Een dagje Duitsland
En zoals zoveel andere landgenoten gaan er 3 generaties ( nee Marloes geen 4 dus) op naar Duitsland om er boodschappen te halen! We maken er geen gewoonte van ( helaas ) want het is best een eind rijden en omdat ik geen rijbewijs heb, is dochter ( soms ook de kleinzoon) de chauffeur en dat is dus heerlijk! Voor mij dan, voor haar natuurlijk vermoeiend want het is oppassen geblazen op de weg, niet alleen voor de blaadjes die van de bomen komen maar ook omdat het enorm druk is op de weg!
De heenweg gaat nog, gespreksstof is er zat en we zijn snel op de plaats van bestemming, ook al omdat het navigatiesysteem opperbest werkt! Na winkels te hebben afgestruind, te hebben ingeslagen ( tja daar gingen we voor toch?) nog even een toilet bezocht, zomaar bij de Lidl, jawel- daar mag dat dus gewoon wel- trekken we op huis aan…
We zijn moe, alle drie natuurlijk en ik besluit om de talloze vrachtwagen chauffeurs te groeten door m’n hand op te steken en te zwaaien! Soms komt er een hand omhoog, soms niet en bij dat laatste ga ik juist heel uitbundig zwaaien, zodat je die man ziet denken: waar ken ik je van, om dan aarzelend alsnog terug te zwaaien….
Als we voorbij een lang geval rijden en ik omhoog kijk, die ik een been- op de plek waar ik een hoofd verwacht- als we verder rijden en ik me achterom buig zie ik dat die gast gewoon met z’n been aan het stuur zit! Bizar, logisch dat ie niet terug zwaait natuurlijk!
Dan hoor ik gemopper van dochter in de vorm van: muts, rij nou door, de voorganger rijdt namelijk op de middenbaan, links is niks, rechts evenmin maar de figuur in kwestie blijft halsstarrig in het midden rijden, tot we er voorbij komen, ik werp een blik in de auto, zit dat mens dus gewoon te appen, jawel, op de rijksweg op de middenbaan!
Levensgevaarlijk bezig dus, zwaaien doe ik niet, ze zag het toch niet…begrijpen doe ik het ook niet, evenmin als die andere automobiliste, die zat te face-timen in de auto en meer oog had voor het schermpje als voor de rest van de wereld…
Kleindochter giert van het lachen als ik zeg: wat een idioten op de weg, die moeten allemaal in het programma op tv! Als ik door ga met zwaaien ( is ze niet gewend hoor ) lacht ze voluit, we liggen allemaal vlak als de hond vreemde capriolen uithaalt en zo is het een dag met een volle kofferbak qua boodschappen en is van alle drie in elk geval 1 ding zeker, de lachspieren draaiden overuren!
Het was een mooie dag, voor herhaling vatbaar en als we thuiskomen zegt eega, was het gezellig? Jazeker heel gezellig, geeft ie als antwoord: ik denk dat ik volgende keer meega….gelijk heeft ie!
... Zwaaien en groeten op de rijksweg ...
Schrijver: An Terlouw, 23 oktober 2025Geplaatst in de categorie: verkeer
En zoals zoveel andere landgenoten gaan er 3 generaties ( nee Marloes geen 4 dus) op naar Duitsland om er boodschappen te halen! We maken er geen gewoonte van ( helaas ) want het is best een eind rijden en omdat ik geen rijbewijs heb
127
Geef je reactie op deze inzending: