op die vrijdagavonden onze lichamen overgaven aan de streling van het water...

Het is meer dan veertig jaar geleden, maar het befaamde Bloemencorso vond ook in dat jaar plaats in het dorp Zundert dat we per bus bereikten. Mijn vriendin had altijd al een krachteloze, neerslachtige aard gehad en ze was weinig begaafd tot het leven en uitgerekend te midden van de fleurige uitsta...

Ingrid zat in de trein en tegenover haar zat een jongeman. Hij las in een boek en keek af en toe wel naar haar met een lieve glimlach om zijn mond. Zij is 22 jaar en ze heeft haar vroegere vrijer verlaten, omdat ze hem betrapte met een ander meisje. Die vriend had haar gebeld, dat hij ziek was en h...

De sikkel danste door de straten van het stadje. Dat moest hij wel, want de boer achtervolgde hem nog steeds. De mensen die buiten liepen, schrokken erg van dat gevaarlijke ding. De meesten vluchtten gauw hun huizen in. De betoverde sikkel zou hen nog kunnen verwonden! Sommige jongens probeerden de...

Ergens in het bos woonde een tovenaar, die veel kruiden en bloemen maaide. Ja, hij had bloemen en kruiden nodig om te kunnen toveren. Hoe hij toverde, weten we niet. Maar je moet eens horen wat voor sikkel hij had. Als die tovenaar ging maaien, gooide hij zijn sikkel tussen de planten neer. Dan beg...

Anneke, net 26 jaar, had al drie kinderen, twee jongens en een meisje. Vreselijk veel verdriet had ze toen ze van de politie hoorde, dat haar man Henk bij een verkeersongeluk om het leven was gekomen. Henk was in de vroege morgen op weg naar zijn werk met zijn motor frontaal gebotst op een autobus. ...

Muziek weerklinkt door de kamer, Kuhlau componeerde zijn sonatine niet voor een dove en het radiostation zendt haar uit tot vreugde en ontroering van de toehoorders. Er is eigenlijk niet veel aan de hand. De lidcactus zuigt ijverig en gulzig het water op en toont als resultaat haar zachtroze pra...

Het kloppen word luider en word nu aandringend beuken. Na het geschreeuw en het resultaatloze gecommandeer wordt de deur dan ook ingetrapt. Vier soldaten komen naar binnen gestormd van wie twee met een automatisch pistool getrokken en de anderen met zeker een veertig centimeter lange bajonet waardoo...

Een kennis had me getipt: "In de Z.-straat zijn drie grote hallen, vol met tweedehands artikelen. Voorwaar een buitenkansje en een gouden tip voor armoedzaaiers". Op weg naar deze bestemming kom ik door een stille straat met witte huizen en ik passeer het huis van een bekende, dat ik nu voor he...

Aan kennis had ik veel gemist en ik besloot terug te gaan naar de schoolbanken. In het lokaal waar die eerste ochtend Nederlands zou worden gegeven stond een kleine, tengere man, met een gekwelde blik in zijn ogen. Ondanks dat het een heksenketel was, had ik toch het gevoel alleen te zijn met hem. S...

Het was een milde zomerdag waarop de opening van de expositie plaats zou vinden. Een scheidslijn was zichtbaar achter het geboomte tussen loodgrijze wolkenpartijen en een lichter gedeelte van de hemel, die aangaf dat het waarschijnlijk zou gaan regenen. Het was al juni, de maand waarin de rode, wit...

Het witte poeder lost op als het net even tegen het kookpunt komt waarna ik de naald in het watje prik om het levenselixer op te trekken. Ik was zo beroerd dat ik vergat de spuit met kokendhete vulling eerst af te koelen en douw het bloedhete ding rechtstreeks in mijn ader. De hitte en het te veel v...

Ik maakte indruk op de buurmeisjes, Marjan had nog twee zussen, door mijn uitgebreide ornithologische kennis. Ornithologie is een moeilijk woord voor vogelkennis. De zusjes kenden maar twee soorten vogels. Grote mussen en kleine mussen. Mus is trouwens piaf (zie vorige verhaal) in het Frans maar dit...

Ik zit zwetend op mijn horloge te staren en bereken hoelang Boman nu al weg is en luister ingespannen of ik de mij van ziekte bevrijdende motorfiets aan hoor komen. Hoe langer het duurt hoe meer ik er van verzekerd van raak dat hij ook gelijk bij de ledershop is langs gegaan waar de drugs verborgen ...