De brutale muis
Er was eens een muis, die Wouter niet lief had. Een brutale muis was het en hij liep gewoon over zijn blote voeten en keek met zijn spitse kopje schuin omhoog, en zei:
''Klootzak ben je er ook weer.''
Volgens de oude baas had de muis de pest in, dat hij de merel lief behandelde en hem niet. Nu liep hij ook weer over zijn voeten en spuwde daarop en trippelde gauw weer verder. In de tuin had het muisje altijd oorlog met een merel. Die zong altijd zo mooi en dat kon hij niet uitstaan.
Op een dag in de lente gebeurde het. De muis loerde naar het nest van de merel, want de boef wist natuurlijk, dat er eieren in lagen. Wanneer de merel was uitgevlogen, dan nam hij zijn kans waar en glipte het nest van de merel binnen en knaagde aan de eieren. Op een gegeven moment lag er nog maar één ei in het nest. Toen de merel terug kwam op zijn nest en nog maar één eitje zag, kreeg hij traantjes in zijn oogjes.
Wat was ze bedroefd en kwam naar Wouter toe om raad te vragen wat te doen. Hij vloog naar zijn schouder en pikte met zijn snaveltje tegen zijn wang. Hij werd er wakker van, en zei:
''Zo, ben je er weer, lief vogeltje?''
De merel keek hem verdrietig aan.
''Wat is er, is die muis soms weer in je nest geweest?''
''Ja lieve mijnheer, hij is er weer geweest en heeft twee kindjes van mij opgegeten. Ik ben zo verdrietig. Ik heb uw raad nodig, mijnheer. Kunt u niet op mijn nest letten?''
''Dat gaat niet altijd, lieve merel. Een mens heeft ook andere werkzaamheden.''
''Dat vind ik gemeen van u. U bent toch een mens en God heeft u geschapen om de dieren lief te hebben.''
De merel wilde boos wegvliegen, maar Wouter kreeg medelijden met hem, en zei:
''Luister eens, ik heb hier een plan om de muis uit te schakelen. Ik wil de muis niet doden, want ik ben lid van de dierenpartij en die heeft dat verboden. Ik zal je nog wat anders vertellen lief vogeltje. Vannacht lag ik in bed en had overal jeuk. Ik deed het licht aan en zag wel tien vlooien op mijn buik heen en weer springen. Ik wilde de vlooien dood maken tussen mijn nagels, maar Mien was ook wakker geworden en gaf mij een draai om mijn oren, want ik mocht de vlooien niet dood maken. Dat mag niet van de dierenpartij, zei ze.
''Moet je horen lieve merel, ik heb een idee. Vlieg naar het weiland verderop en maak van een paar grassprieten een stevige pijl. Ga dan terug en verstop je achter een struik in de buurt van je nest en wacht de muis op. Wanneer je hem aan ziet komen sluipen, dan neem je de pijl klemvast tussen je pootjes en schiet hem af als je de muis dichtbij ziet. Probeer het maar.''
''Wat een goed idee, mijnheer. Ik ben u erg dankbaar en ga het proberen.''
De volgende dag was het lekker lenteweer en zat Wouter een beetje te dommelen. Opeens voelde hij de muis weer over mijn voeten lopen, die weer begon te schelden. Even later hoorde hij een hevig gepiep en hoorde de muis zeggen:
''Attenoje, wie flikt dat.''
Met een graspijl in zijn rechteroog kwam hij naar Wouter toe rennen en riep:
''Heb jij dat geflikt, schooier?''
Wouter deed net of hij sliep.
Van de pijn liep de muis gillend rond. Waarschijnlijk was zijn gezichtsvermogen achteruit gegaan, want net op het moment, dat Mien met een dienblad en kopjes koffie erop de tuin in liep, schrok de muis zich het apezuur en sprong hysterisch met een noodsprong op het dienblad. Mien schrok zich een ongeluk en liet het dienblad vallen. Met een daverende klap viel alles op de stenen grond. De muis rook de koek en smulde er heerlijk van.
Zijn vrouw was helemaal van de kaart en moest hij bijbrengen met eau de cologne. Toen de muis genoeg van de koek had sprong hij weer piepend heen en weer, want de pijl zat nog steeds in zijn oogje. Wouter kreeg medelijden met hem en wist hem te pakken.
''Help me mijnheer'', riep het muisje.
''Oké, dat zal ik doen, maar dan moet je mij beloven nooit meer de merel lastig te vallen. Beloof je dat?''
''Ja mijnheer dat beloof ik en wilt u nu de pijl uit mijn oogje halen, want ik zie bijna niks meer?''
Hij haalde het pijltje uit zijn oog en smeerde er wat zalf op en zei:
''Ga nu een poosje slapen, dan zal het wondje gauw genezen en kan je weer alles zien. Kom vanavond effen bij mij in de keuken, dan leg ik daar wat stukjes kaas voor je neer en ik wil ook hebben, dat je vrede sluit met de merel.''
''Dat doe ik mijnheer en ik verheug mij op de stukjes kaas. Mag ik vragen wat voor kaas, mijnheer?''
''Edammer kaas.''
''Heerlijk, dat is mijn favoriete kaas en nu ga ik vrede sluiten met de merel.''
Aldus geschiedde.
kpnplanet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: verdriet
muis
494
Geef je reactie op deze inzending: