De zoon van de kaasboer

“Moet je horen,” riep ik van beneden aan de trap. “De zoon van de kaasboer heeft een marathon gelopen, zie ik op sociale media.”
“Is dat zo?”, riep mijn vrouw terug.
“Ja, in iets minder dan drie uur,” zei ik, stiller nu want ik was ondertussen ook boven. “Dat is bijna tien kilometer per uur.”
Dan, anderhalve seconde later: “Nee, wacht, een marathon is toch 42 kilometer, niet?”
“Ja, natuurlijk,” zei mijn vrouw en ze ontdeed zich van haar jurk.
“Dan was het aan een gemiddelde van ongeveer veertien per uur,” zei ik en plooide mijn broek over een stoel.
“Ik loop nooit veertien per uur op de loopband,” zei ze terwijl ze haar pyjamabroek aantrok.
“Ik kan wel heel even, in een kort sprintje veertien per uur lopen, maar toch geen drie uur aan een stuk,” zei ik en deed mijn hemd uit.
“Het zal van kaas te eten zijn,” zei ze en ging naar de slaapkamer.
“Ja, waarschijnlijk een stukje Herve, wat smeuïge Neufchatel, een schimmelkaas en een potje Brusselse kaas, laten smelten in lichte room, dan spekblokjes toevoegen en in pasta mengen,” zei ik en stopte mijn sokken in de wasmand.
“Ga jij ook marathons lopen?” zei ze en wreef over mijn buiktonnetje.
“Nee, later misschien, ik moet eerst nog veel pasta met kaas eten”, zei ik en knipte het licht uit.
Ik droomde die nacht van een knaltijd.

... avondconversatie ...

Zie ook: https://hervesuys.org/

Schrijver: Hervé Suys, 17 oktober 2025

herve.suyshotmail.com

marathon

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.6 met 5 stemmen 99