Meer Irritante Beweringen
Achter elkaar en veelvuldig plaatsen van citaten uit het werk van slechts enkele schrijvers of denkers, heeft het risico, dat de rubriek citaten op deze mooie schrijfsite, te eenzijdig wordt bepaald door veelplaatsers.
Schrijven over dood, ziekte, rouw, trauma’s, zelfmoord of ander Diep Leed, krijgt meestal hoge waarderingen. Daarbij weegt waarschijnlijk niet altijd het ‘literaire’ karakter van de tekst, maar vooral de diepe impact van het beschreven leed en de openhartige weergave van gevoelens daarbij.
Niet elke godsdiensthater of twijfelaar, baseert zich op tegeltjeswijsheden, omdat diep ervaren treurnis door misbruik, benepenheid, of autoritair opgelegde normen door geestelijken, een voedingsbodem kan zijn voor onherstelbare boosheid over de persoonlijk ervaren onvrijheid bij vormen van religie.
Dat er intelligente buitenaardse wezens bestaan, wordt feilloos bewezen door het feit dat ze nog geen contact met ons hebben opgenomen, terwijl de demonen in ons eigen karakter ons in kleine uurtjes van de nacht wél regelmatig bezoeken.
Elk voorval of persoonlijke emotie kun je van diepe lading voorzien door in gesprekken te fluisteren, of in verhalen en geschreven teksten relevante details weg te laten, of regelmatig te verwijzen naar beleefde eigen ervaringen.
Wijsheden of beweringen, welke voor meer uitleg vatbaar zijn, zijn soms ofwel al te dichterlijke bedenksels, of het resultaat van variëren op het sprookje van de Deense Hans Christiaan Andersen: ‘De Nieuwe Kleren Van De Keizer’, ofwel het resultaat van te lang zwaar tafelen in combinatie met een beroerde spijsvertering.
De majesteitelijke zucht, in haar toespraak na het Koninginnedag drama met zwarte Japanse auto in Apeldoorn, komt in vele actuele terugblikken op televisie terug als: indrukwekkend, diepgevoelig, en van eenzame klasse, hetgeen, althans voor mij, de gekte rond de vermeende bijzondere eigenschappen van ons vorstenhuis onderstreept.
Geplaatst in de categorie: psychologie
" Nee, het gaat niet om het nivo van het artikel maar om de inhoud. Dagcolumns zijn over het algemeen een verslag over het nieuws wat iedereen ook in de krant kan lezen"
Ach sterk hoef je niet te zijn om een reactie te schrijven hoor en dat is ook mijn bedoeling niet.
Laten we ons gewoon bezig houden met schrijven in plaats van elkaar steeds in de haren te vliegen.
De dagelijkse dingen van het leven zijn net zo belangrijk als het verleden en de toekomst.
Misschien wel belangrijker, nu kan de mensheid nog ingrijpen in de zaken die fout gaan.
Gedane zaken nemen geen keer, is alleen een les voor de toekomst, wat men er mee doet is aan de mensheid zelf.
Blijven hangen in het verleden is niet aan te raden.
Accepteren en leren, dát is de rode draad in het leven.
Alleen dan komt men verder.
Dit wil ik even kwijt.
Ik weet niet precies wat je bedoelt met 'gepeupel'. Maar je hebt gelijk, iedereen heeft zijn eigen onderwerpen en stijl. Maar dat is uiteraard helemaal geen nieuws. Dat je mij consequent Kees wenst te noemen, vind ik niet erg netjes. Ik begrijp, dat je zielsgraag de lezers wil melden hoe ik werkelijk heet. Maar dat is echt niet aan jou, Dyenne. Eigenlijk stijlloos, deze stoere aanpak. Jammer.
Je hoeft mijn stukken toch niet te lezen? Als je daar geen troost uithaal of iets anders laat ze dan. Ja, het zal je storen dat ze in de hitlijsten staan maar wat kan ik daar aan doen?
Ik vind het laag dat je zo'n hartenkreet schrijft, Kees. Tip, lees mijn stukken dan niet dan heb je ook geen ergernis. Oja, de stukken van Hendrik hoef je ook niet te lezen. Hou het lekker bij je eigen gepeupel over de dagelijkse dingen van het leven dan schrijf ik waar mensen iets aan hebben en Hendrik op zijn vlak, ok Kees?
Nergens schrijf ik, dat schrijven over dood en leed niet literair kan zijn. Maar de onderwerpen als zodanig kennen varianten in schrijven. Dat kan soms verschillend gewaardeerd worden.
Uiteraard gaat het mij niet om paar citaatjes. En ook niet dat er dikke boeken aan ten grondslag zouden liggen. Gaat mij om stromen inzendingen van enkele denkers of schrijvers. Niet alleen om de paar voorbeelden welke je nu noemt.
Houd eens op met die stoffige term 'laatdunkend'. Ik gaf al eerder toelichting hoe ik op zich verhalen over leed ervaar. Dat is geen diskwalificatie. Iets te lange tenen, dat is eerder aan de orde.
Lang niet alle godsdiensthaters of twijfelaars hebben 'nauwelijks kennis van religie'. Daarmee veeg je wel erg gemakkelijk andersdenkenden op 1 hoop. Dat mag, maar ik deel die opvatting niet.
Jammer, dat je zo serieus op de astronauten ingaat. Waar maak je je toch druk om? En hoezo ´dreigen´ met een ´blogje´.
Inderdaad is het beter om te stoppen. Bovendien zou je niet eens meer op mij wensen te reageren.
Dat jij mijn reacties niet meer leest, schept ontspanning. Ik schrijf deze ook niet voor jou, maar voor de enkele lezer.
1. Kennelijk bevalt het je niet dat ik van 2 boeken 2 citaten heb ingezonden, omdat de inhoud jou niet aanstaat. Vergeet niet dat één ervan ruim 600 pagina's telt en diverse onderwerpen behandelt. Het staat iedereen trouwens vrij om citaten in te zenden. Dat heb je zelf ook een tijdje gedaan.
2. De manier waarop je schrijft over de persoonlijke verhalen, die mensen hier vertellen, vind ik zonder meer laatdunkend. Verhalen waarin mensen vertellen over het diepe leed dat ze hebben ondergaan kunnen wel degelijk literair zijn. De tegenstelling die je schetst is denkbeeldig en onterecht.
3. De meeste godsdiensthaters hebben nauwelijks kennis van religies. Dat is een heel nuchter ervaringsgegeven. Kijk maar eens om je heen.
4. Als verschillende astronauten, waaronder maanreizigers, uitdrukkelijk verklaren dat ze vliegende voorwerpen hebben gezien die met hun capsules meevlogen, wie ben jij dan om spottend op te merken dat ze niet zouden bestaan?
Ik had hier gemakkelijk een nieuw blogje van kunnen maken, maar dat lijkt me echt te veel eer. Eerlijk gezegd weet ik ook niet wat je bezielt om continu op mij af te geven - dat zou je jezelf moeten afvragen - maar dit lijkt me wel voldoende. Ik kijk niet meer naar jouw verdere reacties.
Het commentaar van Kees is helemaal niet van mij. Mogelijk een pseudoniem voor een andere lezer of schrijver. Wel vreemd, dat je direct aan mij dacht. Bovendien geloof ik niet, dat het commentaartje van deze Kees bedoeld is als een veertje in welk achterwerk dan ook.
En Kees als je weer eens een hartenkreet schrijft, wees dan zo eerlijk om onder je eigen naam te schrijven en niet alleen een reactie onder jouw naam. Iedereen weet inmiddels wel dat jij Kees heet. En dan als Kees wel schrijven 'Fijn politiek correct blogje'. Kijk zo kan ik ook onder mijn stukken mezelf een veer in mijn kont steken.
Artikelen over rouw en verlies spreekt aan. Veel mensen zijn opzoek naar antwoorden die in dit proces zitten. Het is dan ook niet vreemd dat het hoog in de hitlijsten staat. Nee, het gaat niet om het nivo van het artikel maar om de inhoud. Dagcolumns zijn over het algemeen een verslag over het nieuws wat iedereen ook in de krant kan lezen vandaar dat deze niet zo hoog staan in de hitlijsten. Nu kan je daar heel ***lig over gaan doen en een hartenkreet schrijven maar je bereikt er helemaal niks mee.