Opnieuw in de inrichting
Een merkwaardige waterplas, een soort binnenzee of -meer strekt zich uit langs de kant van de weg die leidt naar Biezenmortel. Fragiele, kleine eendjes dobberen en deinen ergens op de woelige stroom. Spoedig zal ik de inrichting bereiken waar mijn broer sinds jaar en dag is ondergebracht en waarvan het hoofdgebouw het aloude Christuskruis torst dat het onmenselijke, alomtegenwoordige wereldleed ten onrechte symboliseert, dat dit tracht te vergoeden en verheerlijken.
Mijn broer is blij verrast als hij me ziet. Hij komt me lachend tegemoet als hij uit het busje stapt waarmee hij met zijn verplegers een uitstapje heeft gemaakt en hij grijpt enthousiast mijn hand. "Ineke gaat nooit meer weg!" roept hij uit.
In de kale woonkamer brengen we die middag door, verwelkomd door de zorgzame verpleegkundigen.....
2 februari 2022
Geplaatst in de categorie: individu