Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Notitie uit een lang vervlogen tijd. "Titanic" Magistraal epos of edelkitsch en soap-opera?

Het is onvoorstelbaar dat iemand van enige ontwikkeling zou kunnen genieten van de apotheose van de keukenmeidenroman die de film "Titanic" ons biedt.
Blijkbaar wordt het publiek door de filmproducenten zó laag aangeslagen dat zij geacht wordt waardering op te kunnen brengen voor de totaal ongeloofwaardige reeks gebeurtenissen die "Titanic" ons voorschotelt en voor de al evenmin overtuigende uitbeelding van het inderdaad ongelooflijke drama dat zich in 1912 moet hebben afgespeeld.
Want wie gelooft er nu bijvoorbeeld in als de heldin van het epos op een fluitje blaast dat de reddingsboten op haar attent moet maken wanneer zij ronddobbert op een stuk wrakhout?
En wie begint het niet te vervelen om een half uur aan een stuk steeds dezelfde scènes gade te slaan van het uiteenbrekende schip, chaotisch door elkaar heen krioelende mensen in doodsnood, met water vollopende gangen etc.
Wie kan geloven in de slappe intrige, in de lusteloze uitbeelding daarvan door de (natuurlijk beeldschone!) acteurs en actrices en in het ongelooflijk magere schript zonder enige inhoud dat ons hier gepresenteerd wordt?

Conclusie: de film "Titanic" is een ongelooflijk staaltje edelkitsch dat de verlaging en vervlakking van het publiek als geen andere film symboliseert.

De imposante aankondiging "Twentieth Century Fox" deed heel wat vermoeden, maar het resultaat was slechts verveling en verbazing over zoveel oppervlakkigheid......

Schrijver: I.Broeckx, 31 maart 2018


Geplaatst in de categorie: film

1.0 met 1 stemmen 164



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
2 april 2018
Oeps!, Ineke, nou ben ik het even helemaal met jou oneens inzake de dramatische verfilming van de ondergang van de Titanic. Natuurlijk is er heel veel verromantiseerd, maar de tragiek is er niet minder om. De liefdesromance tussen de hoofdrolspelers is werkelijk perfect weergegeven en door het stijgende water in de zinkende oceaanstomer extra spannend gemaakt. Het gevecht om in een reddingssloep te mogen komen, is ook fantastisch weergegeven. Dat orkestje, dat maar bleef doorspelen, had wel iets totaal ongeloofwaardigs. De kapitein, die in de stuurhut ten onder ging, was zeer overtuigend. Toen de verliefde vrouw (Kate Winslet?) haar minnaar (Leonardo di Caprio) zag sterven door uitputting en zijn overleden lichaam in de oceaan naar beneden gleed, kreeg ik echt kippevel en een vloed aan tranen. Dat er ook beelden van een echte overlevene worden getoond, op wie die liefdesaffaire is gebaseerd, vind ik nog steeds diep ontroerend en waarheidsgetrouw. Ik raad je aan om de film nog eens te bekijken om dan toch de diepgang ervan wel te ontdekken, want die is er echt wel. Ik snap dat je dit zegt uit diepe compassie met de echte gebeurtenissen van de slachtoffers, maar zie dat maar eens in een film te proppen. Deze film genaakt echt op sublieme wijze de werkelijke tragiek.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)