Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Sprookje in de Poieszsupermarkt

Meneer Foppe droomde weg bij de ogen van het kassameisje van de Poeisz waar hij de laatste tijd steeds grotere karren boodschappen weghaalde om haar te zien.
Die vroege zaterdagochtend was het nog mistig en meneer Foppe was zo verliefd dat hij helemaal dromerig in hogere sferen verkeerde en zei tegen zijn schoonheid “wat zou je doen als je niet hoefde te werken?”
Hij zei dit echter zo lief als een egeltje dat het meisje voor de grap zei: “bij jou thuis alles opeten van de lekkere dingen uit de boodschappen kar!” en haar ogen twinkelden want zij vond hem ook een schat en de liefdesengel verbond hun twee zielen ondanks het leeftijdsverschil en opleiding en samen dansten ze de winkel uit op weg naar zijn woonbootje waar de kachel loeide en de kaarsen brandden want het was bijna kerstmis.

Het meisje wist niet wat haar overkwam zo verliefd was ze ook op slag en het maakte haar ook niet meer uit dat ze haar supermarkt verlaten had en haar moeder met de kanarie met het eten op haar zat te wachten want ze was in luv en vertrouwde meneer Foppe helemaal.

Voorzichtig gingen ze op bed liggen en voelden zich met elkaar verbonden zonder elkaar aan te raken en hoorden elkaar ademen en alles was vredig en goed. Het water klotste tegen het bootje dat zachtjes schommelde in de decemberstorm. Meneer Foppe vroeg zich echter wel af hoe het nu verder moest. Het meisje stond op en zette thee en koffie en aaide zijn hond en maakte het eten klaar en het water stond hen in de mond van de heerlijke geuren en smakelijk aten zij het op en lieten de vaat staan en kropen weer in het smalle bed terwijl de muziek speelde van neil young 'heart of gold'.
Ze bleven de hele nacht wakker en vertelden elkaar verhalen tot het ochtend was en zij weer naar de Poiesz moest. Meneer Foppe dacht al aan vreselijke dingen als man ontvoert winkelmeisje, tbs, moeder radeloos, politie-inspecteur aan de deur, maar het meisje lachte zijn zorgen weg. Maar ze kreeg de deur niet open want het had gevroren die nacht maar ze hadden het niet gemerkt door elkanders warme nabijheid, sublieme elektriserende ogenblikken van verrukking, en het vierseizoenendekbed met oranje hoes en de kachel op tien.

Kalm ging het meisje weer op bed liggen en meneer Foppe zei, nou we hebben nog eten genoeg voor een hele elfstedentochtwinter en die kwam dan ook en na een maand pas verscheen zij weer op haar werk, meneer Foppe al dromend achterlatend in een roes van liefde en een blije herinnering. Hij had zelfs een keertje gewonnen met ganzenbord en niet in de put gezeten.

Dit alles ging door meneer Foppe heen toen hij in de ogen van het kassameisje keek en afrekende met zijn pinpas en hem sprakeloos liet door deze dagdroom over een ernstige verliefdheid waar mee alleen een echte diepFries wordt geraakt als hij eenmaal aan de liefde begint waarmee ooit zijn leven werd gestoord.

Schrijver: foppe oostenbrug, 21 november 2009


Geplaatst in de categorie: liefde

2.9 met 10 stemmen 585



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)