Nu alleen nog het Park bij de Oude Dijk / Quam cito transit gloria mundi

We hadden tenslotte de ingang van het park bereikt dat gesitueerd is in een volkswijk met een desolate atmosfeer, waar de trieste huizen huiveringwekkend aandoen en we strompelden voort door de lange, met bomen omzoomde en overschaduwde laan. Het park omringt het oude schoolgebouw, eens toneel van mijn grandioze debacle en men noemt het het "Oude Dijk Park".

Zwaar leunde mijn vriendin op de wandelstok, terwijl ze haar andere arm in arren moede ter ondersteuning op die van mij gelegd had. Ze had nog oog voor een klein, minuscuul bloemetje dat zich schuilhield tussen gebladerte.
De doctor in de Engelse taal- en letterkunde, mijn vriendin, gebruikt sinds jaren een dosis morfine die echter haar hardnekkige pijnen niet weg kan nemen. Ik adviseer haar terug te denken aan onze magische wandelingen van zoveel jaren her, toen zovele landschappen zich voor onze ogen ontvouwden.

Ze heeft haar begrafenis al geregeld en vroeg mij bij die gelegenheid een Brabants gedicht voor te dragen. Maar het Spoorpark, de nieuwe aanwinst van onze stad, waarin de eveneens nieuwe uitkijktoren domineert, staat nog op onze agenda.......

ouderen vriendin ontmoeting wandeling

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 53