Verwaande kwasten zonder empathie
Natuurlijk heb ik het over de grootste graaiers in de gezondheidszorg: dokters en specialisten.
Als je met spoed naar een uroloog wordt gestuurd met een katheter in je piemel en je vraagt iets, is schouderophalen het enige antwoord. Hij beveelt een echoscopie en een cystoscopie. Gelaten, omdat je ongerust en bang bent, ga je naar zijn assistente.
Een eenvoudige echoscopie kan niet even tussendoor. Daar moet je drie dagen later voor terugkomen. De cystoscopie kan pas veertien dagen later. Al die tijd moet je met dat rot ding in je penis rondlopen. Jammer genoeg ben ik over mijn eigen gezondheid altijd zeer bezorgd, anders had ik de boel lekker op stelten gezet.
Mopperend vroeg ik of Diederik en Mark ook zo 'behandeld' zouden worden. Minachtend haalde het wicht van omstreeks 20 jaar haar smalle schouders op en begon op een lok van haar sluike haar te kauwen. Ziedend verliet ik het ziekenhuis. Ik had geen oog voor de kunstwerken, die kort geleden voor een miljoen waren aangekocht.
Een dag later belde ik mijn huisarts, de luiste uit de hele omgeving. De vraag was nog steeds of het normaal was dat er zoveel bloed in de zak van de katheter terechtkwam: op hooghartige toon werd mij door de pispaal van de arts medegedeeld dat ik nu onder behandeling van de specialist was en diens assistente moest bellen.
Reken er op dat mijn verzekering voor deze mededeling een consult moet betalen. Trouwens, ik vraag mij toch allang af wie en hoe de declaraties worden gecontroleerd.
Per definitie mag je van een arts geen medeleven verwachten. Ieder normaal mens werd gek als er zoveel patiënten doodgaan, ondanks zijn 'voortreffelijke' behandeling.
Het is voor mij toch allang de vraag waarom een dokter zoveel meer verdient dan een automonteur. De een onderzoekt organen, de ander onderdelen.
Waarom een piloot zoveel meer incasseert dan een treinbestuurder is mij ook niet duidelijk. De vliegenier wordt grotendeels nutteloos door de moderne techniek. Er werpt zich ze nooit iemand voor een straaljager, zeer frequent storten dwazen zich voor een trein.
Door nalatigheid hebben twee cardiologen mijn vrouw vermoord. Zie mijn column
'De cardioloog moest bridgen' op deze site.
Tot volgende week moet ik regelmatig mijn zak legen en niet lekker pissen.
Daarna moet ik maar afwachten: heb ik een onschuldig kwaaltje of iets heel gemeens.
Al die dokters moeten verplicht stage lopen bij een crèche. Een jaar tussen de kinderen zal ze leren om met volwassen mensen om te gaan, die ziek zijn.
Geplaatst in de categorie: maatschappij
Toch deed ik zelf ook bar slechte ervaringen op met artsen. Toen ik geopereerd werd aan mijn kaak bijv., bespraken de specialisten opgetogen hun vakantie-ervaringen. Ondertussen gaven ze me ook nog bijna een verdovingsmiddel waar ik niet tegen kon; al mompelend kon ik dat nog net voorkomen. :-) Ik heb nog wel meer maffe toestanden in de zorg meegemaakt, maar dan wordt het een hartenkreet. Dat kan altijd nog. :-)
Maar een reeks van slechte ervaringen in het verleden heeft mij wel geleerd het niet te pikken als ik schofterig behandeld word. Netjes blijven, maar duidelijk maken dat je er niet van gediend bent.
Dit is zoals dat zo vaak gebeurt veel over één kam scheren.
Dank aan al die fijne mensen(dokters) die hun betrokkenheid laten blijken naar hun patiënten toe.
Ja, ook die zij er. Niet vergeten hoor!