Littekens

Waarom ben ik zo ongenadig? Dit is geen vraag. Dit is retoriek. Schenk mij genade. Laat mij genadig zijn. O bliksem, o god, o Zeus. Laat mij. Laat mij goed zijn zoals ik ben. Zoals ik was. Voordat jij in mijn leven kwam. Maar je bent er altijd geweest. Totdat de val jou wegnam. Jouw hand op mijn schouder. De verzuchting: Waar maak je je toch druk om? De diskwalificatie; Wie bén jij eigenlijk? Welnu, ik dicht. Ik dicht me een ongeluk. Ik scheur de pagina's uit mijn bundel. Verfrommel ze. Gooi ze in de papiermand, om ze 's avonds te verbranden in het haardvuur. De gloed die de proppen geven is laaiend en ongekend, zoals mijn ongenade. Heer, ontferm u over mij. Over mijn lotgevallen. Over mijn lot. Leer mij bidden, ontleer mij het geschreven woord. Laat mij herrijzen uit de grijze as, zoals ik nooit eerder ben opgestaan. Zet mij in vlam en vuur. Zorg voor een eeuwige toevoer aan brandstof, heer. Warm u lezer, aan mijn lijdenskristallen. U bent niet alleen. Leer de eenzaamheid niet kennen; ze zal u niks leren. Laaf u aan de warmte van deze haard. Laaf u, laat u liefhebben. Heb lief of haat, maar laat de wereld niet. Ze wacht. Zet haar in vuur en vlam, maar houd afstand. Brandwonden laten harde littekens achter.

genade

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102