Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Achter slot en grendel (Slot)

Mijn leven als zes-jarige in een kliniek voor CARApatiënten, de Klokkenberg anno 1976.


Het einde van de zomervakantie brak aan en de kinderen druppelden die dag een voor een weer de woonkamer binnen. Eigenlijk wist ik niet wat erger was: de ganse tijd door enkele kinderen gepest worden, of een tijd op deze plek doormaken, waarbij ik mezelf moest zien te vermaken, terwijl alle andere kinderen vakantie mochten vieren. Inmiddels was ik al een kleine acht maanden woonachtig in de klokkenberg en ik had geen idee hoe lang ik er nog moest blijven. Wat ik wel wist is dat er kinderen op den duur doorstroomden naar de klokkenberg -villa, een landhuis waar oudere kinderen en pubers woonden. Sommige kinderen woonden al hun hele leven in dit internaat. Een spookbeeld waar ik niet op zat te wachten...

Totaal onverwacht kreeg ik een gesprek met de longarts, Dhr. H. B. die mij kond deed van het feit dat ik voorgoed naar huis mocht. Ik wist van blijdschap niet hoe ik het had. De feestvreugde nam zulke groteske vormen aan dat ik hevige koorts kreeg en ziek werd. Het resultaat was dat ik werd overgeplaatst naar de ziekenboeg, waar ik moest blijven tot ik weer hersteld was. De feestvreugde was gelijk weer voorbij, dat in tegenstelling tot de koorts!

De volgende ochtend bij het ontbijt in de ziekenboeg, werd er een klein meisje, A. binnengedragen in de armen van een begeleidster. Het was een confronterende kennismaking doordat A. zo mager was dat er geen vlees meer aan haar botten zat. Zij moest drie keer per dag aan de zuurstoffles om nog enige overlevingskans te hebben. Terwijl ik zo snel mogelijk wilde opknappen om naar huis te kunnen, was er voor A. geen ander thuis meer dan de ziekenboeg. A. had een weelderige bos donkerbruine krullen op haar hoofdje en kon haast niet praten omdat dat teveel adem kostte. Haar dagen bestonden uit de meest elementaire dingen: zich laten wassen en aankleden, medicijnen en aan het zuurstof. Ze kon nog nauwelijks iets doordat haar hele systeem verzwakt was. Ik heb haar slechts kort mee mogen maken. Tijdens mijn verblijf in de ziekenboeg overleed A. ’s nachts aan de gevolgen van een hele ernstige astma aanval. Ze werd niet ouder dan vijf jaar...

Mijn herstel van het ziek zijn duurde een kleine twee weken. Eindelijk kwam er nu toch verbetering in zicht en ik popelde om mijn ouders en zusje weer te mogen begroeten. Ditmaal voorgoed! En zo geschiedde: op 28 Augustus 1976 mocht ik de deur achter mij dichttrekken en was ik vrij, was ik niet langer ‘achter slot en grendel‘!


Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl

Schrijver: Irmlinda de Vries, 7 februari 2013


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.3 met 10 stemmen 371



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
René Versteeg
Datum:
28 april 2015
In de week dat ik na 5,5 jaar werd "ontslagen" uit de Klokkenberg overleed A. Ik herinner me na al die jaren haar volledige naam nog. De leiding had tranen, geluk omdat ik na zo'n lange periode weer terug naar mijn eigen ouders mocht, maar ook vanwege het verdriet van A. Om dit na al die jaren weer terug te lezen doet me toch wel weer een hoop.
Naam:
Monique Methorst
Datum:
7 februari 2013
Email:
moi636yahoo.com
Prachtig en helder geschreven!
Bij mij kwam de herinnering terug over hoe mijn voornaam in mijn kleding genaaid moest worden, voor de was, dat soort details.
Maar sta er versteld van hoeveel je nog weet. Ik ben zelf zoveel kwijt.
Wat ik nog wel weet is dat ik het in beide tehuizen heel erg naar mijn zin had. En inderdaad; ik kende meisjes en jongens die al vanaf heel klein een leven lang daar doorbrengen, nooit een thuis gekend.
Hoop dat je nog meer dit soort herinneringen met ons wilt delen!
Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
7 februari 2013
Email:
klaassens38zonnet.nl
Beste Irmlinda, ik vond het echt hartverscheurend wat je vertelde over het vijfjarige meisje dat vel over bot werd binnengebracht en in de ziekenboeg van de "Klokkenberg" overleed. Wat ellendig om zo als kind aan je eind te komen!

Jouw eigen belevenissen zijn ook aangrijpend. Dat je hevige koorts kreeg toen je hoorde dat je naar huis mocht, is tekenend voor de enorme opluchting die zich toen van je meester maakte. Dat geeft ook aan hoe ellendig jij je daar al die tijd moet hebben gevoeld. Gelukkig was het de afsluiting van een heel nare episode in je leven.
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
7 februari 2013
Email:
thomaskoppelaaryahoo.com
Indrukwekkend slot van je vierdelige cyclus over de Klokkenberg; dat je zo vroegwijs bent wordt volgens mij ook door deze ervaringen gekleurd en verklaard , Irmlinda

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)