Laatst ben ik weer eens een keer bij m’n buurvrouw langs geweest om een beetje bij te praten. Ze is op leeftijd – een jonge tachtiger en heeft alles nog op een rijtje. Bij binnenkomst zie je gelijk waarom ze in het dorp het ‘kruidenvrouwtje’ wordt genoemd.
Recht tegenover de kamerdeur zie je enkele Ikea boekenkasten tegen de wand staan, voor het merendeel gevuld met boeken op het gebied van gezondheid, kruiden en voeding. De vitrinekast in de keuken staat barstensvol homeopathische…

"Hee Zarathoestra! Jongen!"
"Hee Zhuang Zi, meester!"
"Ik heb gelezen dat jij het willen wil. Klopt dat?"
"Dat heb je goed gelezen, meester!"…

Een schrijver is iemand die nergens goed voor is. Ik zou bijna zegen: iemand die een heel klein beetje gek is, een originele kromme Eigenheimer, die niet in het kistje past.
Niet in de wieg gelegd voor een normale baan, zoals op een kantoor of ergens in een garage, sleutelend, luisterend en lachend met zijn collega's. Nee, een schrijver is iemand die zijn school niet afmaakt, daarna een leven leidt van Sodom en Gomorra, misschien met drugs en andere verslavingen. Totdat hij eindelijk zijn ware…

Afgelopen week was het dan zover: we waren voor de Burgerlijke Stand op 27 augustus 1959 met elkaar in het huwelijk getreden. Voor deze lange verbintenis van 65 jaar, ook wel briljanten bruiloft genoemd, kwamen de pers en de wethouder van Goeree Overflakkee op de koffie. We ontvingen zelfs een felicitatie van de Commissaris van de Koning in Zuid-Holland. Mijn echtgenote en ik hadden dit, gezien het in een sneltreintempo achteruitgaan van onze mobiliteit, nauwelijks durven verwachten. Met…

Paul is een oude man van ergens tussen de 70 en de 80.
Elke avond heeft hij veel moeite om in slaap te komen. Lange uren ligt hij in zijn bed te woelen. Kleine naalden en speldjes lijken voortdurend op zijn huid te drukken. Hoe lang zullen zijn ogen dicht zijn? Dat zal heus maar heel even zijn.
Overdag heeft Paul last van een zwaar hoofd. Dan moet hij telkens op zijn rustbank gaan liggen of achterover zakken in zijn luistoel.
Op zekere nacht loopt hij weer eens onrustig heen en weer in de…

Zij geldt als de laatste, overgebleven, adellijke schoonheid in het volgebouwde Nederland, die zo goed als onzichtbaar haar mysterieuze dagen in Kasteel Oldenaller in Putten, in Diermen, slijt, terwijl enkele geluksvogels soms de thrill van haar goddelijke naaktheid mogen ervaren. Markiezin Pellina Changuion lijkt zo uit een sprookje weggelopen, maar zij zorgt er wel voor dat zij in de ongenaakbare sprookjessferen blijft, daar haar porseleinen creatuur niet tegen het ruwe leven van tegenwoordig…

Vandaag is het de verjaardag van haar dochter. Ze pakt het fotoalbum en gaat aan de tafel zitten. Het is buiten herfstig, het regent en stormt. Ze doet de lamp boven de tafel aan en slaat het album open. Op de eerste bladzijden staan de babyfoto's. Ze glimlacht. Ze was zo’n schattige baby, met haar grote blauwe ogen en blonde haartjes. Ze lachte altijd.
Hier een foto van een parmantige peuter, die lachend in de camera kijkt. Dan een foto van haar eerste schooldag. Zij en haar man hadden…

Het regende pijpenstelen, dus het was een perfecte dag voor een gezellige boedelverdeling. De boedelverdeling, oftewel de erfenis van onze langstlevende ouder, die weliswaar geen rijk had nagelaten waar de zon nooit ondergaat, maar door spaarzaam leven — denk aan het in zeer dunne laagjes uitsmeren van schoensmeer en nooit meer dan één klein lepeltje suiker in de koffie — toch voor deze tijd een behoorlijk bedrag aan aardse, geldelijke goederen had vergaard in de zompige klei van onze…

Ik wil een verhaal delen uit mijn zenuwslopend, tragikomische leven. Alhoewel, het is eigenlijk meer tragisch dan komisch.
Ik heb deze week niet bepaald een geweldige week gehad. Het begon ermee dat ik 2000 euro won en het de volgende dag, met mijn stomme kop, allemaal weer verloor. Misschien zegt de term 'najagen' iets voor de kenners onder jullie.
Ten tweede: net als in het echte leven word ik tegenwoordig keihard genegeerd in het stamcafé, omdat ik niet bij de kliek hoor. Dat had ik ook op…

Net als ik heeft de lieverd een bloedhekel aan vliegen, van die vieze nare dieren die echt overal op zitten, snap je? Dus als er zoiets in huis is, dan is het dier geen lang leven geschoren, net als bij ons! Ze hebben tenslotte niet voor niks een vliegenmepper uitgevonden! Dat is omdat die beesten dood gemept moeten worden!
En zo werd er een vlieg gespot, mee gelift met wie dan ook maar achtergebleven als een onwelkome gast. Wanneer hij hem ziet, achtervolgt hij hem en als hij na een half…

Friedrich de landloper dwaalt door het Zwitserse Alpenland.
"Wat ben ik moe van het lange lopen," denkt de man. "Het avondduister komt. Gauw zoeken naar een plaats om vannacht te slapen."
Friedrich loopt de berghelling af, steeds verder naar beneden.
Daar glijdt een brandende tak voort, door de wind voortgeduwd. Het vlammende hout lijkt Friedrich de weg naar een slaapplaats te wijzen.…

In een land hier heel ver vandaan woonde een prinsesje, Esmee. Ze was heel erg mooi en ook heel erg lief. Ze woonde in een paleis met een prachtige tuin, samen met haar vader en moeder, de koning en de koningin.
Esmee voelde zich erg alleen, want ze mocht nooit buiten spelen met andere kinderen en er mochten ook nooit kinderen bij haar komen spelen. Haar vader en moeder hielden veel van Esmee, maar ze waren ook altijd bang dat er iets ergs met haar zou gebeuren. Daarom mocht ze nergens alleen…

Bisschop Frederik van Utrecht gaf Sint Odulphus de heilige taak om de hardnekkige ketterij van de oproerige Friezen te bestrijden. De heilige Frederik was die akelige, tegenstribbelende en onhandelbare Friezen meer dan zat. Met de voorbeeldige Sint Odulphus zou de missie alle kans van slagen krijgen. Daar was hij heilig van overtuigd. Dus ging de heilige Odulphus op pad naar het woeste land van de heidense Friezen. Odulphus belandde in Stavoren, waar hij in 837 aan de monding van het Vlie het…

Een zachte zomerdag begon met een aangename temperatuur, niet te warm, niet te koel. Een dag om van te genieten. Een dag om veel te willen doen. Het lichaam van de vrouw besloot anders. Het was tijd voor rust. Al jaren moest de vrouw op tijd rusten. Ze wilde zo graag zoveel dingen doen. Maar haar lijf gaf de grenzen aan. En ging ze daar overheen, dan kreeg ze geen andere keus dan extra dagen te rusten. De afgelopen week was de pijn in haar rug toegenomen. Het zou wel vanzelf overgaan, dacht ze.…

In het charmante kasteel Merckenburg op de Heidensweg 1 in Heukelum zit baron Daem Adelmund met baron Hector Holleman koffie te drinken. Beiden hebben een overheerlijke slagroompunt erbij. 'En met wie denk je dat ik gisteravond heb gedineerd?', vraagt Daem aan Hector, die al slurpend zijn koffie drinkt. 'Vertel op, kerel, ik brand van nieuwsgierigheid!' 'Welnu, mijn beste, ik zat dus samen met niemand minder dan prinses Petra Laurentien Brinkhorst in het gemoedelijke Kasteel Café Heeren Dubbel…

Het is drie weken geleden als van het ene op het andere moment de lift ermee stopt. De lift die slechts enkele weken eerder voor een fors bedrag gerenoveerd werd nota bene! Het is dus ook drie weken geleden dat de bewoners nog buiten kwamen, omdat de lift het dus niet doet!
Nog steeds niet!
In de tussentijd kon één van de bewoners niet naar de begrafenis van haar zus, omdat de lift het niet doet!
Oh jawel, de monteur kwam, constateerde dat er iets stuk was wat besteld moest worden met als…

Het seizoen van de massavaccinatie was aangebroken. Overal in het land verschenen priklocaties.
Ook Bjarne liet zich vrijwillig prikken. Hij moest maar liefst anderhalf uur in de rij staan voor het zover was op de drukke priklocatie in Amsterdam Zuid Oost.
Er was veel te doen over het vaccineren en de verschillende vaccins. Het leverde Bjarne pijn in zijn linker bovenarm op en hopelijk op de langere termijn, meer vrijheid in handelen en bewegen.
Er was een gesprek vanwege de klacht die Bjarne…

Vandaag snel even met mijn vrouw de winkel in gedoken, ik moest wat broodjes hebben.
Ach dat is snel gebeurd en dan zijn we vast wel op tijd terug voor de mogelijke verjaardagsvisite.
Wij zijn op een leeftijd dat we het niet echt meer vieren.
Het is maar hoe je het bekijkt, sommige vieren het omdat ze er toch weer een jaar bij hebben gekregen, anderen vieren het niet omdat ze het geen feest vinden om te beseffen weer een jaar dichter bij het einde te zijn.…

Een opmerking van Jootje bracht me eventjes terug in de caravan-tijd, een tijd dat je als het ware twee huishoudens had, immers ging je van vrijdag tot zondag naar de camping na een werkweek en had je in de vakantieperiode geen malheur als het om “boeken van vakantie“ gedoe.
Natuurlijk had je geen rustig bij-kom-weekend, immers vroeg dat tweede onderkomen ook aandacht, dus nadat eerst het huis aan kant was gemaakt, vertrokken we voor het weekend naar de tweede werkplek.
Ach je deed het en…

Het was een perfect idee: oma ging met de kleinkinderen (die van ruim onder de tien jaar overigens) een gezellig tripje maken met het openbaar vervoer, immers: daar waar zij ermee was opgegroeid daar kenden die kids daar dus niks van!
Niets met de metro, hoe of dat werkte, met een kaartje en trappen, met een perron en het wachten vlakbij de rails…
Een hele onderneming was het en eentje die hen (met name de oudste) voor eeuwig bij zal blijven want in de grote stad namen ze natuurlijk ook de…