Alle inzendingen van an Terlouw

Een simpel woordje, maar een groot drama althans voor mijn persoontje dan want: ik ben hartstikke bang voor de tandarts. Niet omdat het een enorm nare man is, welnee het is een alleraardigste kleine man die er voor zorgt dat je helemaal niet bang hoeft te zijn, maar een diep ingewortelde angst van vroeger uit meegekregen, zit als een duiveltje op m…

Omdat ik zelf een afspraak had in het ziekenhuis en het ook nog eens ontzettend regende, bleef ik buiten even staan bij een man in een rolstoel. Tja zei hij, ik blijf maar onder het afdak staan om een peukie te roken want nat worden, is niet zo prettig. Ik zie dat hij een bandje om z'n pols heeft en dat betekent dus, dat ie tijdelijk logeert in…

Zo langzaamaan is het wel duidelijk dat, als je te grazen wordt genomen door het sluipende monster kanker, je er met een aantal simpele operaties niet bent! Nou wil ik absoluut niet denigrerend overkomen als het gaat om operaties, maar als je het logisch gaat bekijken is (althans in mijn geval) een operatie peanuts. En ik kreeg er vijf, waarvan de laatste…

Op het nieuws vanmorgen werd meegedeeld, dat de gevangenis in Veenhuizen voor een groot deel wordt "behuisd" door Noorse criminelen. En dat is op zijn zachtst gezegd heel raar te noemen. Immers: een poosje terug meldde ditzelfde nieuws dat er niet voldoende bewaarders waren. Nu zijn die er dan ineens wel? Heel eigenaardig en ik beken tevens niet zo…

Soms is het alleen maar nodig om te luisteren, meer niet maar minder ook niet! Soms hoef je niks te zeggen, je hoeft er alleen maar te zijn, niet meer, maar ook niet minder. Soms, lopen ongevraagd tranen over iemands gezicht, niks meer, niks minder. Soms, door alleen maar te luisteren naar iemand, komen de waterlanders die voor opluchting zorgen en…

Je maakt wat mee hoor in een ziggo-leven, echt waar! Natuurlijk zaten we er jaren en jaren bij, hebben zelfs de overstap meegmaakt van casema naar ziggo en weet je, er was nooit iets bizars aan de hand. Er gebeurden minimale dingen, maar ze waren opgelost voor we er goed en wel mee opgezadeld waren. Hoe anders en hoe langdradig is het debacle van ziggo…

Elke dag opnieuw wordt door hem de vraag gesteld die vast in vele huizen te horen is: wat eten we vandaag? Razendsnel loop ik in gedachten dan de koelkast, voorraadkast en vriezer na: wat is er nog? Dan som ik het een en ander op, diverse variaties passeren de revue en ik laat hem doorgaans kiezen, want hij wordt een beetje lastig als het om eten…

Verleden week gaat mijn electrisch verstelbare stoel niet meer omhoog wat het beengedeelte betreft. Nog mazzel dat dit niet gebeurde terwijl ik erin zat, want ik zeg je: het is dan verdomde moeilijk om eruit te komen, vooropgesteld dat je dit lukt. De rugleuning deed het nog wel, maar ja, die had ik niet nodig. Ik belde de zaak, waar de stoel gekocht…

Wat kunnen mensen toch verschrikkelijk lelijk doen en elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Waar het om gaat? Meneer Sloote en Meneer Siper zijn allebei dood, hartstikke dood, in een week tijd. Hun afgelopen jaren was het verbale vechten over de schutting niet om aan te horen en dat beide mannen niet alleen hun eigen leven zuur maakten, neen, dat…

Al heel jong komt uit een klein mondje het woord: waarom? Als er b.v.iets niet mag- of als er juist iets wel gedaan moet worden. Waarom is bij uitstek het woord, wat 't meest gebruikt wordt. Genoegen nemen met een antwoord als: daarom, is bijna een onvergefelijkheid. Dat mag niet! Bij het wat ouder worden, is de standaard vraag: als bijvoorbeeld…

Jaren en jaren geleden, was de mode zwart -wit, men noemde het pop-art, al dan niet aan elkaar geschreven. Alles was zwart-wit, niet alleen de kleding, ook de stromingen werden zwart-wit. Overal werd reclame gemaakt om maar zoveel mogelijk mensen, niet alleen zwart-wit te laten geloven, neen, ook werd iedereen gemotiveerd om zwart wit te denken.…

Soms denk ik wel eens: we krijgen teveel nieuws binnen, heel nare dingen over jonge kinderen die verdrinken, over mobieltjes die 's nachts in brand vliegen als je in bed ligt! Soms horen we teveel, over hele trieste dingen, een moeder die gezellig op visite gaat en haar kinderen in een bloedhete auto achterlaat, ze hoeft zich niet meer te haasten,…

Voorlezen, de kinderen die nu bijna middelbaar zijn, of er net iets onder, weten maar al te goed, dat voorlezen het speciale moment was, net voor het slapen gaan, om zodoende aan iets gezelligs te denken wanneer de oogjes toe gingen. En toen ze bij mij die leeftijd hadden, was het niet eens voorlezen, maar werd elke avond mijn keel schor, van het zingen…

In het AD van donderdag 1 juni stond een artikel over kinderen, die klagen dat hun ouders weinig tot geen tijd voor ze hebben, ook al zijn ze thuis. De kinderen klagen over ouders die aan de ipad, smarthphone of andere spannende attributen meer aandacht besteden dan aan hen. En deels klopt dat ook wel. Ze hebben echt wel een punt, los van het feit…

Rare titel, maar wanneer je het verder leest, snapt iedereen waarom juist deze titel bij dit verhaal past, omdat de oma inderdaad gedelete is door haar kind. Haar kind, haar oudste van de twee kinderen die ze kreeg, is een hemelsbreed verschil met haar andere dochter, maar ja, verschil moet er zijn en dat is er ook. Dit is echter zo vreselijk wrang.…

En zo kwamen we na vele lange, vervelende episodes aan het laatste hoofdstuk van de provider. Namelijk de overstap naar KPN die gisteren door een monteur werd geregeld. Wat een drama's we hebben beleefd, ongekend, wat een narigheid we hebben meegemaakt, niet normaal, wat een toestanden we doormaakten, ongelofelijk. We hebben het overleefd, dat wel…

Terugkerend drama: boodschappen doen gisteren om precies te zijn en daar zit ik dan met twee blauwe tenen! Het gevolg van een aanrijding met een rolstoel waar een heel zware man in zat. Nou ja? hoor ik zeggen, maar de man rijdt dus in een gewone rolstoel, niks mis mee, echter crosst ie in zijn achteruit door de winkel, niemand ontziend! Ik sta met…

Grappige titel, zeker als je bedenkt dat Trump weer eens onder vuur ligt; hoe die man een zoveel kiesmannen is gekomen, zal altijd een raadsel zijn en blijven. Ik denk en zeg: dat die man volkomen ongeschikt is voor deze verantwoordelijke job. En weet je, mijn mening mag ik ventileren, ze zullen me niet zo snel een verbod geven om te praten of te schrijven…

Goeiemorgen dokter, zeg ik bij binnenkomst, hoe gaat het met U? Oh zegt de beste man, uitstekend mag ik wel zeggen! Ik zeg: da's prachtig, heeft U verder nog klachten, problemen of anderszins? Nou nee, antwoordt de man, ik mag eigenlijk niet klagen, waarop ik zeg: dat is heel mooi! Het enige lastige is: U zit binnen met dit schitterende weer en…

Ze was toe aan een nieuw gebit, dat wil zeggen, een bovengebit, onder had ze nog een groot deel van haar eigen tanden en die wilde ze toch wel zo lang mogelijk houden. Dus na een jaar of acht, vroeg ze bij een controle om een nieuw bovengebit. Fluitje van een cent, zei de tandarts en zo werd er gehapt in ranzig spul wat nou eenmaal nodig is om een goeie…

De staatsloterij had een miskleun gemaakt, dat is op zich geen ramp, maar veel mensen schoten in de brand, want: het was misleiding wat er speelde, bij de staats! Er moest eerst een rechter aan te pas komen vooraleer er een uitspraak kwam, waar ze bij de staats toch wat mee moesten doen en dus ontvingen we post: een envelop met daarin de aanwijzingen…

Toen is nu niet en andersom evenmin, daar zijn we inmiddels allemaal wel achter. Maar het is tegenwoordig wel erg makkelijk om te roepen: dat lust ik niet, want soms, heel soms dan zetten de kids je echt op het verkeerde been. Niet denken dat je meteen omvalt, want daar draait het niet om, nee het gaat om: vla. Niks meer maar ook niks minder! Of…

We gaan boodschappen doen en nou beken ik meteen: ik heb er een bloedhekel aan, vind het een drama, eerst een muntje, dat ik dus altijd kwijt ben, om in dat verhipte karretje te stoppen, om er dan achter te komen dat niet alle vier de wielen dezelfde kant op draaien. Parkeer het dwarse karretje weer bij zijn soortgenoten en neem er eentje uit de volgende…

In de jaren '85 -'90 nog steeds werkzaam zijnde in het schoonmaakgebeuren waren we normaal gesproken met vier personen en eentje daarvan was Jan. Jan was een simpele ziel die niet al te lastige dingen moest vragen, want hij zei (bijna) overal ja op! En zo kwam Jan in dienst, niet in de mijne maar in die van het bedrijf! Hij kwam altijd op de fiets…

Of het komt door alle aanslagen, geen idee, of het komt door alle doden die er vallen en dan het nieuws erbovenop, ook al geen idee maar: Er komt een bestelbus aangereden aan de overkant en die parkeert netjes. Er stappen twee kerels uit, gewoon zo op het oog, doodgewone gasten. Niks mis mee, dus waarom blijf ik dan kijken? Nou gewoon omdat mijn…

Het zal om- en nabij 1985 geweest zijn dat ik op het lumineuze idee kwam, na een reclame gezien te hebben, een dagje op stap te gaan met de trein, niet alleen omdat we vlak bij het station woonden, maar het aanbod was: treinreis, entree Madurodam, openbaar vervoer in den Haag en toegang tot de Pier. Dat alles voor het bedragje van nog geen 8 gulden…

Voor onze klas stond een paar keer per week, juf Bouwman, je sprak in die tijd de leerkrachten niet aan met hun voornaam en eerlijk gezegd zou ik die niet eens weten ook, maar dat even terzijde gelaten. Deze juf had een aantal eigenaardigheden, niet alleen maakte ze zich op met zo'n beetje alles wat er aan make-up voorhanden was, nee ze stonk ongekend…

Heel lang geleden, lijkt het zo, of is het ook zo? Heel lang geleden als het vroor dat 't kraakte, slechts één kachel in de woonkamer, in de andere kamers slecht sluitende enkel-glas ramen, ach, wie had toen ooit gehoord van dubbel glas? Wie had ooit gehoord van verwarming in slaapkamers, niemand toch? Je mocht beide handen dichtknijpen als er…

En dan is eindelijk de kogel door de kerk, niet letterlijk natuurlijk want er worden al genoeg bommen gegooid, nee de handdoek is in de ring gegooid, ook alweer niet letterlijk want we hebben hier in huize T geen ring om die dingen in te gooien, maar nee: de beslissing is genomen en manlief heeft de honneurs waargenomen, voor wat betreft de overstap…

Pap, wil je me vertellen wat ik nodig heb om een salade te maken en vertellen hoe ik het moet doen? Een vraag van zijn dochter die ik zo langzaamaan ook de mijne mag noemen na 32 jaar getrouwd te zijn met haar vader. Pap legt uit en dochter komt, als de salade klaar is, onze kant op, niet alleen om te laten proeven, maar ook om een schaal te brengen…