We zagen het meteen toen we het tuinhek openduwden: het glas van de voordeur lag in scherven. We stapten over het pad, langs de vergeelde hortensia’s die we niet hadden gesnoeid. De deur stond op een kier. We wisten zeker dat we hem hadden dichtgetrokken. Voetstappen in de hal. Zanderige afdrukken richting woonkamer. We hielden onze adem in en luisterden…

1923 begon nat. Regengebieden jakkerden over Nederland, met windvlagen die het water in de grachten tot aan hun stenen randen opstuwden. In de salons van Den Haag uitten de bezoekers hun zorgen over de internationale politiek, het herstel van Duitsland en de Russische communisten. Koningin Wilhelmina…

Oh wat een doffe ellende, al die klokken die je moet verzetten, elk half jaar opnieuw: je wordt er horendol van. Dat men inmiddels nog niet vergadert, Kamervragen stelt, debatten invoert en moties van wantrouwen indient vanwege dit totaal overbodige gedoe is me nog altijd een raadsel! Jaren geleden toen men dit instelde zou het een voordeel opleveren…

Het is een slordige 40+ jaar geleden dat ik samen met hem meeging in de vrachtwagen, zijn werk waarvoor hij maar liefst naar Luxemburg moest rijden om een klant te voorzien van producten. Een mooie en lange rit die ik maar wat graag meemaakte. Na ervoor gezorgd te hebben dat thuis alles goed ging, vertrokken we ‘s morgens rond een uur of vier. Ja, een…

De vrouw liep haar schuur in. Ze zocht naar een steen. In het late najaar, vlak voordat de winter haar intrede deed, was haar tuin vernieuwd. Al het oude was opgeruimd. Het nieuwe was gelegd en geplant, wachtend op groei en bloei. De vrouw had alles wat ze wilde bewaren, in haar schuur gelegd. Daar was een steen bij. Een steen ter grootte van een groot…

'Wie Maaike Apfelbaum eenmaal heeft gezien, die zal voor altijd aan haar blijven denken!', zegt baron Rombout Donders, 'want zoveel sexappeal in één vrouw is een bovennatuurlijk wonder!'. 'En dat niet alleen hé, mijn goede vriend, want zij blinkt bovenal uit in haar paranormale gaven en haar mystieke inzichten!', reageert de wakkere dichter Wessel Heldewier…

Ze heeft een spiksplinternieuw huis, echt een net opgeleverde villa zeg maar en is zo trots als een pauw: natuurlijk heel begrijpelijk ook! Er komt best veel kijken bij sowieso een ander huis, bij haar helemaal want: haar vorige huis was zo snel verkocht dat je met recht kunt zeggen dat ze een hele poos dakloos was. Maar die ellende is voorbij, al…

Voor de lezer met een sterk historisch gevoel noem ik een jaartal. Dat is het jaar waarin de Schertsverhalen zich tot nu afspelen. Dat is circa 2003. In het toekomstige Deel 4 geef ik een toelichting die de onderlinge samenhang van al die verschillende verhalen uitlegt. De geharde en ervaren lezer, niet onwillig om zich een beetje in te spannen bij…

In Terheijden staan de rooms-katholieke Sint-Antonius Abtkerk en het protestantse Witte Kerkje dicht bij elkaar. De gotische kruisbasiliek staat op de Marktstraat 2 en het protestantse kerkje staat op de Hoofdstraat 1. Dat laatste kerkje stamt uit 1809 en is een Napoleonskerkje. De charmante jongedame Marlies Burggraaf gaat al haar hele jeugd naar het…

Over het therapeutische circus, dat ik u in Schertsgevallen 1 beschreef, weid ik verder niet uit. Groepsgeleuter is al een paar keer per week op de tv zien. Talkshows heet dat. Ik was per ongeluk in die mij onbekende wereld beland, maar nu ik er toch was wilde ik het naadje van de kous weten. Ofschoon iedereen in de kring wildvreemd voor me was…

Waarom zou je schrijven over een onalledaags onderwerp als “zaaddonatie”? Fascineert dat onderwerp mij? Nou, neen, maar niettemin heb ik kritische publicaties over dat item de wereld ingezonden. Soms komt er namelijk iets op je pad waar je gewoon niet omheen kunt. Zoals een toevallige ontmoeting met zo’n zaadgever: Ben van ’t Padje. Pas na nadere kennismaking…

Een vrouw met een wollen muts op zit in de afdeling voor kinderen rustig te werken op haar laptop. Er is aan deze tafel een plek vrij gemaakt voor een laptop naast vijf computers voor kinderen. Inmiddels zit ze hier al een paar weken, een uur of twee zonder klachten. De medewerkers van de bibliotheek lopen met een glimlach voorbij. Ze neemt aan dat…

Waarom de jeugd zorg te kort schiet en ik kan zomaar een groot aantal dingen opnoemen maar dat is net zo’n zinloze actie als nu te zeggen: dat er veel teveel ouderen zijn, volkomen misplaatst dus en daarom kom ik met een huidige “toestand“ en wel: Het gezin is bekend bij jeugdzorg, domweg omdat de ouders zelf niet voldoende grip hebben op de kinderen…

Zoals de naam misschien doet vermoeden heeft dit bos iets mysterieus. Althans die gevoelens roept het bij mij op. Waar dat blauw in de naam vandaan komt, is niet helemaal duidelijk. Het zal vast niet door die paar heldere vennetjes komen die er zijn. Volgens ingewijden zou de naam kunnen zijn ontstaan doordat er soms een blauwe gloed over het bos…

En wie zegt er nog niks over gehoord te hebben, die jokt! Wat een wereld, een aardbol die straks ook nog wordt afgekort als het ware. De ontelbare afkortingen hebben wel een voordeel: ze houden je alert, vooropgesteld dat je snapt wat er mee bedoeld wordt dan! Ik zou uit m’n hoofd niet weten wat bijvoorbeeld digid betekent maar een kwestie van even…

Nu staat de excentrieke eenling Derck Koning al langer bekend als een griezelig spook in het bedaarde dorpje Wedde, maar dat hij het wereldnieuws zal gaan veranderen, houdt niemand in Wedde voor mogelijk. Zelfs zijn trouwe minnares en Wicca-opperheks Magdalena Addinga vermoedt niet waar de markante occultist Derck in het uiterste geheim mee bezig is…

Onverwacht werd er op deur geklopt. Een magere man met - zo leek het - lege broekspijpen en een bleek gezicht dat recht deed aan het gezegde ‘vel over been’ stond onverwacht voor hem. Nee, hij was geen Jehova-getuige. Gelukkig maar want hij had nu geen zin in een of andere heilloze discussie. Nee, meneer was een soort van colporteur zei die, en in…

"Mamma je gaat wel dood hoor", zei haar dochter! "Wedden van niet" , sprak haar moeder! Al jaren een broos type, maar levenslang een sigaretje en een wijntje hakken erin. De laatste jaren van haar leven waren voor haar al lang geen leven meer. Voor haar gevoel weggestopt in een verzorgingshuis met haar zoon in de buurt, maar haar dochter…

Frank was mijn collega bij de Kamer van Koophandel Rotterdam. We werkten er een aantal jaren en hadden zakelijk verschillende terreinen maar privé ook gemeenschappelijke. Beiden waren we individuele opmerkelijke types, die het ook veel aan de stok hadden met leidinggevenden, maar wat steeds werd bijgelegd omdat onze output meer dan uitstekend was.…

"the very thought of you has my legs spread apart like an easel with a canvas begging for art" Rupi Kaur Sinds de gerenommeerde kunstschilder Dino Repelaer in Kasteel Aldendriel aan de Kasteelsestraat 4 in Mill is komen te wonen, is het daar een gekkenhuis geworden. Te vergelijken met Donald Trump die het Witte Huis voor de tweede keer misbruikt…