Doodsdrift tijdens een vergadering
We kwamen weer bijeen in het koele, kale lokaal terwijl buiten de nacht viel en de verlichte tekst op een laat vertrekkende bus in het oog viel voor een opmerkzame waarnemer.
Je had me voor de ruïne van onze relatie gesteld, voor het ultieme echec, voor een zo ongelooflijk en onvoorstelbaar debacle dat nog slechts stompzinnige, stupide, stilzwijgende verwondering resteert, dat nog slechts mijn oren suisden alsof ze lamgeslagen waren, dat nog slechts mijn handen zich nutteloos, werkeloos en onverrichterzake uitstrekten naar je verre, onbereikbare continent.
Nu kan in feite alleen nog de jobstijding van het doodsbericht arriveren.
"So endet eine Liebe" zegt men: zo ging alles te gronde, voorgoed te gronde......
Geplaatst in de categorie: emoties