Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Zwijgen is goud

De regisseur Johan Simons heeft 'Das schweigende Mädchen' gemaakt, waardoor de neonazistische Beate Zschäpe weer volop in de belangstelling staat. Het toneelstuk is in opdracht geschreven door Elfriede Jelinek.

Beate Zschäpe is op 2 januari 1975 in Jena geboren. Ze is zonder vader opgegroeid. Haar moeder was een tandheelkundige, die werkeloos werd. Vanaf haar 17-de studeerde Beate vier jaar tuinbouwkunde, met name groenteteelt.

Via haar vriend Uwe Mundlos, de zoon van een professor, kwam ze in neonazistische kringen. Later voegde Uwe Böhnhardt zich bij hen. Het drietal was lid van de NSU (Nationaal-Socialistische Ondergrondse). Ze pleegden 10 moorden, 14 bankovervallen en enkele bomaanslagen.

Op 4 november 2011 pleegden Uwe en Uwe zelfdoding, omdat ze door de politie omsingeld waren. Beate stak hun woning in Zwickau in brand, wat deels lukte. Op 8 november 2011 heeft ze zichzelf, begeleid door een advocaat, bij de politie aangegeven. Sindsdien zwijgt ze over wat ze weet.

Zwijgen is een grondrecht van iedere verdachte. Als je zo lang kunt zwijgen, dan bezit je over een ijzeren discipline. Volgens Simons zit het in de Duitse ziel, dat men zichzelf en anderen niet wil verraden. Daarmee verzwijgt Beate ook de pijn van haar kindertijd.

Krijgt Beate hulp van een psychiater en zo ja, zwijgt zij dan ook? Ik denk dat zij als kind zwaar getraumatiseerd is en dat zij een psychiatrische geestesziekte heeft, die behandeld moet worden. Ze is veroordeeld voor medeplichtigheid aan de moorden, maar haar raadsman vindt, dat daar geen voldoende bewijzen voor zijn.

Van groenteteelt naar moordaanslagen is best wel een grote stap. Ze was beïnvloedbaar en Uwe & Uwe hebben haar zeker negatief geïndoctrineerd. Ze woonden in een riant huis, wat de bankovervallen noodzakelijk maakte en de wapenleveranciers moesten ook betaald worden. Een van de Uwe's liep zelfs in een nazi-uniform rond en maakte een tekening van Rudolf Hess. Beate kon ook mooi tekenen.

Als ze niet zo gewelddadig en moorddadig waren geweest, dan zou je hen best creatief kunnen noemen. Ze hadden ook naar een kunstacademie kunnen gaan, dus waar en hoe is het misgegaan? Was het Beate's armoedige jeugd en de broodnijd jegens buitenlanders? Vinden neonazi's zichzelf net als de nazi's een superieur ras? Hebben ze minderheden geëlimineerd, omdat ze zichzelf door minderheden geëlimineerd voelden? Waarmee ze die minderheden met hun ouders verwarden?

Beate blijft erover zwijgen. 'Dat is haar laatste, zeer nare wapen!', zegt Simons, die er gek van wordt. Beate vertrouwt de rechtsstaat en de buitenwereld niet, omdat haar neonazistische overtuigingen bij voorbaat taboe zijn. Haar makkers door dik en dun zijn er niet meer en waarom zou ze hen nog meer zwart maken, ze is loyaal aan hen en dat siert haar trouwhartigheid, vindt ze. Dat zwijgen verdienen ze!

Iedereen wil maar weten of er handlangers bij betrokken waren, zoals chauffeurs in vluchtauto's, maar dat is voor Beate helemaal niet relevant, want ze kende die handlangers vaak niet eens bij naam. Ze kan dan ook geen namen verklappen. Haar beste vrienden in haar leven zijn indirect vermoord door de politie en dus gaat ze de politie niet van informatie voorzien. Haar beste vrienden hebben zichzelf doodgeschoten, niemand kan zich zo'n gemis voorstellen!

Misschien levert haar zwijgen haar uiteindelijk vrijlating op, je weet maar nooit. Zonder bewijzen kan ze niet eindeloos gevangen worden houden in dat gevang te München. Dat is een minpunt voor de rechtsstaat, maar desalniettemin ook genadevolle gerechtigheid. De vrouw van Dutroux is vrijgelaten. Dat wens ik Beate ook toe en dat ze na een flinke psycho-analyse een herboren leven kan beginnen!...

Schrijver: Joanan Rutgers, 30 september 2014


Geplaatst in de categorie: misdaad

3.0 met 3 stemmen 116



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
1 oktober 2014
Email:
gabrielamommersyahoo.com
De vrouw van Dutroux werd vrijgelaten toen ze een groot deel van haar straf had uitgezeten. Als Beate zichzelf heeft aangegeven, dan zal ze zich ergens voor hebben aangegeven. Van een strafbaar feit, blijkbaar de brandstichting. De moorden kunnen dus niet bewezen worden. Vreemde zaak. Ik gun mensen graag een tweede kans, maar ik gun de samenleving ook bescherming tegen bomaanslagen. Of alleen psycho-analyse daaraan helpen kan, en of ze dat zelf ook zoeken zal, dat is de vraag.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)